Хүнсний захын зогсоолд нэг нөхөр зам хаан машинаа байрлуулжээ. Гэхдээ нөхрийн машинаас нэлээд зайтай гарц байх аж. Хүмүүс тэр гарцаар гарах гэхээсээ залхуурч заавал нөгөө эрийн хаасан завсраар гарах гэж тэмүүлцгээнэ.
Зогсоо зайгүй дохиогоо чарлуулан том гэрлээ гялс гялсхийлгэн тэрүүгээр нэг чимээ шуугиан болох аж. Хүмүүс ялангуяа монголчууд хоорондоо ямар дайсантай байдаг билээ. Өөрийнх нь эрх ашиг нь өчүүхэн төдий хөндөгдөхөд л тэд бие биенийхээ хоолойг шууд шүдээрээ хэмлэн тас татахад ч бэлэн болдог. Нөгөө хөлдүү толгой бүүр машинаа хаяад явчихсан байжээ. Тэгж тэгж аливаа юм дуусдаг жамтай учраас машины эзэн ирлээ.
Энэ үед нь тэр завсраар гарах гэсэн ээлжит жолооч нар дохиогоо орилуулан гэрлээ гялалзуулж байх аж. Машины эзэн ирсэн тул бүр ч их шуугиан үүсэх нь мэдээж. Хүмүүс “ядахдаа уучлалт гуй чи, зам хаасандаа” гэж загнацгаав. Гэтэл сонин юм болж нөгөө хөлдүү толгой “уучлал гуйхгүй” хэмээн хүмүүстэй юун “хотын дарга цаашаа” хэрэлдэв. “Та нар өөрсдөөсөө уучлалт гуйдаг юм байгаа биз. Та нарын сонгосон нам чинь, та нарын сонгосон дарга нар чинь л хотыг ийм зогсоолгүй, замгүй, гүүргүй байлгаж байгаа биз дээ. Тэр намын чинь өмнөөс, тэр дарга сайдын чинь өмнөөс яахаараа би уучлалт гуйж байдаг юм” хэмээн үзэж тарах аж.
Хүн бүр түүний өөдөөс гайхан харж “миний санал яахаараа энэ зогсоолтой холбогддог билээ” гэж учрыг нь ойлгож ядан хоцорлоо