Эрдэм мэдлэг, сурсан юм гэдэг хүнд хэрэг болох нь дамжиггүй. Гэхдээ бас хэрэггүй зүйлд их цаг хугацаа зориулсан хүмүүсч байдаг.
“Төмөр замын сургууль төгсөөд мэргэжлээрээ нэг ч жил ажиллаж байгаагүй. Надад хэрэг ч болоогүй. Сонирхол байгаагүй. Аав, ээжийнхээ санааг амраах гэж бусдын жишгийг дагаад сургуульд орсон. Харин айлын хана өрөмдөж, хөшиг, гэрлийн бүрхүүлийг нь тогтоох ажил хийгээд дажгүй л амьдарч байна” гэсэн нэг хүний үг санаанд оров.Зарим хүн амьдралдаа хэрэг болохгүй, өөрөө сонирхоогүй сургуульдзүгээр л диплом авахын тулдсуралцах нь бий. Эцэг эх нь чүр хүүхдээ бусдаас дор байлгахгүй гэж дээд сургуульд заавал суралц гэж шахаж шаарддаг. Хэд хэдэн дээд сургууль дүүргээд мэргэжлээрээ нэг ч өдөр ажиллаж үзээгүй хүмүүс танилуудаас чинь байгаа л биз дээ.Хайран цаг хугацаа. Өөрийнхөө сонирхож байгаа, чадах зүйлдээ зориулсан бол хичнээн ихийг амжуулах байсан бол.
Нэгэн жишээ. Будда нэгэн удаа голын эргээр явж байтал нэгэн бясалгагчтүүнд сурсан эрдмээ гайхуулах гэж усан дээгүүр явж үзүүлж гэнэ. Дахин дахин анхаарлыг нь татах гэж нааш цааш, нэг эргээс нөгөө эрэг рүү явж үзүүлээд л байж. Будда өнөөх хүнээс “Та үүнийгсурах гэж хэдий хэрийн цаг хугацаа зориулсан бэ”асуухад нөгөө хүн “Гучин жил зориуллаа” гэжээ. Будда “Багахан мөнгө төлөөд л завиар нөгөө эрэгт гарчих зүйлд амьдралынхаа ямар их цаг хугацааг зарцуулаа вэ” гэсэн аж.
Сургууль дүүргээгүй ч Монголдолон жил гуталчин хийгээд түнтийтэл баяжсан хятад эрбайдгийг зарим хүн мэдэх л байх.
Үүгээрээ сурахыг эсэргүүцээгүй. Харинөөрийн сонирхдог,хийж чадах зүйлдээ цаг хугацааг харамгүй зориулбал амжилт илүү ирнэ.
Д.МӨНГӨНДАЛАЙ