Улсын наадмын дараа жинхэнэ наадам үзмээр бодогдоод болдоггүй. Суманд л жинхэнэ наадам болдог доо. Сумын наадамд минь эр цэргүүд бүжиглэж цэргийн сүрээ гутаахыг үзэхгүй. Цол, бай шагналын төлөөх бөхчүүд зүлэг ногоон дэвжээн дээрээ “зодолдох”-ыг харахгүй. Наадамчин олон харь улсад байгаа мэт талцаж, дов жалганы үзлээр Төв цэнгэлдэхдээ дуулалдахгүй. Хурдан морины салбар хорооныхон болон тайлбарлагчийн “Хүүхэд эндсэнгүй ирлээ” гэх зэрэг ерөөлгүй үгийг сумын наадмаар сонсохгүй. Сумын наадмаар энэ мэт таагүй яриа сонсогдоно гэж байхгүй. Эрийн гурван наадам жинхэнэ уламжлалаа харуулна. Бөх нь ч, морь нь ч үзээд суухад бахдалтай, дараа ярихад урамтай. Дээр нь ах дүү, найз нөхдөөрөө цуглаж ярьж хөөрөх нь нэгэн зуны баясал болдог билээ. Сумын наадмын сайхныг бичээд байвал тоймгүй их зай талбай шаардагдана. “Наадмын 30 хоног” гэдэг дээ. Сумын наадам үзэхээр сумаа зорих хүн олон бий дээ. Жинхэнэ монгол наадмаа үзнэ ээ.
Б.ЦЭЦЭГДЭЛГЭР