Өнгөрсөн
долдугаар сарын 23-нд машинд түгжигдсэн бага насны хоёр хүүхдийг Хан-Уул
дүүргийн цагдаагийн хоёрдугаар хэлтсийн дэслэгч Э.Төмөрхуяг, ахлах ахлагч
У.Түвшинтөгс нар аварсан билээ. Саяхан дэслэгч Э.Төмөрхуягийн эхнэр Б.Нямдарь
өөрийн фейсбүүк хуудастаа “Нэг өдөр ажлаасаа ирэхдээ нөхөр маань гартаа том
наалт наачихсан ирсэн юм. Яасан юм бэ, юу болов гээд асуутал “Миний гар зүгээр
ээ, цонх хагалах шаардлага гараад” гэхээр нь угаасаа адал явдалтай цагдаагийн
амьдралыг мэдэхээс хойш лавлаж асуулгүй орхисон юм. Тэгсэн саяхан “Өнөөдөр
үндэсний телевизэд ярилцлага өгөөд” гэсээр орж ирдэг байгаа. Халуун өдөр машинд
цоожлуулаад ухаан алдсан хоёр хүүхдийн амийг миний хань аварчээ, Энэ тухайгаа
наддаа ч баярхаж яриагүй, тийм л даруухан хүн шүү. Дунд сургуульд сурч байхдаа
хүн аалзаар “өвчилчихсөн” жаахан хүүг цонхоор хөл алдаж унахад доор нь тосож
авч, амийг нь аварч байсан юм. Тэгээд боловсролын яамны шилдэг сурагч алтан
медалиар шагнуулсан. Нөмрөгтэй хувцсаа өмсөөгүй л болохоос амьдрал дээрх
жинхэнэ супермэн ааваараа охин бид хоёр нь бахархдаг шүү” хэмээн бичсэнийг маш
олон хүн түгээж, бас лайк дарсан билээ. Ийнхүү дээрх болсон үйл явдлын талаар
дэслэгч Э.Төмөрхуягтай ярилцлаа. Тэрбээр
2006 оноос Хан-Уул дүүргийн цагдаагийн хоёрдугаар хэлтэст ажиллаж байгаа аж.
-Машинд
түгжигдсэн хүүхдүүдийг яаж гаргаж авсан юм бэ?
-Манай цагдаагийн
хэлтсээс “Нисэхэд машин дотор хоёр хүүхэд цоочлогдсон, нэг хүүхдийнх нь бие
муу. Яаралтай очиж гарга” гэж үүрэг өгсний дагуу ахлах ахлагч У.Түвшинтөгсийн
хамт газар дээр нь очсон. 13.00 цагийн үед л дээ. Очтол “Тоёота Ист” маркийн
автомашин дотор хоёр хүүхэд түгжигдсэн байсан. Ээж нь бүр сандарчихсан, хаалгыг
нь онгойлгох гэж хутга, төмрөөр хөшсөн бололтой, урд хаалганы будаг нь
халцарчихсан байсан. Машинд түгжигдсэн хүүхдүүдийн нэг нь ой гарантай, нөгөө нь
хоёр настай. Ээж нь гэртээ боорцог хийж байгаад машинд тоглож байсан хүүхдүүдээ
анзаараагүй юм билээ. Хүүхдүүдийнхээ уйлах чимээнээр гараад хартал машинд
түгжигдчихсэн байсан гэсэн. Нөхөр нь машиныхаа түлхүүрийг аваад явчихсан.
Тэгэхээр нь зүүн хойд хаалганых нь жижиг шилийг хагалж, гараа оруулж байгаад
дотроос нь онгойлгох гэсэн чинь болдоггүй. Хаалганы түгжээнд гар хүрэхгүй
байсан хэрэг л дээ. Гараа бас шилэнд нь зүсчихсэн. Тэгэхээр нь төмрөөр том
шилийг нь цохиж хагалаад, хүүхдүүдийг гаргасан. Гадна талаас нь шууд цохиод
хагалчих гэхээр хүүхдүүд рүү шил үсрэх гээд байсан болохоор өнөөх хагалсан
жижиг цонхоороо гараа оруулж байгаад, дотроос нь гадагш цохиж цонхыг нь
хагалсан.
-Таны аварсан
хүүхдүүдийн нэг нь эмнэлгээс гараад удаагүй байсан гэсэн байх аа?
-Хоёр настай
хүүгийн гэдэс боолттой байсан. Төрөлхийн эмгэгтэй гэдгийг нь сүүлд л мэдсэн.
Тэр хүүхэд урд суудал дээр хөдөлгөөнгүй хэвтэж байсан бол нэг ойтой дүү нь
уйлаад, суудал дамнаад мөлхөөд байсан. Хоёулаа усан хулгана болтлоо
хөлөрчихсөн. Зуны халуун өдөр, битүү машинд ямар байх нь ойлгомжтой шүү дээ.
Жижиг цонхыг хагалахад саун шиг халуун агаар өөдөөс пүн хийж байгаа юм чинь.
Магадгүй хугацаа алдсан бол амь насанд нь аюул учирч болзошгүй байсныг
үгүйсгэхгүй. Хаалгаа онгойлгосны дараа, ээж нь хүүхдүүдээ аваад гэр лүүгээ
орсон. Толгой биеийг нь бүлээн усаар шавшиж байгаа харагдсан. Өрхийн эмч ирсэн
байсан.
-Одоо
хүүхдүүдийн бие сайн байгаа биз дээ?
-Саяхан эмээ нь
нэг сайтад ярилцлага өгөхдөө хүүхдүүдийн бие сайн гэж хэлсэн байна лээ. Би ар
гэрийнхэнтэй нь холбогдоогүй.
-Та бас дунд
сургуульд сурч байхдаа хүүхдийн амь аварсан гэсэн. Энэ тухай дэлгэрэнгүй яриач?
-2004 оны
арваннэгдүгээр сард болсон явдал л даа. Тухайн үед ахлах ангид сурч байлаа.
Хичээлээ тарчихаад, сургуулийнхаа хажууханд ангийнхаа хөвгүүдтэй сагс тоглож
байтал дөрвөн настай жаахан хүү тагтан дээрээ гарчихаж. Тэднийх тавдугаар
давхарт байсан шиг санагдаж байна. “Миний дүү гэр лүүгээ ор. Наанаа зогсох
аюултай шүү” гэтэл “Ээжийгээ энд хүлээгээд байж байна” гэсэн. “Ээж чинь ирж
байгаа гэсэн. Гэртээ орохгүй бол ээж нь удаж байж ирнэ гэсэн шүү” гэсэн чинь
“Худлаа яриад бай. Хэрэв үнэн юм бол та манай ээжийн нэрийг мэдэх юм уу” гэж
билээ. Их сэргэлэн цовоо хүү байсан. Төд удалгүй хүүхэд уйлах чимээ гарахаар нь
тэр зүгт харвал өнөөх хүү тагтныхаа гадна талаас зүүгдчихсэн байдаг байгаа. Хөл
нь сарваганаад, дээшээ гарах гээд зүтгээд байсан. Тэр дор нь ангийнхаа
хөвгүүдийн гаднах хувцсыг тайлуулж, хооронд нь холбож уяад, дэвсгэр маягийн
зүйл болгосон. Тэрнийгээ хэдэн талаас нь татаад, хүүгийн дор бариад зогстол төд
удалгүй өнөөх хүү дээрээс унасан. Азаар хүү бидний холбож уясан хувцас дээр
унаж, бэртэж гэмтээгүй. Тэгснээ шууд босоод гүйдэг байгаа. Удалгүй хажуу дахь
дэлгүүрээс ээж нь гарч ирээд, гэртээ орхиод гарсан хүүгээ гадаа гүйж явахыг
хараад их гайхсан. Ээж нь “Миний хүү яагаад энд явж байгаа юм бэ” гэтэл орцны
үүдэнд сууж байсан эмээ нар “Хүү чинь тагтнаасаа унаад, энэ хүүхдүүд аварсан.
Яахаараа ийм нялх амьтныг гэрт нь гацааранг нь орхидог юм” гээд зэмлэнгүй
хэлсэн санагдаж байна. Маргааш нь хүүгийн аав сургууль дээр ирээд, бид нарт
баярласнаа илэрхийлсэн. Тэгээд “Дүү нартаа маш их баярлалаа. Ах нь дүү нартаа
яаж туслах уу” гэхээр нь “Компьютер тоглоомын газар ормоор байна” гэж билээ.
Өгсөн мөнгөөр нь компьютер тоглоомын газарт бүтэн өдөр тоглосон доо. Маргааш нь
бүгд нойрмоглоод, зарим нь бүр ширээгээ дэрлээд унтчихсан. Багш нар орж ирээд
“Хичээл дээр яагаад унтаад байгаа юм” гэж загнатал охидууд “Эд нар өчигдөр
хүүхэд аварсан юм. Тэгээд аавынх нь өгсөн мөнгөөр компьютер тоглосон гэсэн” гэж
хэлсэн. Үүнийг сонсоод уурлаж, загнаад байсан багш нар “Өө тийм уу. Тэгвэл дүн
гаргахад 10 хувь нэмж тооцно” гээд инээмсэглэсэн.
-Таныг ЦЕГ-аас
шагнасан гэдэг үнэн үү?
-Одоогоор шагнуулаагүй байна. Миний
тодорхойлолтыг явуулсан гэсэн. Гэхдээ надаас илүү гавьяа байгуулсан олон мундаг
цагдаа бий. Би албан үүргээ гүйцэтгэж явахдаа машинд түгжигдсэн хоёр хүүхдийг
аварснаас өөр зүйлгүй. Тэр бүү хэл цагдаагийн албан хаагчид ганц шөнийн дотор
гудамжинд унтчихсан олон арван хүнийг эмнэлэгт хүргэж өгдөг. Энэ бол бидний
үүрэг юм даа.