Монголын
нийгмийн идеал болсон залуусын нэг Rokit bay нэгэн ярилцлагадаа “Би ингэж ярьж,
ийм байдалтай суувал бусдад гоё харагдана гэх ойлголт надад байхгүй. Өөрийгөө олсны
давуу тал маань энэ. Тэгэхээр амьдрал маш амархан болчихдог” гэжээ. Үүнээс улбаалаад
бодоход, бид чинь өөрсдөдөө ямар их дарамттай, садаа тээртэй, тарчилгасан ядаргаатай
амьдарна вэ. Залуус бусдад таалагдах гэж элдэв янзаар жүжиглэн, хүн харахад жигтэйхэн
ганган хээнцэр хэрнээ ачир дээрээ нэг л аз жаргалгүй баяр баясгалангүй амьдраад
байх шиг.
Орой үдшийн
цагаар найз нөхөд нь, эсвэл нэртэй төртэй нэгэн, тухайн салбарынх нь шилдэг од,
хэн ч дуудаж болно.
Тэр бүгдэд
“Очихгүй бол болохгүй, намайг буруугаар ойлгоно, тоохоо больчихно, харилцаагаа тасална”
гээд гардаг. Ханьтайгаа, балчир үрстэйгээ жаргал гээчид умбаж байтал “тамын утас”
дуугарч, яг л цагдуулж байгаа хүн шиг гарна. Өөрөө хүсээгүй ч бусдад таалагдах,
сайн хүн болох гэсэн царай нь тэр. Тиймэрхүү уулзалтууд ажил хэргийн гэхээсээ архидалт,
хов жив, атаа хорсол, найраа хэлцээгээр дуусдаг нь жам.
Бид амьдралынхаа
үнэт цагийг зүгээр л бусдын зугаа гаргах төдий өнгөрүүлж, дараа нь харамсахын зовлонд
унадаг. “Амьдралынхаа турш жүжиглэн өнгөрүүлснээ бодохоор…” гэж ихэнх ухаантнууд
амаа барьдаг нь ийм учиртай. Тэгэхээр үзэл бодлоо төлөвшүүлж, итгэл үнэмшилтэй байх
нь чухал. Хүний үзэл бодол төлөвшин, итгэл үнэмшилтэй болж өөрийгөө олоход нөлөөлөх
гол зүйл бол ном юм. Эрдмийн оргилд хүрсэн, түүн рүү тэмүүлсэн хүн бусдад ухаантай
харагдах гэж өөрийгөө зовоолгүй, мөрөөрөө, санаан зоргоороо аж төрөхүйн сайхныг
мэдэрч, хожим харамсах зүйлгүйгээр амьдардаг нь гайхмаар.