“Эмпати-Ертөнц” компанийн эрхлэн гаргадаг “Сургамжит өгүүллэгүүд”
номыг энэ удаагийн “Ном ярьж өгье” буландаа онцолж байна. Номд багтсан өгүүллэгүүд
англи, монгол хэлээр бичигдсэнээс гадна зарим англи үгийг орчуулж, дор нь
хадмалаар хэвлэснээрээ онцлог юм. Тиймээс сэтгэл хөдөлгөм сургамжит өгүүллэгүүдийг
уншихын сацуу англи хэлний мэдлэгээ ч дээшлүүлэх боломжтой аж. Энэ номд багтсан
50 гаруй өгүүллэгээс энэ удаад “Дуудлага худалдаа”- г онцлон хүргэж байна.
Нэгэн баян эр амьдардаг байв. Түүний эд хөрөнгө сая сая
доллараар үнэлэгдэх бөгөөд байшин, барилга, газар, хуучны үнэт эдлэл, мал
амьтан гээд бүхий л юм байжээ. Гаднаасаа тэр хичнээн элбэг хангалуун, дутагдах
гачигдах зүйлгүй харагдах боловч дотроо их л гунигтай явдаг байлаа. Учир нь баян
эр, түүний эхнэр хоёул голомт залгах үр хүүхэдтэй болохыг мөрөөддөг байсан ч
цаг хугацаа өнгөрөхийн хэрээр хосууд хүүхэдтэй болох боломж багасна гэдгийг эмч
нар ч хэлдэг байв. Гэтэл гайхамшигт тохиолоор ахимаг насандаа эхнэр нь хүүхэд
олж, тэд хүүтэй болжээ.Харамсалтай нь хүү нь тахир дутуу төржээ. Гэсэн хэдий ч
баян эр хүүгээ бүхий л зүрх сэтгэлээрээ хайрлаж, халамжилдаг байв. Харин хүүг
таван нас хүрэх үед ээж нь өөд болжээ. Тэгэвч баян эр хүүтэйгээ урьдынхаасаа илүү
дотно байх болж, өдөр бүр тойглон асрах болсон байна. Харамсалтай нь, хүү төрөлхийн
өвчнийхөө зовиурыг дийлэлгүй 13 настайдаа хорвоог орхижээ. Удалгүй нас өндөр
гарсан баян эр ч нас баржээ.
Ингээд баян эрийн үлдээсэн эд хөрөнгө, эртний эдлэлийг зарахаар
болж, дуудлага худалдаа зохион байгуулав. Дуудлага худалдаа болох сургаар олон
хүн цугларч гэнэ. Дуудлага худалдаагаар хамгийн эхлээд баян эрийн хүүгийн
зургийг зарав. Өвчтэй, эрэмдэг хүүгийн зургийг хэн ч авахыг хүссэнгүй. Дуудлага
худалдаанд оролцогчид үнэ цэнтэй, чамин агаад бусдад зарсан ч дундаас нь ашиг
олохоор эд бараа авахыг хүсч байсан учраас тэрхүү зургийг ер анзаарсангүй.
Эцэст нь баян эрийн гэрт үйлчлэгч хийдэг байсан ядмаг эмэгтэй таван доллараар
зургийг худалдан авав. Гэтэл бүхнийг гайхшируулж бас харамсуулах зүйл болжээ. Хүүгийн
жаазтай зурагны араас гэрээслэл гарч иржээ. Гэрээслэлд ийн бичжээ. “Хүүг минь өрөвдөх,
санах сэтгэл гарган зургийг нь авсан тэр хүнд би бүх өв хөрөнгөө өвлүүлж үлдээж
байна” гэсэн байв. Ийнхүү дуудлага худалдаа өндөрлөж, сувдаг сэтгэлт дамын
наймаачид, баян чинээлэг иргэд гар хоосон таран одоцгоосон бол ядруухан
амьдралтай хүнлэг сэтгэлтэй үйлчлэгч эмэгтэй их хөрөнгийн өв залгамжлагч болсон
юм.
Энэхүү богино өгүүллэг нь хэн бүхний нандигнан дээдэлдэг үнэт зүйлс
өөр болохыг маш энгийнээр харуулжээ. Тухайлбал, зураг дээрх хүүхдийг огт хараагүй,
танихгүй хүн хэдхэн цент байсан ч худалдан авахгүй зураг төрсөн эцгийнх нь
хувьд хамгийн үнэт зүйл байх нь гарцаагүй. Тэгээд ч аливаа зүйлсийн үнэ цэн дан
ганц түүнийг хийхэд орсон материал сэлтээс хамаардаггүй болохыг тус өгүүллэг
давхар гэрчилжээ. Тэрхүү зургийг авахуулахад зурагчинд төлсөн мөнгө, жаазны өртөг
таван доллар хүрэхгүй ч байж мэднэ. Зургийг худалдан авахгүй л бол хог дээр
хаях байсан учраас гэрийнх нь тоос шороог цэвэрлэж, олсон цалингаараа амьдралаа
залгуулдаг байсны хувьд тэрхүү үйлчлэгч нэг ёсны буян үйлдсэн гэхэд болно.
Тэрбээр бага цалингаар их ажиллуулдаг, олон удаа загнаж зандарсан гэх зэргээр
нэхэн санаж, бусдын адилаар тэрхүү зургийг тоолгүй өнгөрч болох л байсан. Гэсэн
ч үйлчлэгч эмэгтэй өр нимгэн сэтгэл гарган, зургийг худалдан авснаараа
амьдралаа үндсээр нь өөрчилсөн билээ. Тэгээд ч нэгнээ гэх өрөвч сэтгэл, хайр
энэрэл эд баялгийг дуудахаас бус эд баялаг аугаа хайр, итгэл сэтгэлийг дууддаггүй
гэдгийн тод илрэл энэ болов уу.
М.Ууган-Эрдэнэ