“Цаг завыг хүчээр гаргахгүй юм бол хэзээ ч гарч ирэхгүй” хэмээн “Амжилтын тарни” номд бич сэ н ба йд а г. Б о д о о д байхад бидэнд ижилхэн оногддог 24 цагийн яг хэдийг нь өөрийгөө сонсох, дуртай зүйлээ хийх, өөртөө зав гаргахад зориулж чаддаг вэ. Ажил, ажил гэсээр өөртөө ч урам өгөх завгүй явдаг.
Уйтгар гунигтай өдрөө, эсвэл сэтгэл тавгүйтүүлдэг зүйлийнхээ оронд сэтгэлээ баясгах зүйлийг хийгээд үзээрэй. Хэдий завгүй, ажилтай ч гэсэн хэдэн минутыг ашиглаад дуртай х ө г ж м ө ө с о н с о ж , з у р а г зурж, кино үзэж, ном унших, бясалгал хийх гээд таныг сэргээх жижиг зүйлийг хийж болно. Энийг “Би цаг” гээд бодчихъё. Ер нь бол хааяа өөртөө цаг гаргаж, өөрийгөө эрхлүүлэх цаг.
Ганц бие, эсвэл хүүхдээ хардаг аав, ээжүүд, ажилчин гээд хэн байх нь огт хамаагүй. Хүн бүр өөртөө цаг гаргах бүрэн эрхтэй гэдгээ санаарай. Ингэж байж л бид өдөр бүр эрч хүчээр цэнэглэгдэнэ.
Өөртөө жаахан цаг гаргаад сурчихвал ажил амьдралынхаа тэнцвэрийг олж, хувийн асуудлаа бодолгүй ажилдаа төвлөрч, ажлаа бодолгүй хувийн амьдралдаа анхаарч чадна.