Ахмад дипломатч, шинжлэх ухааны доктор, профессор, МУЭИС-ийн Олон улс судлал, нийгмийн ухааны эрдмийн сургуулийн захирал Г.Төмөрчулуунтай ярилцлаа.
-Дэлхий дахиныг түгшээсэн Орос, Украины дайны талаар та ямар дүгнэлттэй байна вэ?
-Оросын арми Украин руу ороод долоо хонох гэж байна. Аль, аль талынх нь шалтаг, шалтгааныг нь ойлгох хэрэгтэй. “Муу эр дайнд хөөрнө” гэгчээр нийгмийн сүлжээнд талцаж, мэдэмхийрч, хийрхсэн улс их харагдах юм. 2014 онд Луганск, Донецк гээд хоёр улс Донбассаас салж, тусгаар тогтнолоо зарласан. Украинд нацистууд төрийн эрхэнд гараад ирлээ гэж тэр хоёр үзсэн. Украины шинэ удирдлага байх орос, армен болон өөр үндэстнүүдийг алагчлаад эхэлсэн. 2014 оны Майданы хэрэг явдлыг төрийн эргэлт болсон гэж оросууд үздэг. Яагаад гэвэл, Янукович ерөнхийлөгчийг буулгахын тулд зориуд Америк тэргүүтэй улсууд энэ төрийн эргэлтийг зохион байгуулсан гэдэг л дээ. Тиймээс шинэ удирдлагуудыг хүлээн зөвшөөрдөггүй. Шинээр гарч ирсэн Украины удирдлагууд салан тусгаарласан Донецк, Луганскийг үзэн ядаж, тэдэн рүү их буугаар галлаж, бөмбөг хаясан. Өөрөөр хэлбэл, орос үндэстнийг үзэн ядах үзэл гаргасан. Дэлхийн II дайны үеэр Гитлер еврэй үндэстнүүдийг үзэн ядаж байсантай адилтгаж харсан хэрэг. В.Путин хоёр зорилго тавьсан гэж мэдээлээд байгаа. Нэгдүгээрт, Украин зэвсэггүй болох. Хоёрдугаарт, Украины нацист бодлоготой удирдлагыг өөрчлөх. 2014 оноос хойш тусгаар тогтнолоо зарласан дээрх хоёр улс 14 мянган хүнээ алдсан.
НҮБ-д ОХУ-аас суух байнгын төлөөлөгч хэлэхдээ “Орос хүн амь үрэгдэж, миний ахан дүүсийн эсрэг ингэж байхад бид зүгээр сууж чадахгүй. Надад тийм эрх байхгүй” гэж байна лээ. Тэгвэл В.Путин “Миний хаяанд байгаа хөрш Луганск, Донецкт орос үндэстнүүд голлон амьдардаг. Гэтэл Украины үндэсний хэт даврагсад олон хүнийг буудаж бөмбөгдөж хоморголон хороож байхад би зүгээр сууж чадахгүй. Би ах дүү нараа дэмжих ёстой. Тиймээс цэрэг оруулсан” гэж тайлбарлаж байгаа. 2015 онд Луганск, Донецк хоёрын асуудлыг шийдэхийн тулд Минскийн гэрээ байгуулсан. Тэр хэлэлцээрт Франц, Герман, Украин, Орос дөрвөн улс орсон. Ингээд Украины Засгийн газрыг “Чи энэ хоёр улстайгаа хоорондоо эв зүйгээр зохиц” гэсэн байгаа юм. Гэрээнд тухайн үеийн Украины ерөнхийлөгч Порошинко гарын үсэг зурсан. Гэтэл долоо, найман жил тэрийгээ зөрчсөн байгаа юм. Франц, Герман ч шахсан боловч Украины Засгийн газар гэрээг хэрэгжүүлээгүй.
-Хэрэв Минскийн гэрээ хэрэгжсэн бол өнөөдөр ийм дайны хэмжээнд хүрэхгүй байсан уу?
-Уг нь тэр гэрээг хэрэгжүүлсэн бол ийм дайнд хүрээгүй байх ч юм бил үү. Гэхдээ тэр гэрээг хэрэгжүүлэхгүй байх талаас нь америкчуудын нөлөө их байсан. Тэд Украиныг дэмжсэн. Ер нь АНУ ахнаасаа Украин, Орос хоёрыг хэрэлдүүлэх бодлого барьсан. Уулын орой дээрээс энэ хоёрыг хэрэлдэж, зодолдож байлдахыг нь хараад инээгээд сууж байгаа юм. НАТО ч мөн ялгаагүй. Украиныг Европын холбоонд элсүүлнэ, НАТО-д элсүүлнэ гэсэн амлалт өгсөн. ОХУ нь Үндэсний аюулгүй байдлын үзэл баримтлалдаа НАТО бол оросын нэг номерын дайсан гэж тодотгосон. Тэгэхээр Украин НАТО-д элсвэл хөрш орныхоо нэг номерын дайсан болно. Тэгэхээр НАТО-гийн цэргүүд оросын хамар дор ороод ирнэ гэсэн үг. Орос тийм зүйл хүсэхгүй нь мэдээж. Дайсантайгаа хил залгана гэдэг бол хамгийн аюултай. Ерөөсөө 1991 онд ЗХУ задарч бутарснаас хойш НАТО таван удаа Оросын хил рүү ойртсон байгаа юм. Хамгийн сүүлд Латви, Литва, Стони гурав НАТО-д орчихож байгаа юм. Унгар, Польш, Чех, Словак, Румын, Малдов гээд бүгд НАТО-д элссэн. Өөрөөр хэлбэл, НАТО-гийн цэрэг Оросын хил рүү тулаад ирсэн. Тэгэхээр ОХУ өөрийнхөө аюулгүй байдлыг бодно шүү дээ. Дээрээс нь Луганск, Донецикт оросуудыг хоморголон хядаж байна. Аль ч үндэстэн өөрийнхөө иргэдийг хамгаалдаг л даа. Ялангуяа том улсууд. АНУ гэхэд америк иргэдийн амь насанд аюул учирлаа гэх юм бол цэрэг оруулчихдаг. Франц, Герман, Англи ч ялгаагүй, далимдуулаад цэргээ оруулчихдаг. Яг энэ технологийг оросууд ашиглаж байна.
-Хоёр хөршийг холбосон хийн хоолой манай нутаг дэвсгэр дээгүүр тавигдахаар олон жил яригдсан. Энэ төслийн хүрээнд Шадар сайд С.Амарсайхан “Газфром”-той гэрээ байгуулсан явдлыг та хэрхэн харж байна вэ. Дайн эхлүүлсэн улстай гэрээ хэлэлцээр байгуулсан нь дэлхийд яаж харагдах вэ. Ялангуяа гурав дахь хөршийн орнууд ямар хандлагатай байх бол?
-Энэ бол дайн байлдаантай огт хамаагүй асуудал. Монголын нутгаар хий дамжуулах хоолой барина гэж хэдэн жил дамнан яригдаж байгаа шүү дээ. Дипломат ёсонд манай гурав дахь хөрш дайн байлдаан хийж байгаа Оростой гэрээ хийлээ гэж ярих нь утгагүй. Бид хэдэн жил ярьсан ажлаа явуулж байгаа юм. АНУ, Франц, Англи, Герман гэх мэт гурав дахь хөршид энэ асуудал ямар ч падлий байхгүй. Дипломат ёс гажсан зүйлгүй.
-Украинаас оюутнуудаа татах ажил нэлээд өрнөлөө. Дайн байлдаантай хямралын үед Гадаад харилцааны яам болон гадаад орнуудад суугаа ЭСЯ-ууд хэрхэн ажиллах ёстой байдаг вэ?
-Дайн болж байгаа газар гэдэг хэцүү л дээ. Агаарын болон газрын хилээ хаачихаж байна. Украины Польштой хиллэдэг баруун талын хил нь гарц болж байна л даа. Бидэнд тийшээ шууд очдог автозам, галт тэрэг, шууд нислэг гэж байхүй. Тэгэхээр хөрш орнуудад суугаа ЭСЯ-аас тусламж авна шүү дээ. Польш, Унгар, Словак улсуудад суугаа ЭСЯ консулуудаа түшнэ гэсэн үг. Тэрнээс Гадаад харилцааны сайд тийшээ нисч очоод асуудлыг шийдэх боломжгүй. Орос өөрөө дайн хийж байгаа улс хэцүү. Беларусь бас ялгаагүй. Польшийн хилд ойрхон Манай монгол залуучууд зөв сэтгэж, өөрсдөө санаачилгаараа дайн болоогүй газар руу дөхөөд очлоо. Гадаад харилцааны яаманд бол боломж хомс учраас муу ажиллалаа гэж буруутгах аргагүй. Утсаар л ярина уу гэхээс. Москвад суугаа ЭСЯ-нд ямар ч хамаа байхгүй. Варшавын ЭСЯ Украиныг хамаардаг гэдэг утгаараа их ажлыг нугалах ёстой. Болдог сон бол ЭСЯ-ны бүх ажилтнуудаа хил рүү явуулаад тэнд очсон монголчуудаа тосч аваад явах ёстой л доо. Ер нь хямралтын үеийн дипломат ажиллагаа гэж байх ёстой л доо. Энх тайван үеийнх гэж байна. Хямралын голомтоос монголчуудаа хэрхэн аварч, эрх ашгийг нь хамгаалах ёстой гэдэг дээр манай гадаад яам тааруухан гэдэг нь харагдлаа. Онцгой нөхцөлд ажилладаг дипломат ажиллагаа бол энгийн үеийнхээс хамаагүй өөр. Том гүрнүүд бол хямралын үед ажиллах тусгай төлөвлөгөөтэй байдаг. Манай ЭСЯ ингэж ажиллана гэсэн хөдөлмөрийн хуваарьтай. Гэтэл манайд энэ байдал ерөөсөө харагдахгүй байна. Дайн болж байгаа газарт манай хүүхэд эмэгтэйчүүд гацчихаад байхад Гадаад харилцааны яманд хямралын төлөвлөгөө гэж байна уу. Украинд дайн болох нь ойлгомжтой байсан шүү дээ. Гэнэт нэг өглөө орос дайрчихаагүй. 150 мянган цэрэг Орос Украины хил дээр бөөгнөрчихөөд байна гэж мэдээлээд байхад ЭСЯ, Гадаад харилцааны яам соргог, мэдрэмжтэй ажиллах ёстой байсан. Одоо ниргэсэн хойно нь хашгирлаа гэгч болоод байна.
-Ер нь дайнтай, цар тахалтай үед ард түмэн нь яах вэ. Засгийн газар нь яаж ажиллах ёстой юм бэ?
-Дайн болж байгаа газар хамгийн түрүүнд байшин барилга гэхээсээ илүү ард түмнээ аврах ёстой л доо. Хүний амь нас хохироохгүй байх талаас нь ажиллах нь амин чухал асуудал. Хүний наад захын хэрэгцээ болох бие засах, ариун цэврийн газраас өгсүүлээд дулаан хувцас, хоол ундаар хангах ёстой. Энэ бол засгийн газрын үүрэг. Нэг ч хүнийг тэнэсэн суманд өртүүлэхгүй байхын төлөө ажиллах ёстой. Хоёдугаарт, их хохирол амсахгүйн тулд дайнаа зогсоох талаас нь бодох хэрэгтэй. Иймд нөгөө талынхаа тавьж байгаа шаардлагыг хүлээж авахаас өөр гарцгүй. Дайн цаашид үргэлжлэх юм бол Украин асар их хохирол амсах нь ойлгомжтой болж байна. Хүний амь нас сүйрэхээс өгсүүлээд эд хөрөнгөөр хохирч байна. Украин дахиж арав, хорин жилд хөл дээрээ босохооргүй байдалд орчихлоо. Тэгэхээр ухаантай удирдагч бол нөгөө талынхаа тавьж байгаа шаардлагыг хүлээж авна л даа. Яагаад гэвэл хүч тэнцвэргүй байна. Цөмийн зэвсэгтэй Орос гүрэн 200-гаад мянган цэрэгтэй орж ирж байхад Украин яах юм бэ. Тэдэнд туслах улс үнэндээ алга. Украин анхнаасаа буруу тооцоолсон. Тэр тусгаар хоёр улсыг бөмбөгдөөд зогсохгүй бол НАТО-гийн цэрэг орж ирж надад тусална гэж бодсон хэрэг. Украин НАТО-гийн гишүүн биш учраас туслахгүй нь ойлгомжтой. Ерөнхийлөгч Зеленский бодохдоо НАТО, АНУ бидэнд тусална гэж эндүүрсэн. НАТО орж ирээд бид Оростой байлдаад дийлнэ гэсэн түүний гэнэн бодол бодит амьдрал дээр байхгүй шүү дээ. Харин оросууд өнөө маргаашгүй Киев хотыг эзэлж авах гэж байна. Том гүрний өөдөөс сөрвөл муурын сахлаар оролдсон хулганы үлгэр болно. Том гүрэнтэй эв зүйгээр харьцах нь дипломат арга гэдэг юм. Цэргээр хэзээ ч Украин Оросыг дийлэхгүй.
-Украин байгалийн баялаг ихтэй. Европын үржил шимтэй хөрсний 75 хувь нь байна. Эдийн засгийн хувьд ямар ач холбогдолтой улс вэ?
-Украин бол талх тариагаараа алдартай. Хуучин зөвлөлтийн үед Украин, Казахстан хоёр бол улаан буудайгаар хангадаг байсан. Дээрээс нь ашигт малтмалын уурхай болсон нутаг. Ялангуяа Донбасс нүүрсний баялагтай. Украины аж үйлдвэрийн нэг төв нь. Зеленский тэндээсээ салж байгаа юм. Өөр баялаг гэхээр юм байхгүй. Нүүрс, ашигт малтмалтай газар нь Донбассын нутаг. Тэгэхээр Украин ихээхэн хохирол амсана. Минскийн гэрээгээр дотоод асуудлаа зохицуулж болох байсан. Үндсэн хуульдаа өөрчлөлт оруулаад тэр хоёрыг автономит гэж зарлаад гэрээ хэлэлцээр дотроо хийгээд шийдчих ёстой байсан юм.
-Орос эдийн засгийн хоригт орлоо. Хөрөнгийн бирж нь хаагдлаа, оросоос газаа авдаг улсууд болино гэж байна. Рубелийн ханш навс уначихлаа. Дайны хор уршиг яаж нөлөөлөх бол?
-Европын холбооны 27 улс бүгдээрээ Оросын эсрэг хориг тавилаа. Оросын иргэдэд виз өгөхгүй гэж байна. Мөн оросын олигархиудын банкины хадгаламжийг царцааж байна. Англид очоод суурьшсан баячуудыг нутгаасаа хөөж гаргана гэж мэдэгдлээ. Энэ бол наад захын асуудал. ОХУ-д болох спортын аливаа арга хэмжээг зохион байгуулахгүй гэж байна. Урлаг, соёлын олон арга хэмжээ 27 улсад тоглогдох байсныг хойшлуулчихлаа. Мэдээж ОХУ-д авсан эдийн засгийн хориг арга хэмжээ хүнд тусна. Гэхдээ ОХУ-ын Холбооны зөвлөлийн дарга Матевинка хэлэхдээ “Бидний эсрэг тавих хориг арга хэмжээг мэдэж байсан. 2014 оноос хойш энэ бэрхшээлийг амссан. Бид өөрөө өөрсдийгөө тэжээх хэмжээний эдийн засгийг бий болгосон. Хичнээн хориг тавиад нэмэргүй. Харин ч бидэнд ашигтай тусна. Яагаад гэвэл импортын бараагаа өөрсдөө үйлдвэрлэж байгаа” гэсэн. Гэхдээ Европын холбоо энэ хориг арга хэмжээг удаан хугацаагаар үргэлжилнэ гээд байгаа. Байнгын ийм дарамтад байна гэлэг бол хичнээн хүчтэй улс байгаад ч давж гарахад амаргүй. Хоёр гурван жилдээ тэсч болно. ОХУ 600 тэрбум ам.долларын нөөцтэй. Энэ нь байгалийн баялаг шиг шавхагдах нь мэдээж. ОХУ-д тавьсан хориг арга хэмжээ удаан хугацаанд сөрөг үр дагавартай.
-В.Путины геополитикийн дайныг эхлүүллээ гэж дэлхий дахин шүүмжилж байна. Судлаач хүний хувьд энэ тал дээр байр сууриа илэрхийлэхгүй юү?
-Геополитик гэж газар зүйг дагасан улс төрийн бодлого. Ерөөсөө Орос гэдэг улс газар зүйн байршлын хувьд хүн болгоны шүлсийг гоожуулсан бүс нутаг. Жишээлбэл, 18 дугаар зуунд шведүүд дотвлоод Оросыг дийлээгүй. 19 дүгээр зуунд францууд довтолсон. 20 дугаар зуунд Гитлер хоёр ч удаа дайтаад бас хүчрээгүй. “Евразийг хэн эзэлнэ. Тэр дэлхийг эзэлнэ” гэсэн геополитикийн онол байдаг. Тэгэхээр европын том гүрнүүдэд Оросыг эзлэх юм бол дэлхийг гартаа оруулчих юм байна гэсэн геополитикийн онол байдаг. Цагаан хааны үеэс ОХУ эргэн тойрондоо жийргэвч улсуудыг бий болгох бодлого явуулсан. Шууд дайсантайгаа хил нийлэхгүй. Ялангуяа Зөвлөлтийн үед ийм байсан. Польш, Чех, Румин, Унгар, Малдов зэрэг орнууд бүгд социалист орнууд байлаа шүү дээ, зөвлөлтийг дагасан. Эд нар нь жийргэвч улс байлаа. Одоо ч гэсэн Украин тийм л үүрэгтэй. Орос руу дайрах биш. Том гүрнээс хамгаалах үүрэгтэй гэж оросууд үздэг. Харин НАТО ороод ирвэл ямар юмны жийргэвч байхав. Тэрийг таслан зогсоож байгаа хэрэг.
-В.Путин хөрш зэргэлдээ орон руугаа халдаж байгаа нь дипломат ёсонд харш үйлдэл. Дээрээс нь энэ бол анхнаасаа Лениний байгуулсан улс гэж түүх ярьж тусгаар улсыг эзэлж байгаа нь дэлхий дахинд муу жишиг тогтоох гэж байгаа юм биш үү?
-Ямар ч шалтгаан байсан хөрш орон руугаа довтлох нь олон улсын эрх зүйн бүхий л зарчим, хэм хэмжээг зөрчиж байгаа асуудал. Дээрээс нь орос бол НҮБ-ын аюулгүйн зөвлөлийн таван гишүүний нэг. Энэ таван гишүүн бол НҮБ-ын дүрмийн дагуу олон улсын энхтайван аюулгүй байдлыг хамгаалах гол үүрэгтэй. Ийм үүрэг хүлээсэн орон хөрш орон руугаа довтлох нь хүний толгойнд орохгүй асуудал. Ямар ч шалтаг шалтгаан гаргаад зөвтгөх аргагүй. Нөгөө талаас ОХУ өөрийнхөө аюулгүй байдлыг хамгаалж байгаа гэдэг нь зөвтгөх шалтгаан. Украин дангаараа ОХУ-д аюул биш. Харин Украин НАТО-гийн гишүүн болоод Европын холбоонд орчихвол Оросын хувьд байх уу, үгүй юү гэдэг асуудал болно. Орос бол түүхийн талаасаа ч аюулгүй байдалдаа тун эмзэг ханддаг. 1954, 1957, 1967 онд Унгар, Чехэд цэрэг оруулж байсан. 1921 онд Монголд цэрэг оруулж ирж байсан. 1939 онд Халхын голын дайн, 1945 онд чөлөөлөх дайнаар хүртэл цэрэг оруулж ирсэн. 1966 онд Хятадын эсрэг Монголд цэрэг оруулж ирж байв. Үнэндээ энэ нь Монголын аюулгүй байдал гэхээсээ илүү ЗХУ-ын аюулгүй байдлыг хамгаалж байсан алхмууд. Монголд хятад юмуу японы цэрэг ороод ирэх нь Эрхүү, Улаан-Үд Сибирийн төмөр зам дайсны гарт орно гэсэн үг. Уралаас нааш оросууд нутгаа алдана. Тэрнээс оросууд монголчуудад дуртай, хайртай гээд ах дүүгийн найрамдалдаа ч биш. Геополитикийн учир шалтгаан байгаа.