Монгол Улсын соёлын гавьяат зүтгэлтэн, Монголын үндэсний бөхийн холбооны тэргүүн, Олон улсын Олимпийн хорооны Монгол Улсын Зууны манлай спортын зүтгэлтэн, зохиолч, доктор Рэгжийбуугийн Нямдоржтой уулзаж хөөрөлдлөө.
-Та сайхан өвөлжиж байна уу. ярих хөөрөх сонин сайхан их биз дээ?
-Сайхан өвөлжиж байна. Шинэ он гараад хуучин оныхоо ажлыг дүгнэх, шинэ онд шинэ уриа дэвшүүлж ажлаа төлөвлөх гээд зав зай муутай л сууна.
-Шинэ онд шинэ ямар уриа дэвшүүлж байна даа?
-Манай холбоо хориод жилийн өмнөөс жил бүр нэг шинэ уриа дэвшүүлдэг. Өнгөрсөн жил гэхэд “Допинггүй Монголын үндэсний бөхийн төлөө” гэсэн уриан дор ажилласан. Энэ 2018 онд “Ойлголт зөв бол үйлдэл зөв” гэсэн уриатай ажиллахаар төлөвлөж байна.
-Та “Ойлголт зөв бол үйлдэл зөв” гэсэн уриа дэвшүүлсэн гэж байна. Монгол бөхийн холбоо чинь олон түмний ойлголтоор “Гацуурт”-ын Чинбат гэж тэргүүнтэй ч юм шиг, эсвэл Нямдорж гэдэг тэргүүнтэй ч юм шиг хоёр холбоо байгаа юм шиг ойлгогдоод байх юм?
-Энэ мэт ойлголтыг зөв ойлгуулахгүй бол үйлдэл буруу гараад байгаа. Тэгэхээр түүх сөхөхөөс аргагүй. 2002 онд Монголын үндэсний бөхийн холбооны дөрөвдүгээр Их эе гэж их хурал болсон юм. Тэр үе бол Бөхийн өргөө ашиглалтанд ороод дөрвөн жил болж байсан он цаг. Бөхийн өргөө гээч юм боссоноор бөхчүүдийн амьдралд айл гэр өөрийн орон гэртэй болчихсонтой адил нааштай том өөрчлөлтийг авчирсан боловч зарим нэг нөхдийн тухайд тэрний эзэн суух гэсэн хүслийг оргилуулсан сайн, муу хоёр талтай. Аливаа үзэгдэл ер нь сайн, муу хоёр талтай байдаг. 2002 оны Их эе дээр бид огт юм бодолгүй, ажлаа хийж, тайлангаа тавиад, дахин улирвал улираад, улирахгүй бол хүлээлгэж өгөх бодолтойгоор хуралд орсон. Тэгтэл тэр хурлаар дархан аварга Х.Баянмөнх гуай, улсын заан Ганболд, Амгай, улсын начин Дуламсүрэн, УИХ-ын гишүүн болсон А.Сүхбат нарын таван хүн толгойлон МҮБХ-г авах зохион байгуулалттай ажиллагааг урьдаас бэлдэж зохион байгуулсан юм. Тэр Их эеэр Бөхийн холбооны тэргүүний албан тушаалд найман хүний нэрийг дэвшүүлж зургаа нь нэрээ татан, тухайн үед “НИК”-д ажиллаж байсан Сүхбаатар гэдэг хүн бид хоёр өрсөлдсөн. Сүхбаатарыг Баянмөнх гуай эд нар дэвшүүлсэн. Их эед 172 хүн санал өгснөөс 90 нь надад, 82 нь Сүхбаатарт өгч найман хүний саналын илүүгээр би ялж байлаа. Миний тухайд ямар нэгэн байдлаар ялчихъя гэсэн юм байхгүй, өөрийнхөө нэр хүндээр л өрсөлдсөн.
-Таны нэр хүнд өндөр байсны нууц юунд байв?
-Арга байхгүй хоёр том үйл явдал үүнд нөлөөлсөн. Бөхийн өргөөг бий болгочихсон. Бөхийн өргөө 1998 оны арванхоёрдугаар сарын 26-нд ашиглалтанд орсон. Үүнээс дөрвөн сарын дараа буюу 1999 оны гуравдугаар сараас “Миний нутаг сайхан” хэмээх спорт, урлагийн наадмыг орон даяар явуулж, үндсэн 18 аймгийг хооронд нь найман төрлөөр өрсөлдүүлсэн. Тэр ажилд тухайн нутгаас төрсөн бүх алдартнууд оролцсон. Тухайлбал, Завхан аймаг гэхэд Ерөнхийлөгч Н.Багабанди гуай оролцох жишээний. Ямар л авьяастан байна, тэр бүхэн оролцсон үнэхээр Монголыг донсолгосон үйл ажиллагаа болсон. Тэр үйл ажиллагааны хүрээнд нэг нээлт болсон нь Монгол бөхийн өргөөнд бөхийн барилдаанаас гадна урлагийн тоглолт хийж болох юм байна гэдэг нь тогтоогдсон. Тэр найман төрөл дотор 16 бөх барилдах, 12 үзүүлбэртэй концерт тоглоно, хошин шогийн үзүүлбэр үзүүлэх, шатар тоглоно гэсэн зүйлс багтаж байсан. Их мастер Хатанбаатар, Шаравдорж нар гэхэд аймгаа төлөөлж оролцож байлаа. Энэ бүхнийг зохион байгуулсан нэр хүндээр найман хүний саналаар ялсан. Үүгээрээ би бахархдаг. Би сүүлд нэр дэвшихдээ 90 хэдэн хувиар ялалт байгуулж тэргүүнээр сонгогдож байсан л даа. Харин тэр үед найман хүний санал гэдэг их чухал байв.
-Тэр үед зөрчил тэмцэл өчнөөн л гарч байсан даа?
-Маш олон хүнийг ятгасан, элдвээр дайрсан гүтгэлэг их л явж байсан. “Бөхийн өргөөний арван хувийг Нямдорж авчихсан байна. Бөхийн өргөөнд орж буй мөнгө эдний хувийн дансанд ордог юм гэнэ” гэх янз бүрийн л яриа гаргана. Одоогоос олон жилийн өмнө олон түмний ухамсар ч төлөвшөөгүй байлаа. Өнөөдөр олны ухамсар цацаж буй мэдээлэлд үнэн үү, худал уу гэж эргэлзэж ханддаг болсон байхгүй юу. Тэр үед ерөөсөө л хэвлэл мэдээлэлд бичигдсэн л бол туйлын үнэн гэсэн ойлголттой байлаа. “Энэ Нямдорж бол хятадын эрлийз” гээд цацахад үнэн гээд ойлгочихдог, биш шүү гэж аавынхаа зургийг харуулаад “Манай суманд хятад хүн очиж байгаа шүү” гээд ярихад тэр мэдээллийг авсан хүмүүсийн гучин хувь нь хуучин мэдээлэлтэйгээ үлддэг байсан цаг үе. Урьдаас зохион байгуулалттайгаар дайралт хийж гурван өдөр, хоёр шөнө хэрэлдэхэд би тэргүүнээр сонгогдсон. Би монгол бөхчүүдийн ноён нуруу, бөхийн орчны эрүүл ухаанд их ч баярласан.
-Та нарын зөрчил ч заримдаа багаахан дажны хэмжээнд тулж хаалга үүдийг чинь эвдэх хэмжээндээ тулах юм аа?
-Хаалга үүд эвдэх зэрэг чинь арваад жилийн өмнөх асуудлаас хойш үргэлжилсээр өнөөг хүрэхгүй юу. Чинбат гэдэг хүн Бөхийн холбооны албан ёсны биш тэргүүнээр яагаад сонгогдов гэхээр 2002 оны Их эеэр ялагдангуутаа тооллогын комиссын тоолоод, бичлэг хийчихсэн баримт байж байхад “90 санал авсан Р.Нямдоржийг тэргүүнээр сонгосонд тооцсугай” гэсэн тогтоол дээр гарын үсэг зуралгүй Ганболд, Баянмөнх гуай эд нар аваад зугтаачихсан юм. Шүүхэд хандахаар “Тогтоолоо аваад ир” гэдэг. Тогтоолгүй учраас тэргүүнээр сонгогдсон нь нотлогдохгүй байна гэж байгаа юм. Шүүгч үүнд буруутай.
-Шүүгч яагаад буруутай гэж?
-Миний санал авсан 90 хуудас, Сүхбаатарын санал авсан 82 хуудас, хурлын протокол, бүх бичлэг байхад нотлох баримт хангалттай яа даа. Дээр нь 172 гэрч байхад “Нямдорж тэргүүнээр сонгогдсон нь тогтоогдохгүй байгаа учир ээлжит бус Их эеийг хуралдуулж тэргүүнээ сонго” гээд гурван шатны шүүхийн шийдвэр гаргачихаж байгаа юм. Тэгэхээр эд нар шүүхийн журмаар ээлжит бус Их ееийг хуралдуулж Нямдоржийн ажлыг авна аа л гэдэг байхгүй юу.
-Ээлжит бус Их эеийг хуралдуулж болдоггүй юм уу?
-Ээлжит бус Их эеийг хуралдуулахад Цэцдийн зөвлөл гэсэн 67 хүний бүрэлдэхүүнтэй бүгд хурал хуралдах ёстой. Нөгөө улсын дотор намайг дэмждэг үй олон хүн байдаг учраас цуглаж өгдөггүй. Хүчээр гэрээс нь айлган сүрдүүлэх зэргээр ирц бүрдэхгүй, хууль бус аргаар Цэцдийн зөвлөлийг хоёр гурван удаа хуралдуулж эхлээд Рэнцэндорж гэдэг хүнийг, дараа нь Чимэд-Юндэнг, тэгээд Жавзмааг, хамгийн сүүлд Чинбатыг тавьж байгаа юм. Энэ арван зургаан жилийн турш хийж байгаа юм нь бүгд хууль бус учраас шүүх дээр очоод унана л даа. Сүүлчийнх дээр бид шүүхдээгүй. Яагаад шүүхдээгүй вэ гэхээр “Бид хуралдаад Чинбат гэдэг хүнийг тэргүүн болгочихсон” гэхэд нь “За, зүйтэй. Хэдэн төлөөлөгч, яаж хуралдаад сонгосон юм. Хурлын бүх бичиг баримтаа аваад ир. Тэрийг чинь үзээд албан ёсны юм байвал бид ажлаа хүлээлгээд өгье. Албан бус байвал шүүхэд хандана аа” гэхээр нэг ч хуудас цаас авчирч өгдөггүй. Дээр нь нэг ч телевизээр мэдээ явдаггүй. Хуйвалдаан хийчихсэн учраас олон түмнээс нууж байхгүй юу. Увс, Төв аймгийн харьяат улсын цолтой гуч дөчин бөхчүүдийг өөр хаанахын ч юм хаа хамаагүй хүмүүстэй нийлүүлж хуралдуулсан болчихоод ажил авна аа гээд байдаг. Бид тэр шийдвэрийг нь хүлээж байтал 2017 оны долдугаар сарын 18-нд А.Сүхбат, Ү.Хүрэлбаатар хоёр толгойлоод гэнэтхэн жаал залуус дагуулж ирээд Бөхийн өргөөг эзлээд авсан. Шөнө нь бөхчүүд дайрч орж тэднийг гаргасан. Үүнээс өмнө Ганболд, Амгай, Дуламсүрэн гурав ирж миний өрөөний хаалгыг цүүцдэж онгойлгоод тамга тэмдэг булааж явсны ул мөр хаалганд үлдчихсэн л байна. Ийм болхи ажиллагаа Бөхийн өргөөн дээр үе үе болно шүү. Энэ байдал ард түмэнд тодорхой болчихсон учраас тодорхой нуршилтгүй хүмүүс мэднэ. Нямдоржийн баг юу хийж бүтээсэн бэ гэдгийг олон түмэн мэдэх учраас эднийхэнд итгэх хүн бөхийн хамт олон дотор л лав их цөөн.
-Чинбат захирлыг та сайн таних уу?
-Тэр Чинбат гэдэг хүн манай Говь-Алтай нутгийн нөхөр. Би Чинбатыг бол огт танихгүй, манай зэргэлдээ сумын хүн л гэсэн. Ү.Хүрэлбаатарын хувьд манай Бөхийн холбооны тэргүүлэгч байсан. Түүнийг мэдэх хүн мэддэг байх, жаахан зовлонтой. Түүнээс нь болоод 2014 онд тэргүүлэгчээс нь гаргасан юм. Тэр л өш хонзонгоор л хүний гар хөл болж явдаг байх.
-Ү.Хүрэлбаатарын юу нь зовлонтой гэж?
-Асуудалд хандах хандлага, асуудлыг үнэлгээжүүлэх энэ тэрд хуумгай ханддаг хүн.
-А.Сүхбат аварга УИХ-ын танхимд “Төрийн бус байгууллагуудаа цэгцлээч” гэж байсан. Төрийн бус байгууллагын асуудлыг төр дур мэдэн зохицуулах хууль журам байхгүй биз дээ?
-“Төрөөс төрийн бус байгууллага хараат бус байна” гэсэн хуультай. А.Сүхбат бүр шууд “Бөхийн холбоог Нямдоржоос салгаж өгөөч ээ” гэж байна лээ. Санаа нь тэр л дээ. Ерөнхий мэдлэгийн түвшин доогуур хүнээ л илтгэж байгаа хэрэг шүү дээ. “Төрөөс төрийн бус байгууллага хараат бус байна, төр үүнд оролцож болохгүй” гэсэн түвшний ойлголт байхгүй учраас л тийм юм ярьж байгаа юм. Тэр нь юм мэддэг хүнд өөрийгөө илчилсэн инээдтэй үйлдэл л дээ.
-Баянмөнх аварга “Нямдорж монгол бөхийг устгаад, мөхөөгөөд хаячихлаа. Үүний нэг жишээ нь хаялцах мэх” гэж байнга ярих юм. Та үнэхээр монгол бөхийг устгах бодолтой хүн юм уу?
-Баянмөнх гуайн хувь хүний л дүгнэлт л дээ. Бид тэр хүнээс боловсролын түвшин арай өндөртэй.
-Таныг мэх мэдэхгүй л гэх юм билээ?
-Мэх мэдэхгүй гэдэг нь ч юу л бол. Бид хоёр хоорондоо барилдах гэж байгаа хүмүүс биш. Бид монгол бөх гэдэг өв соёлд менежмент хийж байгаа улс. Бидэнд боловсрол, сэтгэл, шударга ёс хэрэгтэй. Монгол бөхийн барилдаанд ийм мэх хийнэ гэж заадаг биеийн тамирын сургууль биш шүү дээ. Тэгэхээр Баянмөнх гуайн ярьж байгаа зүйл нь огт утга учиргүй юм. Бөхийн холбоог өгчихье, хэр утга төгөлдөр юм хийх улс вэ гэж бид бас анализ хийж байгаа юм. Баянмөнх гуай, хүргэн байсан А.Сүхбат, хүү Гантогтох нартайгаа “Мэргэжлийн монгол бөхийн холбоо” гээч юм байгуулсан. Ганболд, Дуламсүрэн, Амгай эд “Хасуу бөхийн барилдаан” гэгч юм зохион байгуулж байгаа юм. “Нямдорж гэж нэг хоцрогдсон амьтан байна” гэж огцорсон хоёр ч Ерөнхий сайд дагуулж над дээр ирсэн ш дээ, тэд. Тэдний монгол бөхөд хийж байгаа шинэчлэл гэгч нь дугуй тойрог татаад, тэр дотор хоёр бөх барилдан, хаялцвал хаялцана. Хаялцахгүй бол хэн тэр тойргоос эхэлж түлхэж гаргасан нь давна гэж байгаа юм.
-Үндсэндээ сумогийн л дүрмээр барилдах нь ээ дээ?
-Тэдний сэтгэлгээний түвшин, хүрээ нь л тийм байгаа юм. Хувьсгалын дараа хувьсгалт романтизм гээч юм гарсан шиг сумог шүтэх өвчин л байхгүй юу. Тэдний буруу ч бас биш юм. Төрийн сайд хүн хүртэл “Би сумо гарахад хаалгаа түгжиж байгаад үздэг. Төрийн ажил зогсдог” гэж хүртэл ярьж байлаа шүү дээ. Энэ бүхний үр дүн яаж гарч байна гэхээр монгол бөхийн өмсгөлтэй сумо барилдаан болчихож байгаа юм. Монгол бөхийг устгадаг жинхэнэ аюул чинь энэ мөн өө дөө. Хаялцах барьцыг л тэд ярьж байгаа хэрэг. Бөхчүүд өөрсдөө хэзээ ч шийдэж чадахгүй. Хаялцах барьц чинь хүн өөрөө олоод барьчихдаг монгол бөхийн мэх. Өсөхбаяр аваргыг Сүхбат аварга яг энэ барьцаар хаяж байсан юм. Монгол бөхийн барьцыг л албадан бариулж байгаа барьц болохоос сумо шиг тойрогт оруулаад түлхэе гэдгээс хамаагүй шинжлэх ухаанч шийдэл л дээ. Намаар хуваагдаж хэн хэнээ гүтгэж доромжилдгийн халдвар тэдэнд туссаны нэг илрэл нь энэ барьц сонгохыг шүүмжилж гутаах үйлдэл. Өнөөдөр хоёр бөх унаж муужиртлаа барилдахыг хүлээдэг нийгэм биш. Тэр барилдааныг маш эрчтэй, хурдтай, тодорхой цаг хугацааны дотор явуулах ёстой. Социализмын үеийнх шиг ямар ч үзэж харах юм байхгүй, зөвхөн бөх үздэг хүнд дөрвөн цаг сууна уу, арван цаг сууна уу, наадмын үзүүр түрүүний бөх дөрвөн цаг арван есөн минут барилдана уу, огт хамаагүй байлаа ш дээ. Хэрвээ бөхчүүд ийм удаан барилдвал өнөөдөр ард түмэн шууд хаяад явчихна. Өнөөгийн нийгмийн шаардлагад тохируулах хэрэгтэй учраас хоёр бөх тодорхой хугацааны дотор хаялцах ёстой. Тийм учраас тэр барьцыг бид хаялцах гэж нэрлэсэн. “Энэ барьцыг шүүмжилж байгаа хүн хувилбараа хэл” гэсэн эрх чөлөө одоо ч нээлттэй байгаа. Бөхчүүд хоёр санал хэллээ. Нэгдүгээрт, хөл авъя гэсэн. Туршлаа. Хөл аваад хүн хаяна гэдэг хөдөлгөөн дунд хөдөлгөөндөө тааруулж хөл аваад хаядаг болохоос яг зогсож байгаа хүний хөлийг аваад боллоо гэх юм бол хөлөө авахуулсан хүн нь хаядаг юм байна лээ. Үүнийг больёо гэсэн.
-Нөгөөх нь ямар хувилбар байв?
-Хоёрдугаарт, нэг нь шуудагдаад мөргөж хөөеө гэсэн хувилбар. Ийм мэх монгол бөхөд байдаг. Гэтэл зогсож байгаа хүнийг мөргөж хөөхөөр урдаас нь цээжээрээ цохиод хүзүү нь гэмтсэн. Энэ хоёр болохгүй юм байна гэж бөхчүүд өөрсдөө больсон. Одоо энэ хаялцах барьцнаас өөр барьц байвал хэл ээ л гэж байгаа. Хүн муйхар юм их ярьдаг. Аргаа хэл ээ гэхээр тойргоос шахаж гаргана л гэж хэлэх гээд байхгүй юу. Тойргоос түлхээд гаргавал монгол бөхийн өмсгөлтэй сумо болно гэдгийг ухаарч чадахгүй байгаа юм. Сумо гэдэг чинь жижигхэн тойрог дотор хоёр бөх барилдаж байгаа барилдаан. Монгол бөх чинь том оо тойрог дотор хорин хос барилдаж байгаа барилдаан. Тийм ялгааг хайхрахгүй олон юм ярих нь муу. Энэ бол оюун санааны алдаа.
-Сумо гэснээс таны ач дүү Ама Бямбадоржийн тухай асуухгүй өнгөрвөл алдас болох байх. Монголд л харьцангуй нэг их тоохгүй болохоос Японы сумогийн ертөнцийн гол дуулиан болоод байгаа юм биш үү?
-Байдал бол тийм ноцтой, амьдралаа ч юм уу, амь насаа алдах гэж байгаа зүйл биш ш дээ. Тийм нэг юм болж. Сумогийн ертөнцөөс гарлаа. Манай ах дүүст жаахан жаахан онцлог байна аа. Мэдэх хүн мэднэ. Ама бол одоо өөрөөр амьдрах ёстой тийм насанд хүрчихсэн. Манай дүү, улсын заан Давааням маань ганц бөхөөр амьдраагүй. Бөхөд тодорхой амжилт гаргаад өөрөөр амьдарсан. Миний хүү, улсын гарьд Ганбаатар гэж бөх байна. Гучин тав хүрлээ. Одоо өөрөөр амьдарна. Ама гучин гурав дөрөв хүрлээ. Бол оо. Тэрийгээ мэдээд жил гаруйн өмнөөс Монголдоо “Харумафужи-Шинэ Монгол” гэдэг сургууль байгуулсан. Барилгууд нь нэлээд явчихсан. Яармагт нэг корпус нь баригдаад дуусаж байна. Ирээд сургуульдаа ажиллана. Ардын хүүхдийг эрдэмд бэлдэнэ. Бид бүгдээрээ дэмжиж ажиллана. Одоо Японд эдийн засгийн сургууль төгсөх гэж байгаа. Дараагийн амьдралаа төлөвлөчихсөн хүн. Сумод 2020 он хүргэх бодол байсан байх. Тэгэхээр Амагийн зодог тайлах нь бидний тухайд эмгэнэлтэй асуудал биш. Би өөрт нь “Газар дээрээ зөв буучихвал чамд ямар ч асуудал байхгүй ээ” гэж хэлж байгаа. Газар дээрээ зөв бууна гэдэг чинь учиртай. Сумогийн их аваргууд гэдэг чинь дэндүү өндөрт нисэж байгаа бүргэдүүд шүү дээ. Тэд нарыг байтугай намайг хүртэл хүмүүс таньдаг гээд явуулахгүй байдаг. Гудамжны архичин нөхөр хүртэл зурагтаар гардаг хүнийг чинь барьж аваад “Нямдорж ах аа” гээд сүйд болдог. Тэгэхэд ёкозуно гэдэг чинь биднээс дэндүү өндөрт хэдэн үе толгой дээгүүр нисэж явсан хүн учраас тэрийгээ алдлаа гэхэд хөрсөн дээрээ л зөв буучих гэж байгаа. Хөрсөн дээрээ зөв бууж байгаа. Ама чинь өөрөө зураг зурдаг хүн ш дээ. Маш гоё зурна. Японд үзэсгэлэн нь гарсан. Эдийн засгийн боловсрол олж байгаа. Цагдаа, хууль эрхзүйн боловсролтой. Эцэг нь лут хүн байсан учраас хар багаас нь зөв явуулчихсан. Амаг төрөхөд аав нь гэрт нь эх барьж авсан юм шүү дээ. Аав нь эх баригч-эмч хүн байлаа. Оюутан байхдаа л гэхэд хорин хүүхэд эх барьж авсан байдаг. Ама маань маш халуун сэтгэлтэй хүн. Болно доо болно.
-Халуун сэтгэл гэдэг ч цэвдэг хорвоог туулах хүн гээч амьтны яах аргагүй л жигүүр нь дээ?
-Халуун сэтгэл гэдэг нэг чухал юм байна шүү хө. Ядарсан зүдэрсэн бүхий л ах дүү нартаа тусална. Японд үзүүлдгийг нь үзүүлээд, эмчлүүлэхийг нь эмчлүүлээд, тусалдагт нь туслаад явдаг хүүхэд. Би өглөг сурталчилдаг хүн. Бавуугийн Лхагвасүрэн “Өглөггүй баянд үгүйрэл зохилтой. Өргөмжгүй насанд үхэл зохилтой” гэдэг үгийг өөрөө зохиосон шиг байгаа юм. Би энэ үгийг хэлдэг юм. Ама минь өглөгтэй, халуун сэтгэлтэй хүн. Тэрнээс өөрөө л баяжиж байвал болдог, өөрөө амьдарч байвал болдог юмнаас хүн их татгалзана. Би “Яаж жаргах вэ” гэж ном бичсэн хүн дээ. Хүний амьдралын утга учир бол бусдад туслах юм байна гэж бичсэн. Үр хүүхэд төрүүлж өсгөх бол үүрэг юм байна. Адгуусанд ч байдаг зүйл юм байна. Гүү унагалаад, хонь хургалаад төлөө долоогоод, сүүгээ хөхүүлээд биеэ даахаар нь танихгүй болоод явдаг. Хүн бол хүүхдээ төрүүлж хүн төрөлхтнийг залгамжлуулах нь үүрэг юм байна.
-Орчин үед хүний ёсон жаахан хүйтрээд байгаа юм шиг санагддаг даа?
-Хүний амьдралын утга учир бол бусдадаа туслах юм гэдгийг ухаараад би тийм ном бичсэн. Яагаад гэвэл чи байхгүй бол би оршин тогтнохгүй юм билээ. Робинзон Крузо шиг тэнгисийн дундахь арал дээр аваачаад хаячихад хүн хэр тэсэх бол. Хүн хүндээ тусалж байж хүн төрөлхтөн оршин тогтнох юм байна гэж л би бичсэн хэрэг. Би чинь зүгээр нэг бөх барилдуулаад явдаг хүн биш.
-Та бол уг нь уран бүтээлээ эрт хаячихаагүй бол Монголын авьяастай зохиолчдын л нэг дээ?
-Би зохиол бичих гэж бүр багаасаа их оролдсон юм. Зохиолч болох гэж хар багаасаа хүссэн. Аав маань цэргийн даргын албыг арван хоёр жил хашаад ар гэрийн гачигдлаар сумандаа очоод өөрөөсөө арван долоо дүү охинтой арван долоон настайд нь суугаад бид гарсан. Манай суманд аав шиг минь боловсролтой хүн байгаагүй учраас бид гэрийн боловсролоор маш их зүйлийг сурсан. Тиймээс ч бид арвуулаа их дээд сургууль төгссөн. Аавыгаа амьд ахуйд ааваасаа их зүйл сурсан манай ах, Давааням дүү бид арай дөнгүүр боловсролтой болцгоосон. Аав маань надаар шүлэг бичүүлээд өөрт нь таалагдвал нэг төгрөг өгдөг байсан. Тэр үеэс уран зохиол их уншсан даа. Хэдэн өгүүллэг бичсэн. Өгүүллэгүүдийг маань тоох нэг нь нэлээн тооно.
-За, хэн хэн тоох вэ?
-Уншсан хүн уйлна. Хүн үхээд уйлуулаад байдаг өгүүллэг биш. Эсвэл нэг юм олоод баярлаад байдаг ч биш. Хүний сэтгэлийн торгон мэдрэмжийг жаахан хөндөх гэж оролдсон гэх үү дээ. Би их сургуульд сэтгэл судлалын хичээл зааж байсан юм л даа. УИХ-ын гишүүн Д.Лүндээжанцан гэхэд “Нямдорж харахад бүдүүн бараг. Ийм хүний хаанаас нь ийм уянга гарна вэ” гэж дурсамж хүртэл бичсэн л байдаг. “Газрын хол” гэж гайгүй өгүүллэг бичсэн. Энэ өгүүллэг бүр кино ч болсон. “Дөмөн дуутай намар” маань байна. Миний бичсэн өгүүллэгүүдийн хоёр түүвэр энэ. “Бодоод байхад…” гэж шүлгийн жижигхэн түүвэр гаргасан. Тэр шүлэг гэхээсээ илүү амьдралын тухай философиуд байгаа юм. Уг нь энэ мэтчилэн бичээд байж болох л байсан. Гэсэн ч 1990 он гээд уран зохиол, эрдэм шинжилгээний ажил, ажлын карьер тэр бүхнээ орхиод бөхөд хамаг амьдралаа, залуу насаа зориулахаар шийдсэн хүн. Их сургуулийн хуулийн сургуулийн декан байсан хүн шүү, би.
Үргэлжлэл бий.