Author: Ц Билиг

ХХААХҮ-ийн сайд Ч.Улаан малыг хөлөөр нь гаргана гэж дуугараад арьсаа өвчүүлэхээ шахаад болив бололтой. Уг нь сайдын мал гаргах санаа зөв байсан юм. Алж борлуулах, амьдаар нь гаргаж зарах малчдад ямар ч ялгаагүй. Мах болгож амьжиргаандаа хэдэн төгрөг нэмэрлэх гэснээ л хил давуулна. Сайдын санаа ажил болж, хэдэн годрон гаргачихсан бол овоо хэмжээний мөнгө олох байлаа. Харамсалтай нь яг мөнгө олдгийн даваан дээр У.Хүрэлсүх элий, халаг болж дайрч орж ирээд зогсоочихлоо. Ерөнхий сайд ингэж попорсноороо нэр олж байгаа бол малчдын хувьд нэг ч төгрөгийн нэмэргүй шийдвэр. Ер нь нэртэй, сүртэй Ерөнхий сайд бидэнд огт хэрэггүй. Гүйцэтгэх засаглалын тэргүүний алдар хүнд, сүр хүчнээс илүү хэдэн доллар л эгэл иргэдэд хэрэгтэй.

Малыг хөлөөр нь гаргах нь гэсэн шуугианы үеэр хамгийн их шүүмжилсэн зүйл бол Ч.Улаан сайдын эхнэрийн дүүгийн компани амьд мал хил давуулах нь гэсэн мэдээлэл. Хэдэн мал гаргахад хамаатан, садан ер хэн байсан ч ямар хамаа байна аа. Э.Бат-Үүлийн хүү компани байгуулж, хотын дарга хүүдээ тендер өгчээ гэж шуугих үеэр манай сонины ерөнхий эрхлэгч Ж.Мягмарсүрэн “Хүүдээ итгэхгүй бол өөр хэндээ итгэх вэ дээ” гэж хэлж билээ. Нээрээ тийм дээ гэж толгой дохихоор л үг. Ерөнхий сайд Н.Алтанхуяг хүргэн Г.Дэнзэндээ тэрбумаар хэмжигдсэн тендер өгчихлөө гэж шаагихад ерөнхий эрхлэгч маань “Хамгийн чухал ажлаа хүргэндээ найдахгүй яах юм бэ” гэж зэмлэж байсан нь мөн л санаанд тод байна.

Монголоосоо халиад харахаар АНУ-ын ерөнхийлөгч Д.Трамп гэхэд л хамгийн чухал ажлаа хүргэн, охин хоёртоо даатгаж харагддаг. Тэглээ гээд америкчууд Трамп хүргэнээрээ тийм ажил хийлгэчихлээ, охиндоо ийм зүйл даалгачихлаа гэж шуугьж адалсан зүйл лав алга. Гэтэл манайд хандлага эсрэгээрээ. Иймэрхүү мэдээллийг шуугиан дуулиан болгож цацахдаа адалж, шүүмжилж, зэвүүцэж, үзэж чадахгүй хараацгаадаг хачин сэтгэлгээтэй.

Иргэд нь ингэж сэтгэхээс гадна ийм хандлагыг дэврээсэн тэнэг хуультай. Тодруулж хэлбэл, хамаарал бүхий этгээд гэсэн муйхардуу агуулгатай хууль үйлчилсээр байгаа. Сайдын эхнэрийн дүү мал гаргах байтугай Ч.Улаан өөрөө туугаад гаргасан ч яах вэ дээ, болохгүй юм үгүй.

Шуудхан хэлэхэд энэ эвэр, туурайтнуудын хөлд элсэн цөл болж хувирлаа, Монгол Улс. Малын тоо 80 саяыг давлаа. Мал сүргийн дотроос ямааны тоо толгойг онцлох учиртай. Өвсийг үндсээр нь идэж, бэлчээр талхалдаг ямааны тоо 1990 оноос хойш тав дахин нэмэгдсэн гэсэн статистик дуулддаг. 1961-1990 онд ямаан сүрэг нийт малын 19.5 хувийг эзэлдэг байсан бол одоо 40.8 буюу бараг бүх малын тал хувийг эзэлж байна.

Сүргийн бүтцийн алдагдал, чанаргүй олон мал хөдөө аж ахуйн том зовлонгийн нэг гэж мэргэжилтнүүд онцолдог нь цаанаа учиртай. Хатаж цөлжсөн газрын хэмжээ жилээс жилд хүрээгээ тэлсээр байгаагийн хамгийн том шалтгаан бол малын хөл, ямаан сүргийн огцом өсөлт. Байгаль орчны яамны хийсэн судалгааны тайланд хүлэмжийн хийн ялгаралтад том нөлөө үзүүлж буй салбар бол мал аж ахуй гэсэн өгүүлбэр тов тодорхой дурайж байна. Олон улсын байгууллагууд ийм шалтгаанаар манай улсыг 2035 он гэхэд малынхаа тоог 35 сая болгож цөөлөх хэрэгтэй гэж зөвлөдөг. Чанаргүй хэт олон малаас чанартай цөөн мал руу шилжих цаг болсныг батлах энэ мэт тоо баримтууд өчнөөн бий.

Тэгэхээр махны экспортыг либералчилмаар байна. Малаа хөлөөр нь гаргах шийдлээс хэн хожих вэ гэсэн асуултын хариу тодорхой. Малчдын ахуй амьжиргаанд л өгөөжөө өгнө. Ер нь тэгээд амьд мал хилээр гаргах шийдэл зөвхөн өнөөдөр яригдаж байгаа эсэргүү санаа биш. Өнгөрсөн нийгмийн үед малыг хөлөөр нь гаргаж л байсан. Социализмын үед Монгол Улс нийт малынхаа 46 хувийг дотоод, гадаадын зах зээлд нийлүүлж явсан гэж ХХААЯ-ны газрын дарга ярьсан байна лээ. Өнгөрсөн зуунд адуу, үхэр, хонь, ямааг Цагааннуур, Цагаан эрэг, Эрээнцав, Хатгал боомтоор хойд хөрш рүү амьдаар нь экспортолдог байсан шиг энэ цагт урд хөрш рүү амьд мал гаргахад болохгүй зүйл байхгүй. Малаа нядлаад гаргалаа гэхэд бид арьс ширийг нь боловсруулаад нэмүү өртөг шингээсэн үйлдвэрлэл явуулдаггүй. Урд хөршийн хэдэн наймаачид л манай малын арьс шир, дайвар бүтээгдэхүүнээс тав, гурван төгрөгийн ашиг харж ажилладаг. Малынхаа арьс ширийг өмхийрүүлээд хаядаг улс бэлчээр талхалж, цөлжилт үүсгэдэг хэдэн годронг хөлөөр нь гаргалаа гээд алдах зүйл байхгүй. Хожих нь л их байх.

С.Зоригийг хөнөөсөн хэргийг гурван шатны шүүхээр хэлэлцээд Ц.Амгаланбаатар, Б.Содномдаржаа, Т.Чимгээ нарыг гэм буруутай гэж тогтоон шийтгэл оноосныг мэдэхгүй монгол байхгүй. Бүх харилцаа хуулийн дор өрнөдөг ардчилсан улсад шүүхийн шийдвэр бол эцсийн үнэн. Шүүхээс буруутай гээд алх тогшсон учраас монголчууд шоронд хоригдож буй гурвыг гэмт хэрэг үйлдсэн гэж үзэж байгаа. Гэтэл сүүлийн үед УИХ-ын зарим гишүүдийн хандлага гайхаш төрүүлэх боллоо. Ж.Батзандан, Лу.Болд, Ц.Нямдорж гурвын гаргаж буй авирыг анзаарахад шоронд хоригдож буй хэд эрхэмсэг гэгээний туйл, хүний хайлан гэж ойлгогдохоор байна. УИХ-ын гишүүд хөтлөлцөж гүйж очоод хөлийг нь угааж өгөх нь халаг сүйд болж, эмнэлэгт хэвтүүлж, тусгай эмчилгээ хийж, Ц.Нямдорж уучлал гуйж нүд орой дээр гаргасан үйл явдал шил дарах болов. Ц.Нямдоржийн уучлал гуйлт бол Монголын түүхэнд Хууль зүйн сайд нь гэмт хэрэгтнээс уучлал хүссэн анхны тохиолдол.

УИХ-ын гишүүд, Хууль зүйн сайд нь хүртэл шүүхээс буруутайг нь нотлоод шоронд хорьсон гэмт хэрэгтнүүдийг сулла гэж ам нийлүүлж явна. Гэмгүй ариун цагаан хүмүүс байгаа юм, өвтгөж гэмтээж болохгүй, хамгийн сайн эмчилгээг хийлгэж, онцгой анхаарч асар, ахиад хэлмэгдүүлчих вий гэсэн үгс гишүүдийн амнаас давтамжтай унасаар байна. Ийм нөхдийг эрхэмсэг гэгээн гэхээс өөр юу гэхэв.

Нэр бүхий хэдэн улстөрчийн үйлдэл, мэдэгдлүүдээс харах нь ээ сор болсон сайн хүмүүсийг хэлмэгдүүлээд хорьчихжээ гэсэн ойлголт л төрөөд байна. Эрх мэдэлтнүүдийн хошуу цорвойлт сүүлдээ бүр утгаа алдлаа. Илт улайрсан улстөр гэж харагдахаар байна, үнэнийг хэлэхэд. Улайрч байгаагийн тод жишээ нь Монголын үндэсний олон нийтийн телевизээр саявтар цацсан бичлэг. Б.Содномдаржаа, Т.Чимгээ хоёрыг эрүүдэн шүүж буйг харуулсан камерын бичлэгийг олон нийтэд цацлаа. Татвар төлөгчдийн мөнгөөр ажилладаг, олон нийтийн статустай үндэсний телевизээр ийм бичлэг цацсанд дургүйцэх хүмүүс олон байна. Бичлэгийг Б.Содномдаржаа нарын хэлмэгдсэн гэдгийг батлахын төлөө улайрсан улстөр гэж ойлгогдохоор тайлбартайгаар цацна лээ. Тэр бичлэг ч яахав, тийм газар гэгээн цагаан, аятай таатай үйл явдал өрнөхгүй нь ойлгомжтой. Жуулчны бааз, цэргийн анги биш Эрүүгийн хуулийн дагуу хэрэг шүүж шалгаж байгаа газар. Тийм газарт хар бараан, таагүй аягүй өнгө ноёлох нь гайхаж цочихоор зүйл биш. Хэрэгтнийг олж тогтоохын тулд нийгмээс тусгаарлаж шүүж, шалгах процесс дунд юу эс өрнөх билээ. Үндэсний телевизээр цацсан бичлэгт шинэ баримт байгаагүй. Өмнө нь ил болсон бичлэг дээр нэмэх нь хэрэгтнүүдийг өмгөөлөгч улстөрчдийн сүржин тайлбар яриа л цацагдсан. Шоронгийн амьдралыг харуулсан хар бараан бичлэгийг Монгол даяар цацахдаа Лу.Болд, Ж.Батзандан нар шинэ хувьсгалд уриалж харагдсан. Тэдний хувьсгалд уриалсан ярианаас Ц.Элбэгдорж, Б.Хурц хоёроос хувийн хонзонгоо авах гэсэн өнгө аяс л цухалзаад байх юм.

Бичлэгийн хувьд камер тавьсан байхад эрүүдэн шүүсэн нь ямар учиртай юм бол гэсэн асуулт тавимаар санагддаг. Камертайг нь мэдсээр байж эрүүдэн шүүх үү, ер нь Хяналтын камер дуутай бичлэг хийдэггүй гэсэн тайлбар бас дуулддаг. Энэ мэт үнэмшил төрмөөргүй зүйл олон бий. Анзаарч ухаад байх нь ээ, сайтар найруулсан жүжиг ч юм шиг. Нэг зүйлийг онцлох учиртай. Олонд ил болсон тэр бичлэг жинхэнэ хуурамч аль нь ч байсан хүний эрхэд халдах нь зүй бус хэрэг.

Энэ хэргийг тойрсон дуулиан дунд МАН таг дуугүй суугаа нь гайхахаас аргагүй том шалтгаан. Бас хэрэг юу болж буй тухай хөндөж ярьж суугаа эрх мэдэлтэн алга. С.Зоригийг хөнөөсөн хэргийн тухай биш их л эрхэмсэг нандин хүмүүсийг барьж хориод хэлмэгдүүлсэн дуулиан л өндрөө авч байна. Хамгийн гол нь гурван шатны шүүхийн шийдвэрийг хэн ч сөхөж ярихгүй юм. Хууль тогтоож баталдаг УИХ-ын гишүүд нь шүүхийн шийдвэрийг үл тоож байгааг юу гэж ойлгох вэ? Хууль цаазгүй улс болохоор шийдчихсэн гэлтэй авирлал нь л улам төгөлдөржөөд байна. Хүчтэй танилтай, хувийн амбицтай, дээдчүүлийн атгаг санааг хэрэгжүүлэх санаа зорилго л бүхний дээр тавигдаж байна.

Ямар ч гэмгүй хөөрхийсийг суллахгүй бол хоёр дахь хувьсгал дэгдэнэ гэх юм. Хуулийн дор амьдарч аж төрдөг ардчилсан нийгэмд үнэн худлыг тогтоох тов тодорхой гарц бий. Тэр нь хууль. Хуулийн хүрээнд хэргийг задлаад буцаагаад шүүхээр оруулах боломжтой. Гурван шатны шүүхээр ахиад хэлэлцээд явна гэж мэдэгдвэл улстөрчдийг хардаж сэрдээд байх шалтгаан алга. Гэвч ингэх сонирхол хэнээс нь ч анзаарагдахгүй байна. Хуулийнхаа хүрээнд асуудлыг эргэж харъя гэхийн оронд “Сулла” гэж чанга дуугаар хашгирахаас өөр үйлдэл хийсэнгүй өнөөг хүрлээ. Цаашдаа ч үнэн мөн, хууль номоор нь явъя гэх сонирхол харагдахүй байна.

Өнгөрсөн түүхэнд одоо өрнөж буй дуулиантай төстэй байж мэдэх нэг хэрэг бий. Шүүх тухайн үед хэргийг эргэн задалж үнэн зөв шийдвэр гаргасан байдаг. Улсын прокурорын орлогч Л.Отгонбаярын сэдэж зохион байгуулсан “Дугархорлоогийн хэрэг” гэхээр олон нийт андахгүй. Хуучин нийгмийн үед Булган аймгийн нэгэн сумын агент Дугархорлоо өөрийгөө буудаж хөнөөсөн хэрэг гарч байсан юм. Хэрэг гарснаас гурван жилийн дараа Зүүнхараагийн хорихын ялтан Мягмар уг хэргийг өөрийгөө үйлдсэн гэж мэдүүлж , хэрэгт арваад хүнийг ялтнаар татаж байв. Тэдний дөрөв нь цаазын ял сонсч байлаа. Тухайн үед сонинд нийтлэгдсэн нийтлэлийн мөрөөр өнөөдүүлийн гэм буруугүйг тогтоосон кейс Монголын шүүхийн өнгөрсөн түүхэнд бий.

Гэтэл С.Зоригийг хөнөөсөн хэргийг илрүүлж, буруутай хүмүүст нь ял оноосон шүүх нь хүртэл таг чиг, ажин түжин байна. Ийм учраас тийм шийдвэр гаргасан гэх мэтээр тайлбар мэдэгдэл хийх учиртай газрын нэг нь яах аргагүй шүүх. Үнэхээр шүүх нь жүжиг тавьж буруу шийдвэр гаргасан бол, гэм зэмгүй хүмүүсийг хэлмэгдүүлж хохироосон бол Монгол Улс хаашаа яваад байна вэ гэсэн асуулт тавихаас аргагүйд хүрнэ. Хэрвээ байдал иймдээ тулсан бол энэ улсын хуулиудыг оройноос нь улыг нь хүртэл өөрчлөх, шинэчлэх шаардлагатай нүүр тулахаас аргагүй.

Нийгэм, эдийн засаг хуулийн дор хөгждөг. Хууль иймдээ тултал үнэ цэнэгүйдсэн бол нийгэм бутарна гэсэн том аюул эрсдэл бий. Ямартай ч алуурчин гэж шүүхээс тогтоогоод хорьчихсон хүмүүсээс Хууль зүйн сайд нь уучлал гуйж ”Монголд хууль байхгүй” гэсэн утгатай үг унагасан шигээ суугаа нь өнөөдрийн бодитой үнэн. Байдал үнэхээр иймдээ тулсан бол аль нэг талд нь гарах гэсэн цор ганц гарц байна.