Монгол Улсын гавьяат тамирчин Бат–Очирын Сэр–Одтой ярилцлаа.
–Гавьяат тамирчин болсонд тань баяр хүргэе?
-Баярлалаа.
–Спорт сонирхогчдын хувьд таныг энэ цолыг аваасай гэж удаан хүлээсэн. Зарим хүмүүс “Сүүлийн үед төрсөн гавьяатууд дотроос жинхэнэ гавьяат нь Б.Сэр–Од боллоо” гэж байна?
-Баярлалаа.
Монголын ард түмэн намайг өдий зэрэгтэй амжилт гаргахад минь тусалсан. Та бүхний дэмжлэгээр л би ийм амжилтад хүрээд байна. Цаашид би хичээх болно оо.
–Төрөөс цол авсан хүмүүстэй тэр даруйд нь уулзах гэхээр “Амралтанд явж байна. Хотоос гарлаа. Баяраа тэмдэглээд завгүй байна” хэмээцгээдэг. Гэтэл та гавьяат цолоо авангуут л бэлтгэлдээ гарчих юм?
-Надад
төр, ард түмэн минь маш их хариуцлага өгч байна. Монголынхоо нэрийг марафоноор гаргахын тулд би, дасгалжуулагчтайгаа хамт тасралтгүй хөдөлмөрлөх хэрэгтэй байна. Олимп хаяанд ирчихлээ. Энэ том наадамд бэлтгэхийн тулд өдөр шөнөгүй ажиллах ёстой. Дасгалжуулагч бид хоёрт олимпод яаж оролцох, өрсөлдөх талаар нарийн төлөвлөсөн зүйл бий. Тэр талаар энд яриад яахав. Ямар ч байсан би байнгын бэлтгэлтэй байна. “Өдрийн сонин”-д ярилцлага өгөх гээд бэлтгэлээ түр завсарлуулчихлаа. Ярилцлагаа өгч дуусчихаад шууд бэлтгэлдээ орно шүү дээ. Түүнээс биш баярлаж цэнгээд явах зав алга. Олимпийн дараа, намраас л цолны найр, цайллагаа хийх байх даа.
–Монголд марафон хөгжөөгүй ийм цаг үед таныг дэлхийд марафоноор эх орныхоо нэрийг гаргаж, энэ спортыг эх орондоо хөгжих үндэс суурийг тавьж буйг спортын мэргэжилтнүүд онцолж байна лээ?
-Тийм
л дээ. Энэ спорт одоо л хөгжих зам руугаа орж байна. Монголчууд морь, бөх, сур гэсэн үндэсний спорт, бокс, жүдо, чөлөөт бөх, буудлага гэсэн хэдхэн спорт руу л хамаг анхаарлаа хандуулаад байдаг. Хэрвээ Монголын томоохон пүүс, компани, корпорацийн удирдлагууд хөнгөн атлетик, тэр дундаа марафоны спортод жаахан ч гэсэн анхаарал хандуулбал та бүхний итгэлийг бид алдахгүй ээ. Дэлхийд марафоноор эх орныхоо нэрийг гаргаж, монгол хүний тэсвэр хатуужлыг гайхуулна гэж хэлье. Монголын хөнгөн атлетикийн тамирчдын эгнээнээс төрөн гарсан гурав дахь гавьяат нь би боллоо. Надаас өмнө гавьяат болсон хоёр тамирчин маань спортоос холдоод, зодог тайлсан хойноо энэ цолыг хүртэж байсан. Харин би спортоор ид хичээллэж, амжилт гаргаж яваа насандаа гавьяат тамирчин боллоо.
–Хэрвээ Б.Сэр–Одыг олимпийн аварга болоод ирвэл түүнд зориулж хөшөө босгоё. Морь, бөхчүүдэд харамгүй их мөнгө зарлагадаж хөшөө босгодог юм чинь дэлхийд улсаа гайхуулж буй энэ тамирчнаа хөшөөнд мөнхлөхөд буруудах зүйлгүй гэж ярьцгаах хүмүүс бас байна шүү?
-Намайг
олимпийн аварга болоод эх орондоо ирэхэд минь Монголын ард түмэн минь үнэн сэтгэлээсээ баярлаад надад хөшөө босговол түүн шиг сайхан зүйл хаана байх вэ. Хэрвээ надад зориулж хөшөө босгоно гэвэл би шав тавихад нь очно. Тэгээд хөшөө минь хэрхэн босч буйг харах гэж өдөр бүр очиж байна. Нээлт дээр нь очно. Дараа нь өдөр бүр очиж байх болно. Бэлтгэлээ хийх болгондоо хөшөө рүүгээ гүйгээд очно. Гадагшаа тэмцээн уралдаанд явах бүртээ очиж хөшөөндөө залбирч байх болно. Яагаад гэвэл ард түмэн минь надад зориулж, амжилтаар минь бахархаж босгох учир тэр хөшөө надад маш их урам зориг өгнө.
–Эх орныхоо нэрийг өөрийнхөө хүч чадал тэвчээрээр гаргаж буй тамирчиндаа гавьяатын ганц тэмдэг өгснөөс ядаж гуч, дөчин сая төгрөг өгчихсөн бол амьдрал ахуйд нь нэмэр болох байсан юм уу ч гэж санагдсан шүү?
-Төрөөс
надад олимпийн өмнө энэ өндөр цолыг өглөө. Олимпод сайн оролцоорой гэж ташуур өгсөн хэрэг боллоо гэж бодож байгаа.
Өнөөдөр би өөрийн гэсэн гэр оронгүй л явж байна. Гадаадад тэмцээн уралдаанаар явах, бэлтгэл хийхэд мөнгө төгрөг их хэрэгтэй болдог. Би одоогоор хадам ээжийнхээ хажуу өрөөнд эхнэр, хүүхдүүдийнхээ хамт амьдарч байгаа шүү дээ.
–Гадаадын том марафонд түрүүлээд барианд ирэх мөчид хэн нэгэн монгол хүн таныг дэмжээд хашгирч байхыг харахад нүдний нулимс аяндаа л урсаад ирдэг болов уу гэсэн бодол төрдөг юм. Тийм тохиолдлоосоо ярихгүй юу?
-Гадаадад
байдаг монголчуудаас марафон гүйлтийг мэддэг хүмүүс нь ирж дэмжинэ шүү. Зарим гадаад хүмүүс бичгийн цаасан дээр Монголын төрийн далбааг зураад, миний овог нэрийг бичээд дэмждэг. Монголын марафоны нэг номерын тамирчин Сэр-Од гэдэг. Гадаад хүмүүс монголчуудын мэдээгүй зүйлийг интернэтээс олж мэдээд, Монголын ард түмний төлөөлөл болоод Монголын төрийн далбааг бариад дэмжиж байхыг нь харахаар үнэхээр гоё байдаг. Маш их урам өгдөг.
Нэгэн япон өвөө, залуу, охин гурав намайг Хофү хотын марафонд дөрвөн жил дараалан дэмжиж байна. Би тэднийг огт танихгүй. Хофүгийн марафонд анх оролцоход минь дэмжиж л байсан. Сая арванхоёрдугаар сард түрүүлэхэд минь ч дэмжсэн. Монголын төрийн далбааг бариад, миний нэрийг дуудаад японоор “Хичээгээрэй!” гэсэн бичиг бариад дэмжицгээдэг. Уралдааны замд гүйж байхдаа тэгж зогсохыг нь хардаг юм. Би барианд орсныхоо дараа тэд нартай уулзах гээд хайгаад олоогүй. Дараа жил энэ марафонд оролцохынхоо өмнө Японы телевизээр тэр гуравтай уулзах хүсэлтэй байгаагаа хэлье гэж бодож байгаа. Японы телевизийнхэн ч зөвшөөрсөн. “Таныг дараа жил ирэхээр тэр гурвыг олж өгнө өө” гэсэн.
–Бээжинд бэлтгэлтэй байхад тань Ерөнхийлөгчийн зарлиг гарч гавьяат болсон. Энэ сайхан мэдээг хүлээж авсан тэр мөчийг тань сонирхъё?
-Оройн
хоолны үеэр өөрийгөө гавьяат болсноо утсаар дуулаад “Тийм үү” гэж асуусан. Нүдэнд нулимс цийлэгнээд, хоолой зангирсан. Хажууд маань эгч, хүргэн ах, хүү минь, дасгалжуулагч, Японд сурч байсан, биеийн тамирын дээд сургуулийн төгсөх курсийн оюутан Батчимэг нар байсан. Бүгд нүдэндээ нулимстай, биесээ тэврээд, хоолны газарт баахан орилолдсон.
–Ээж тань “Хүүгээ гавьяат болохыг нь мэдсэн бол “Спортоо орхи” гэж дэмий хорьдог байж дээ гэсэн шүү?
-Тэр
үед хүүхэд болгон л гүйдэг байлаа. Сургууль руугаа гүйгээд явчихдаг. Тэгээд хичээлээсээ мөн л гүйсээр ирдэг хүүхэд байсан гэж манайхан ярьдаг юм. Гуравдугаар ангид байхад аав минь Хятад руу яваад ирэхдээ надад нэг пүүз авчирч өгсөн юм. Тэр пүүзийг өмсөөд тэмцээн уралдаанд орно. Гуравдугаар ангид байхад зургаан минутын гүйлтийн тэмцээн боллоо. Би зургаан минутад хамгийн хол зайг туулаад түрүүлж билээ. Тэр үеэс л гүйх сонирхол төрсөн. Ер нь би гүйх дуртай.
1996 оны өвөл. Гүйлтээр хичээллэж эхэлж байсан үе минь. Би багадаа их өвчлөмтгий байв. Жаахан даарвал ханиад хүрээд хоолой өвдөнө. Хоолой нь боочихдог хүүхэд байсан болохоор аав, ээж, ах дүү нар маань “Өвлийн хүйтэн, зуны хар халуунд гүйж яадаг байна аа. Больж үз. Тэгж биеэ зовоогоод” гэж намайг зөндөө хориглодог байсан юм. Үнэндээ намайг спортоор хичээллэхийг минь манайхан дөрөв, таван жилийн турш хориглосон юм шүү.
Би “Түлээ оруулаад ирье” гээд гарахдаа бэлтгэлийнхээ өмд, цамцаа аваад гарч ирнэ. Тэгээд жаахан байж байгаад “Нүүрс оруулаад ирье” гэж хэлээд пүүзээ гаргана. Сүүлд нь “Бие засчихаад ирье” гэчихээд цүнхээ аваад тэр чигээрээ бэлтгэл рүүгээ гүйчихдэг байлаа.
Тэгж явсаар биеийн тамирын сургуульд ороод, олон улсын тэмцээнд яваад спортын мастерын болзол хангаад, Монгол Улсын аварга болсон. Ингээд ирэхээр аав ээж маань аргагүйн эрхэнд хүлээн зөвшөөрсөн дөө. Тэр үеэс л манай гэрийнхэн намайг дэмжиж эхэлсэн.
–Аав тань цэрэгжилтийн багш хүн байсан. Өглөө зургаан цагт сурагчдаа дагуулаад гүйхэд таныг цуг гүйдэг хүүхэд байсан гэсэн байх аа. Гүйлтэд дуртай болоход аавын тань мэргэжил их нөлөөлсөн болов уу?
-(Уйлав).
Аав минь өнгөрөөд хоёрхон сар болж байна. Хүүгээ гавьяат тамирчин болохыг харж амжсангүй дээ. Тэмцээнд яваад рекордыг нь эвдээд, алт, мөнгөн медаль хүртээд ирэхэд минь гэр бүлээрээ цуглаад, ширээ тойрч суугаад хооллодогсон.
Гадагшаа тэмцээнээр явахаараа гэр рүүгээ байнга ярина. Олон улсын том марафонууд Монголд телевизээр гарна. Гарахгүй нь тухайн орныхоо телевизээр гарахаар интернэтээр шууд цацдаг. Тэгэхээр манайхан интернэтээр марафоныг шууд үзэцгээдэг юм.
–Та маргааш, нөгөөдрөөс дахиад гадагшаа явах гэж байгаа гэл үү. Хаашаа явах нь вэ?
-Эргээд
Бээжинд очоод 21 хоног бэлтгэл хийчихээд Японд очиж марафонд уралдана. Тэр нь “Beppa-Oita”-гийн 61 дүгээр олон улсын марафон. Маш том тэмцээн. Японы алдартай марафон. Олон жил зохиогдож байгаа тэмцээн л дээ. Дэлхийн шилдэг гүйгчид ирж оролцоно.
–Гадаадад бэлтгэл хийнэ гэдэг үр өгөөжтэй ч зардал мөнгө их шаардана. Гадаадад урт хугацааны бэлтгэл хийх эрхийг яаж олж авдаг юм бэ. Их л хөөцөлдлөгөө шаарддаг байх даа?
-Санхүүгийн бэрхшээл байнга тулгардаг. Наад захын жишээ гэхэд л онгоцны тасалбар, виз, очоод байрлах байр, хоолны мөнгө гэхээр овоо их мөнгө хэрэгтэй болдог. Гадаадын орнуудад өртөг өндөртэйг хэлэх үү. Гадаадад бэлтгэл хийхэд Монголын хөнгөн атлетикийн холбоо маань холбож өгдөг. Бас бид өөрсдөө холбоо тогтоодог. Англи, Японы шилдэг марафончидтой сайн найзууд. Тэдэнтэйгээ байнга холбоотой байдаг. Тэд “Бид тэнд бэлтгэлд гарах гэж байна. Чи хамт гарах уу. Чи хаана явна” гэж байнга асууж сураглана. Тэгээд хамт бэлтгэл хийдэг. Одоо Бээжинд ганцаараа бэлтгэл хийнэ.
–Хэрвээ та шагнал гардуулсан өдөр гавьяат цолоо гардаж авсан бол Ерөнхийлөгч танд их гоё үг хэлэх байсан байх аа гэж бодогдоод байгаа юм. Ерөнхийлөгчийн тамгын газрын дарга Д.Баттулга цолыг тань гардуулж өгсөн. Тэгэхдээ Ерөнхийлөгчийн үгийг дамжуулсан юм биш биз?
-Ерөнхийлөгчийн тамгын газрын дарга Д.Баттулга “Баяр хүргэе. Дахиад их амжилт гаргаарай. Найдаж байгаа шүү” гэж өөрийнхөө сэтгэгдлийн үгийг л хэлсэн. Надад энэ шагналаа Ерөнхийлөгчийнхөө гараас авсан бол сайхан байх байсан гэж бодогдсон л доо. Гэхдээ би дотроо энэ бүхнийг өөрөөр хүлээж авсан. Энэ удаагийн шагналыг Монгол Улсын Ерөнхийлөгч маань гардуулах ёсгүй юм байна. Дараа өөр нэг шагналыг Ерөнхийлөгч минь гардуулах учиртай юм байна даа гэж бодсон шүү.
–Гоё тайлал байна шүү?
-Яагаад
гэхээр хүний зурсан зам, хувь тавилан гэж байдаг. Гавьяатын цолыг минь Ерөнхийлөгч гардуулах байсан бол гардуулах л байсан. Гэтэл түүний оронд тамгын газрын дарга нь гардуулж өгнө гэдэг маань “Энэ удаагийн шагналыг чинь би өгье. Дараагийн чинь шагналыг Ерөнхийлөгч өгнө” гэсэн үг юм болов уу гэж их бэлгэшээж байгаа.
–Тантай уулзах гээд нааш ирэхдээ таксинд суусан юм. Тантай ярилцлага хийх гэж байгаагаа жолоочид нь ярьтал “Өнөө “Гүйдэг” Сэр–Од уу” гээд сүрхий таньж байна лээ?
-Угаасаа
л гүйдэг болохоор хүмүүс “Чи нөгөө “Гүйдэг” мөн үү?”, марафоны Сэр-Од уу? гэцгээдэг. Хүмүүс их таньдаг юм, намайг. Монголд гүйдэг Сэр-Од, марафоны Сэр-од гэдэг бол Англид бүгд л “Зээгий” гэж дууддаг.
Гүйлтийн спорт, тэр дундаа марафон гүйлтийг дэмждэг нийт Монголын ард түмэндээ маш их баярлалаа. Танай сониноор дамжуулаад Монголын хөнгөн атлетикийн холбоо, Биеийн тамир, спортын газар, “Бодь” групп, Нийслэлийн хөдөлгөөнт эргүүлийн газар, “All star” фитнесс клуб, Х.Баттулга сайд, хоёр ээж, ах дүү, дасгалжуулагч буюу эхнэртээ баярлаж явдгаа хэлье. За ингээд л нэрлэх хүмүүс минь болж байх шив. Цомхон байгаа биз.
-“Б.Сэр–Одыг морьтой уралдуулаад үзэх үү” гэж нийтлэл бичсэн юм. Хэрвээ тийм шоу зохиовол та уралдах уу. Жирийн уналгын морьтой 42 км газар уралдана гэсэн үг. Таныг олимпоос ирэхээр, намар тийшээ зохион байгуулбал…?
-(Инээв).
Болно ш дээ. Гэхдээ тухайн үедээ л шийдэх байх.
Д.ГАНСАРУУЛ