Month: August 2010

Талд дураараа бэлч­дэг малаасаа нэг их ялгагдахааргүй болчихож дээ,  бид. Хууль хэрэгжих энэ тэр тухайд бол ярих ч юм байхгүй.   Ялангуяа албан тушаал, мөнгө хоёрт Монголын хууль үйлчилнэ гэж үгүй. Говь-Алтай, Увс, Дорно­говьд монголчууд хоо­рондоо эсвэл хятадууд­тай буу­далцаж гэнэ. Өвөрхан­гайд   бүсгүй хү­нээр архи авчруулж ирээд хамт наргисан цаг­даа шөнө дунд уур нь хүрээд хаяад явчихсан гэх. Тэгээд үлдээд хоцор­сон өнөөх эмэгтэй хувц­саа тайчаад нүцгэн нас барчихсан байдаг. Аягүй бол амь алдсан бүсгүй буруут­наар тодроод өн­гөрнө биз. Зам  тавина гэж тендерт ялсан компаниуд нь хугацаандаа ажлаа дуусгахгүй гэрээгээ зөр­чөөд араас нь баахан гомдол ярилаа.   Гурилын наймаачид санаан зор­гоор үнэ өсгөөд “хохь нь” гэнэ. Харийн гийчид ду­раараа газар нутгийг минь сэндийчээд хэн дур­тай нь монгол хүнийг нохой мэт алж л байдаг. 

Шүүхийн шинэтгэл явуулна гэхээр ямар нэг байдлаар хуучнаар нь байлгах гэж үзэж тарна.  Асуудал шийдүүлэх гэ­хээр УИХ дээрээ очоод гацчихна. Үйлдэл дээрээ баригдсан баримттай асуудлыг ч шалгаж байна гээд чимээ алдруулна.

Хонгор сум хордохоор буруутай эзэн нь яаж байгаад ч юм Их хуралд сонгогдчихно. Долдугаар сарын нэгэнд хүн буу­дуулж үхвэл  хэн буудсан нь олддоггүй. Түмний  өм­нө болсон мөртлөө шүү. Монголын хууль гурав хоногт гэдэг байсан бол одоо ганц ч өдөр хэрэг­жихгүй.  Бүх юм буруугаар  яваад байхад буруутан эзэн хэзээ ч олдохгүй. Төр засаг ч “буруугүй”, түмэн олон ч “буруугүй”.  Буруу бүхэн бусдын буруу. Бу­руутан тодорхой атлаа хэзээ ч тодорхой бус болж үлддэг.

Улстөрчид нь сонгуу­лиас сонгуулийн хооронд шоу хийж, сонгогчдыг уя­раан, солиором амлалт өгч ард түмний нэрийн өмнөөс баахан “ажил хийсэн” гэж тунхаглаад явж байгаа.        

УИХ завсарлаж, улс­төрч гэх нөхөд нийтээрээ амралтаа авчихсан яваа ч  улс төрийг унтчихсан гэж бодож болохгүй нь. Хөдөөг голдуу зүглэсэн улстөрчдийн ар худар­гаар нь экс хүн х /икс/  ажиллагаа явуулж мес­сэж шидээд орон зайг нь эвтэйхэн ашиглаж байна. Хамтарсан нэртэй Зас­гийн газрыг өнөө мөдгүй  унах нь гэж зарлан,  Ардчилсан нам даргаа сольж, гарман дээрээ морио  юүлэх талаар ч чих дэлсэх болов. Харин энэ талаар хариулт өгөх ёстой нөхдүүд үүнийг үгүйсгэж буй. Гэвч хам­тарсан Засгийн газар Таван толгой, Оюу толгой дээр хамтарсан шигээ ураны асуудалд   ямар байр суурьтай байгаагаас шалтгаалан улс төр нэлээд өөр болох тухай яригдаж эхэлсэн.  Энэ бүхэн яаж шийдэгдэж, хаашаа ч эргэлээ  гэсэн  улс орон эзэнгүй мэт цаг хугацааг элээж байна. Хөл толгойгүй энэ үйл явдалд  эзэнгүй Мон­голын хэн ч “буруугүй” бололтой.

Хөрш   зэргэлдээ бо­лоод ч тэр үү, хоног хү­рэхгүй ойрхон газар бай­даг урд хөршийгөө бид  гадаад улс гэж тооцохоо  больчихсон бололтой юм.  Байсхийгээд  л  манайд үйл ажиллагаа явуулж байгаа өмнөд хөршийн иргэдтэй нэгийгээ үзэлц­дэг болж. 

Хамгийн сүүлийн жи­шээ хэлэхэд Дорноговь аймгийн Айраг суманд өн­гөрсөн 
хавар хята­дууд­тай байлдаантай
кинонд тог­лож байгаа мэт үйл явдал болсон 
талаар ма­най сурвалжлагч очиж газар дээрээс нь мэдээлж бай­сан. Энэ үеэр хятад ком­панийн нэг нөхөр мон­гол залууг машинаар
дайрч амь насыг нь хо­хироосон харамсалтай
явдал бол­сон.  Гэтэл хэд хоногийн
өмнө
Увс айм­гийн Өм­нөговь суманд Хятадын хөрөнгө
оруу­лалттай ком­панийг 
ашиг их олж байна гэж манай нинжа нар дай­раад хоёр дахь долдугаар сарын нэгэн болох шахсан юм байх.

Чухам яагаад гадны олон компаниуд  үйл ажил­лагаа явуулж бай­хад манайхан дандаа хятадуудтай “дайтаад” байна. Нөгөөдүүл нь ч бүдүүлэг юм, манайхан ч дутах юм алга. Монгол Улсын нутаг дэвсгэр дээр үйл ажиллагаа явуулж байгаа бол хууль дүрмийг нь дагаж,   усыг нь уувал ёсыг нь дагах нь зүйн хэрэг. Тийм атал  тэд бас тэгж чадахгүй бү­дүүлэг­тээд монголчуудын цө­сийг хөөргөж  зодолдож нүдэлдэхдээ хүрнэ. Нөгөө талаас  муу л бол урд талын хар овоохой гэг­чээр манайхан ч гэсэн чаддагаараа хөршийн­хөө хэдийг ноолж  үзэж тараад байдаг.  

Манайд хөрөнгө оруу­лагчид гээд хуучин цагт бол нэрийг нь ч сонсч байгаагүй улс орнууд гар сунгах болсон.  Тэд ма­найд хөрөнгө оруулж бай­гаа нь гээд зүгээр нэг бэлэг өгөөд явахгүй нь ойлгомжтой юм. Зах зээ­лийн хуулиар хэн хэний­гээ гомдоохгүй, авсан өг­сөндөө өлзийтэй байх зарчмаар  л байвал хө­рөнгө оруулагч нөхөдтэй ойлголцоход асуудал алга. 

Герман, Канад, Япон, Америкийн  компаниудыг хөрөнгө оруулагч. Хаяа нийлүүлдэг Хятадыг хө­рөнгө оруулагч биш гэвэл бас л эндүүрэл болно. БНХАУ-ын хувьд ч манай томоохон хөрөнгө оруу­лагчийн нэг. Хятадтай манай бизнесийн салбар олон талаараа уялдаа­тай байдаг. Манай томоо­хон хөрөнгө оруулагч. Харин тэд Монголын хуу­лийг сахиж байна уу, ма­найхан хуулиа мөрдүүлж чадаж байна уу гэдэг бол өөр асуудал.

Харамсалтай нь ха­рийн хүнээр хууль сахиу­лах тухай ярих нь бай­тугай өөрсдөө бид хуулиа  уландаа дэвсдэг боло­хоор хүний хүн хүрэн бөөртэй байх нь аргагүй ч юм шиг. 

Тиймээс  урд хөрштэй дэлхийн дүрмээр л тоглох нь аль ч талдаа аюулгүй. Ганцхан Монголд гадаа­дын хөрөнгө оруулагчид үйл ажиллагаа явуул­даггүй. Дэлхийн олон улс орон уул уурхайн хөрөнгө оруулагчидтай ямар дү­рэм, ямар стандартаар ажил­лаж, хууль журмаа хэрхэн сахиулж, ямар шаардлага тавьж ажил­лаж, тэр улсын хуулийг  хөрөнгө оруулагч бай­гуул­лагууд яаж хэрэг­жүүлж буй туршлагыг бас судалж үзэх хэрэгтэй юм.  Дэлхийн зарчмаар л хө­рөнгө оруу­лагчидтай ха­рил­цах хэрэгтэй. Хята­дуудыг ч бас тэр зарч­маас хазайхгүй байхыг шаардъя. Тэдэнтэй ч хө­рөнгө оруулагчидтайгаа харьцдаг дэлхийн дүр­мээр тоглоё. Ингэж байж л хөршүүдийн  бүдүүлэг байрыг нь болиулъя.  Ин­гэ­вэл монголчууд бид ч Хятадыг түнш юм уу, хө­рөнгө оруулагч гэдгээр нь шаардлага тавина уу гэ­хээс  сэтгэлийн хөөр­лөөр зодоон нүдээн хийж, хэн нэгэн гэмгүй монгол залуу үүний золиосонд амь насаа алдахгүй, амьд­ралынхаа төлөө зүт­гэж яваа хэдэн арван за­луу баривчлагдаж хориг­дох хэрэг гарахгүй л болов уу.

Эхнэрийнхээ унадаг
машин, хүүгийнхээ ху­вийн компани, өөрийнхөө зар­сан машины орлого, байр, байшингаа
хүртэл    мартчихдаг хүмүүсийг юу гэж нэрлэх
ёстой юм бол.  Эндээс харвал Монголын төрд
баахан уймраа, мар­тамхайчууд ажилладаг  бололтой
юм. Төрийн албанд ажиллаж байгаа л бол хариуцлагаа мэдэж орсон орлого, үл хөдлөх
хөрөнгө, хадгаламж дахь хэдийгээ бүгдийг 
үнэнээр нь олон нийтэд мэдүү­лэхээр хуульчил­сан. Энэ нь авлигаас ан­гид
байх чухал алхам. Эрх мэдэл авлига руу хөтөлдөг бо­лохоор л төрийн албанд ажиллаж
буй эрх мэдэлт­нүүдээс ийм баримт шаарддаг. Харин манай  төрийн ал­бан хаагчид  хөрөнгө ор­ло­гоо мэдүү­лэхдээ март­чихдаг, эсвэл
мэдээгүй­гээсээ гэж тайл­барладаг. Мартамхай биш гэж мар­гах дээрээ тулбал  нуун дарагдуул­сан байж таар­на. Чухам яагаад
нуув гэдэг л нөгөө авлигаас эхтэй бус уу. Аль ч талаа­раа төрийн ал­банд тэн­цэхгүй
нь тодор­хой бай­на. Нуусан ч бай, мартсан ч бай хууль зөрч­сөн гэмт үйлдэл.
Нуун
дарагдуул­сан тэр хөрөн­гө нь   улсад хэдий
хэм­жээний хохи­рол учруулд­гийг тооцож гаргах юм бол овоо дориун юм болно. Ер нь
өөрт байгаа юмаа март­чихдаг нөхөр чинь улсын ажил хийхдээ юу ч март­даг юм хэн
мэдлээ. Тө­рийн албанд тэнцэхгүй нь шууд л нотлогдох ийм үйлдлийг тухайн үеийн дуулиан,
хэвлэлийн мэ­дээлэл төдийхөн бол­гоод өнгөрөөд байх уу гэдэгт л асуудлын гол байна.
ҮАБЗ-ийн ажлын албаны дарга Б.Хурц,  ШШГЕГ-ын
дэд дарга Т.Батболд, Баянгол дүүр­гийн Засаг дарга Л.Амга­лан, Сан­гийн яамны газ­рын
дарга нар, МИАТ-ийн дэд дарга Д.Эрдэ­нэ­би­лэг гээд нэ­лээдгүй хүний нэрс мар­тагсдын
энэ дараалалд жагсана.

Авлигатай
тэмцэх бай­гууллага бий болсон цагаас хойш 
л бүгдийн  мэдэх томоохон  авлигач­дыг 
илрүүлж чадаагүй ч хаа очиж хамгийн сайн хийсэн ажил нь   хөрөнгө орлогоо дутуу мэдүүлсэн “жижигхэн” дарга
нарыг бол хагас дутуу ч гэсэн барьчихаад байгаа юм. Ерөнхийдөө нэг яамны газрын
дарга,  түүнээс арай бага албан тушаал­тан,
дүүргийн Засаг дарга нар Авлигатай тэмцэх газрын шидсэн торонд торж үлддэг гэх үү
дээ. Эднээс дээш албан ту­шаалтны авлигын хэрэг сөхөгдвөл шууд улс төржөөд явчихна.   Аль нэг намын харьяалалтай томоохон албан тушаал­тан
бол    УИХ дахь бүхэл бүтэн бүлэг хөдөлгөөнд
орж намын нэрээ сэв­тээх­гүйн төлөө хамгаа­лалт хийнэ. Эсвэл нөгөөх нь  яг шийтгэгддэгийн даваан дээр өршөөлд хамрагдчихна.
Ийнхүү өнөөдрийг хүртэл томоо­хон албан тушаалтны авлигын хэрэг санаатай аз тааруулснаар  юм уу, сайн улс төржсөний ачаар чимээ алдардаг.
Ингээд жижигхэн дарга нарыг авлах ажил Ав­ли­гатай тэмцэх газрын амт­тай өгөөш болж
үлддэг. 

Хууль
зөрчсөн ийм нөхдүүдийг Авлигатай тэмцэх газар шүүхгүйгээс хойш   зохих ёсны газарт нь албан бичиг явуулна. Бичиг
хүлээж авсан нөгөө байгууллага нь харин даажинтайгаар хариуг нь  барина. Хууль зөрчсөн албан хаагчаа  сахилга­гүйтээд  аяга  хагалчихсан  хүүхэд мэт толгойг нь илж, сахилгын шийтгэл гээ­чээр
аргалаад  өнгөрдөг болжээ. Эсвэл орлогоо мартсан
болохоос нуу­гаагүй гэж ийм шийтгэл оноодог юм болов уу. Авлигатай тэмцэх газрын  хийсэн “том” ажлыг  ингэж л үгүйсгээд байгаа юм.

Энэ
байдлаараа Мон­гол Улс авлигаасаа ангижрах биш улам ав­лигажих нь тодорхой.  Хэрэв улс төрждөггүй, том, багаар нь ангилдаг­гүй,
хийсэн ажлаа дор­витойхон шиг гүйцэтгэдэг, хууль нь хэрэгждэг бол    Авлигатай тэмцэх газар шиг ажилтай байгууллага  Монголд лав байхгүй байх­сан. Дээр нь сахил­гын
шийтгэлээр л арга­лаад байх юм бол авлига авах, хөрөнгө орлогоо нуух гэдэг чинь
дэггүй жаалын үйлдэлтэй л адил юм байна. Ийм шийт­гэлтэй юм бол ор­логоо нуусан
ч яадаг юм гэж зарим нь барьцаж л таараа.

Мартаж болдог, дон­го­дож
шийтгэдэг хөрөнгө орлогын мэдүүлэг хэрэг­тэй ч юм уу.  Иймхэн шийтгэл оногдуулахын төлөө баахан мэдүүлэг
авдаг нүсэр том бүтэцтэй, Авлигатай тэмцэх бай­гууллагын хэрэг байдаг ч юм уу. Үгүй
ч юм уу.

-НИЙГМИЙН ДААТГАЛЫН ДУГААРЫГ НЬ ХУДАЛДАЖ АВЪЯ, ВИЗИЙГ НЬ ӨӨРЧИЛЖ
ӨГНӨ ГЭСЭН БИЗНЕСИЙН БҮЛЭГЛЭЛИЙНХЭН ЭРГЭЛДЭХ БОЛСОН ГЭНЭ-

АНУ-д
аялангаа ажил­­лах хөтөлбөр буюу “Summer Work and travel”-ийн хүрээнд АНУ руу зорчсон
оюутан за­лууст ажил олдохгүйн улмаас хэзээ ч хийж үзээ­гүй хар ажлаа хийж, хэд
хэдээрээ гудас хаясан өрөөнд хо­ног төөрүүлж байгаа та­лаар манай сонин мэ­дээлж
байсан. Манайд суугаа АНУ-ын Элчин сайдын яамнаас Мон­голын хүүхэд залууст эрх чөлөөний
орныг үзэж, нүд тайлах болом­жийг олгосонд олон хү­мүүс баярлаж байгаа. Харин энэхүү
ажлыг ха­риуцан гаргасан компа­ниуд гэрээ хэлцлээ на­рийн хийгээ­гүй­гээс, ашиг
хонжоо харж хариуцла­гагүй ханд­санаас, манай залуус ч АНУ явж ажил хийж мөнгө олно
гэсэн бодит амьд­ралаас та­сар­сан гэгээн мөрөөдөл­тэйгээр тэнд очсоноос үйл явдал
таагүйгээр эргэчихээд байгаа. Эхний нэг сард хэрхэхээ мэдэх­гүй барьц алдаж байсан
хүүхдүүдэд тэнд ажиллаж амьдарч байгаа хүмүүс тусалж, онлайнаар зар тарааснаар өөр
өөрийн байгаа газар­таа ганц нэгээр нь татаж авч бай­гаа талаар тэнд бай­гаа эх
сурвалж ярьж бай­сан. Бас хоноглох га­зартаа төлөх мөнгө­гүйгээс барьц алдаж буй
хүүхдүүдийг ч хоёр, гур­ваар нь гэртээ амьдруулж байгаа хү­мүүс цөөнгүй байгаа юм.

Оюу­тан залуусыг
газар үзүүлж, зуны хэдэн сард ажлын амтыг мэд­рүүлэх тө­лөвлөгөөтэй ажлаа эхэл­сэн
ч бүгдийг нарийн тооцолгүй, хэдэн төгрө­гийн илүү харснаар үүс­сэн энэ таагүй байдал
сүүлийн үед өнөө бай­гаа­гаасаа ч илүү ноцтой болж магадгүй болоод байна. Учир нь
АНУ-д очиж газар үзэх, нутаг оронтой танилцана гэд­гээсээ илүү мөнгө олж ирэх мөрөөдөлд
автсан хүүхдүүд газар дээрээ байдал өөр байгааг мэд­сэн. Харин тэд үлдсэн сар­­даа
боломжийн ажил­­лаж, газар үзээд ирэхийн оронд тэнэг алхам хийх гэж байгаа тухай
сонстох болсон нь харамсалтай. Сүүлийн үед дээрх хөтөл­бөрөөр очсон залуус ту­хайлсан
цагтаа нутаг бу­цахгүй, харлахаар шийд­сэнээ өөр хоорондоо ярих болжээ. Энэ нь тэнд
байгаа монголчуудын  эрх­лэн явуулдаг вэб
сай­туу­дад байгаа материал түүний дор бичигдсэн санал сэтгэгдлээс ч ха­рагдаж байгаа
юм. Эцэг, эхчүүд нь хүүх­дүүддээ газар үзүүлж, ажлын зах зухаас амсуу­лахаар явж
байгаа гэд­гийг нь хэлэ­хийн оронд чухам л гадны оронд очиж, мөнгө цаас олж ирнэ
гэсэн мөрөөд­лийг нь хөөрөгдөөд явуул­чихсан бололтой.

Нөгөө талаас хөдөөд амьдар­даг эжий, ааваа­саа өн­гөрсөн хав­рын
ноолуу­рын хөлс, хо­тод амь­дар­даг бол толгой хорогдох байрных нь гэр­чилгээг барьцаанд
тавь­чихсан хүүхдүүдийн ху­вьд гэр бүлдээ том “шатаалт” хийсэн. Харин тэд үүндээ
шаналан бу­руу алхам хийхээр ший­дэж эхэлжээ. Монгол хүүх­дүүдийн хувьд 18 нас хүрч,
нас бие гүйцсэн хүмүүс. Гэтэл АНУ-ын хуу­лиар бол бү­хий л бо­ломж нь хаалт­тай
хүүх­дүүд. Тэнд 21 нас хүрээ­гүй бол тодорхой хэм­жээнд хуу­лийн ха­риуц­­лага хүлээх
чад­вар­гүйд тооцож, архи тамхи хэрэглэх эрхгүй байдаг. Талын Монгол­доо таа­ваа­раа
байсан хүүхдүүд хууль чанга, бас өөрсдийг нь насанд хү­рээгүй хүүхдүүд гэж тооц­соор
байгаа тэр нийгэмд очоод барьц алдаж, ша­халт хавчилтад орсон мэт са­нагдсаныг үгүйсгэх
ар­га­гүй. Үнэндээ тэр насны­ханд жинхэнэ дураа­раа дургиж, томчуудаас ду­тахгүй
том авирладаг нөхөд байдгийг хатуу ч гэсэн хэлэх л хэрэгтэй.

Одоо ээж, ааваасаа хол, их мөнгөөр шатаж, түүнийгээ олж чадахгүй
нь гэсэн айдаст автсан, мөн хар бор ажил хийж, ходоодондоо хоол хий­хийн хэцүүг
мэдэрсэн хүүхдүүд алдаа эндэгдэл гаргаж, буруу алхам хийх вий гэдэг нь гол анхаарах
асуудал болчихоод байна. АНУ-д амьдарч байгаа монголчууд тэ­дэнд хоёргүй сэтгэлээр
тусалж байгаа ч олны олон дунд өөр сэтгэлээр яваа хүмүүс байгааг ч хэлэх хэрэгтэй.
Учир нь сүүлийн үед “Summer Work and travel” хөтөл­бөрийн хүрээнд АНУ-д очсон хүүхдүүдээс
нийг­мийн даатгалын дугаарыг нь буюу Social Security Number-г нь авъя гэсэн хүмүүс
вэб сайтуудад зар тавих болжээ. Нэг талаас харахад энэ нь гар дээрээ тавих мөнгөгүй
байгаа хүүхдүүдэд хял­бараар мөнгө олох бо­ломж гаргаж өгөөд зүгээр ч юм шиг. Гэвч
үүнийг дагалдах сөрөг тал нь дэндүү ихийг ан­хаарах хэрэгтэй. Улс төрийн амлалт
болсон хэдэн төгрөгөө тарааж өгөхийн далимд иргэний бүрт­гэлээ хийх гэж байгаа Монгол
Улстай маань алсын АНУ адилгүй. Тэн­дэхийн бүртгэлийн тог­тол­цоо нь маш нарийн,
энэ дугаарын бүртгэлээр л хүмүүсээ хянаж байдаг. Хэрэв уг дугаараа арил­жих юм бол
өөртөө маш том эрсдэл дагуулна гэсэн үг. Тухайлбал уг дугаарыг ашиглан нэ­рээр нь
ажилд орж, жолооны үнэмлэх авч, нийгмийн халамж болон эрүүл мэн­дийн үйлчил­гээнд
хам­рагдан бүр банкнаас ч зээл авч болдог ажээ. Америкчууд бол энэ ду­гаа­раа хүнд
зарах бүү хэл маш нарийн нууцалдаг гэх юм билээ. Мөн энэ дугаарыг хууль бусаар хэрэглэж
байгаа хүмүүст ч хатуу шийтгэл ногдуул­даг аж. Торгохоос гадна муж ул­суудын хуулиасаа
шалт­гаалаад 5-10 жи­лийн хорих ял сонсгодог гэсэн. Хариуцлагагүй компаниу­дын гайгаар
АНУ-д хаягдсан хүүхдүүд хөлөө олохгүй байгаатай зэрэг­цээд тэдэндээ таар­сан бизнес
ч  өргөжиж байгаа юм билээ. Нийгмийн даатгалын
нь дугаарыг нь худалдаж авъя, мөн визийг чинь өөрчлөөд өгье гээд дор бүртээ үнэ
ханш тогтоож байгаа су­рагтай. Гэвч энэ хөтөл­бөрийн хүрээнд ажилла­хаар явсан хүүх­дүүдийн
хувьд визний ангиллыг нь өөрчилж, тэнд суралца­хаар юм уу, ажиллахаар болгож болохгүй
гэдгийг мэдмээр байгаа юм. Хүүхдүүд яа­хав, хэн нэгний хэлсний зоргоор итгэж байж
хэдэн доллараа өгөөд явуулна, харин өнөөх хүмүүс нь хэдэн сарын дараа бол­сонгүй
гэх юм бол хууль ёсны хугацаа нь ч дуус­сан байж таарч, визийн зөрчилтэй харлагч
болж таарна. Эдгээр хөтөлбө­рөөр явсан залуусын хувьд ажиллах хугацааг нь зааж,
үүнээсээ гуч хоногийн хугацаанд АНУ-д үлдэж аялах боломж олгож байгаа нь ажил­лаад,
аялах гэсэн тэр хөтөлбөрийнх нь утгыг илэрхийлж байгаа хэрэг. Заасан хугацаа­наас
хэтрүүлж ажиллаж болохгүй бөгөөд энэ то­хиолдолд SEVIS-ийн мэ­дээллийн санд бүртгэг­дэж
визний заалтыг зөрч­сө­нөөр виз нь шууд хүчин­гүй болох юм билээ. Мөн J-1 буюу солилцооны
аялагч ангиллын визийг “Summer Work and travel” хөтөлбөрийн хү­рээнд авсан хүүхдүүд
тэндээ үлдэж суралцах боломж­гүй. Гэвч зарим хүүхдүүд сүүлийн үед тэн­дээ үлдэж
суралцана, ажиллана гэж ярих бол­сон нь хуулийн хүрээнд ямар ч боломжгүй хэрэг.
Визийн ангиллыг солих боломж байдаг ч яг зун­даа ажиллаж аялахаар ирсэн оюутнуудын
хувьд тийм боломж байдаггүй юм билээ. Тиймээс мөн­гийг нь аваад визний ангилал сольж
өгнө гэсэн бизнес хийгчид олон хүүхдийн амьдралыг үрэх болно. Түүнч­лэн Монголд
суралцаж буй сургуулиа хаяад тэнд харлан үлдвэл өөрийн­хөө ирээдүйд маш том гай
тарьж бай­гаа хэрэг болно. Дахин АНУ-д хөл тавина гэдэг мөрөөдөл төдий зүйл болж
таарна.

Манай нэр бүхий гурван компанийн гэрээ­гээр албан бус тоогоор
1200 орчим хүүхэд АНУ-г зорьсон би­лээ. Тэдний дунд хэлний мэдлэгтэй, гэрээ­нийхээ
дагуу ажлаа олж чадсан гээд болом­жийн байгаа цөөн хүүх­дүүд бий. Гэх­дээ уг хө­төлбөрийн
мөн чанараа гүйцэд ойлгоо­гүйгээс, хариуцсан ком­панийн хариуцлагагүй­гээс олон
хүүхэд хөтүүхэн хэдэн сарыг туулж байгаа нь үнэн. Нөхцөл байдал төлөвлөснөөс нь
өөрөөр эргэснээс болж цааш­дын­хаа амьдралд том толбо суулгахгүй байхыг анхаарах
нь зүй. Энэ удаад жаахан хэцүүхэн зуныг өнгөрүүлээл биз. Харин цаашдын олон арван
зуныг харлуулах алхмыг бүү хийгээсэй. Үүнийг нутагтаа байгаа эцэг, эхчүүд нь ухаж,
хүүх­дүүддээ нарийн ширий­нийг нь ойлгуулан хэлээ­сэй билээ.

Э.ЭНЭРЭЛ