Categories
мэдээ нийгэм

Г.Удвал: Томчууд надад хатан хаан шиг л санагддаг

“Эрдмийн өргөө” цогцолбор сургуулийн 4 дүгээр ангийн сурагч Г.Удвал буюу охинтойгоо ярилцсанаа хүргэе.


-Миний охин том хүмүүсийн тухай ямар бодолтой байдаг вэ?

-Энэ том хүмүүс ер нь өөрсдийгөө юу гээд бодчихсон юм. Надад хатан хаан шиг л санагддаг. Хүүхдүүдээ зараад л, зүгээр ч зарчихгүй загнаад л.

-Ажилтай хүн болгох гэж тэр шүү дээ?

-Ээж аав нар биш, эмээ өвөө л надад таалагддаг. Ээж аав нь загнахаар өмөөрөөд “Битгий хүүхэд загнаад бай” гэдэг. Би лав хүүхдээ загнадаг ээж болохгүй. Ээж нээрээ хумсаа байнга будаад. “Та олон будаж байна ш дээ” гэсэн чинь, лайтай юм, би хумсаа ч будаж болохгүй юу гэсэн. Уг нь би өөрийнх нь төлөө л хэлсэн юм. Өөрийнх нь төлөө хэлж байгаа юмыг дандаа сөргөөр хүлээж авна. Зөвхөн ээж гэлтгүй, том хүмүүс бүгд тийм. “Хоол хийгээд сурчихгүй манай энэ” гээд л бас загнадаг. Өөрсдөө зааж өгөхгүй байгаа юм чинь би яаж сурахын. Саяхан нэг гурил зуурсан чинь “Ингэж бариач, усыг нь ихдүүлчихлээ, одоо наад чинь нялцгай болчихно, хатуу зуур гээд байхад” гэж ирээд л яршигтай нь аргагүй. Тэгээд өмнүүр ороод өөрөө хийгээд унадаг. Би тэгэхээр яаж ажилтай болох юм. Хэрвээ ажилтай болгох зүтгэлтэй байсан бол аль хэдийнэ хоол хийгээд сурчихгүй юу. Ээж ямар Гэрлээ аниа шиг биш дээ.

-Гэрлээ аниа нь яасын?

-Тэдний хоёр охин найман настайгаасаа хоол хийгээд сурчихсан. Есүй аниа, Санчир аниа хоёр ээж аавыгаа ирэхэд хоол хийгээд ширээгээ засчихаад сууж байдаг гэсэн. Би тийм болмоор байна. Би одоо есөн нас өнгөрөөд явж байхдаа сураагүй юм чинь хэзээ ч сурахын.

-Удахгүй сурна даа, ингэхэд айлын том байх хэцүү юу. Амгалангийн өмнөөс загнуулдаг тэ?

-Айлын том гэдэг азгүй ч юм шиг. Үнэхээр хэцүү, би зовдгийн ш дээ. Зурагтаар хичээлээ хийх болохоор Амгалан удирдлага өгөхгүй, зөндөө гуйж, өөрийнх нь буулгасан бүхнийг цэвэрлэж байж удирдлага авна. Амгалан дандаа л 708 дээр “Мистер Бэн” ч юм уу, хүүхэлдэй нөхчихсөн байдаг. Түүнийг болиулаад зурагт үзье гэхээр уйлаад. Тэгэхээр ээж “Бас яачихав аа, Удвал аа. Битгий наад нэг юм орилуулаад бай л даа” гэнэ, бүгд миний буруу. Ээж болохоор фэйсбүүк ухаад л хэвтчихнэ. Түүнийг нь хэлэхээр “Би та нарт сайхан хоол хийж өгөх гээд жор харж байна” гэдэг. Гэхдээ Мартын 8 болоод эрчүүдийн баяраар хийсэн ээжийн торт, пицца амттай болсон. Бөөрөнхий махтай пицца нь бүр гоё, Амгалан болохоор гахайн махтайд нь дуртай юм шиг байна лээ.

-“Хүүхэд залуучуудын нэвтэрхий толь”-ийг сүрхий гэгч уншиж байгаа харагдсан?

-Нэвтэрхий толийн хоёрдугаараас шинжлэх ухааны уламжлал гээд нэг юм олоод уншсан. Сонирхолтой санагдсан. Нэгдүгээрээс нь нийслэл хотын тухай, есөн дүүрэгтэй юм байна гээд бас аймгуудын тухай уншсан. Ингэж уншиж байгааг ээж тоож байгаа ч юм байхгүй. Тань шиг бас дотроо баярладаг юм болов уу. Та хоёр ер нь наад дотроо баярладаг гээд балай юмаа больчихооч. Тэр аймгаас тэр тэр алдартай хүмүүс төрсөн гэж танд хэлэхэд “Аав нь дотроо баярлаад байна” гэсэн. Юу ч гэсэн үг юм. Лав л надад сайхан санагдаагүй. Бусад айлын хүхдүүд тэр толийг тоож уншихгүй байх шүү.

-Юу гэж, уншилгүй яадаг юм?

-Айн, манай ангийнхнаас лав байхгүй. Тэд нар зохиолч ч гэж мэдэхгүй.

-Чи өөрөө зохиолчийн хүүхэд болоод тэр биз?

-Би зохиолчийн хүүхэд биш байсан ч сонирхоно ш дээ. Ямар яршигтай юм бэ. Би ямар сансрын нисэгчийн хүүхэд байлаа гээд сансар сонирхох уу, биш байсан ч би сансар сонирхоод л байна ш дээ.

-Чи Гүррагчаа баатрын овгийг овоо зөв хэлээд сурчихсан байна лээ?

-Жүгдэрдэмидийн гээд үү. Эхлээд би Жүгдгэр гээд байсан л даа. Хэлэхэд ядаргаатай овогтой юм билээ.

-Чиний мөрөөдөл юу юм бэ, аавдаа тодорхой хэлээч?

-Би том болоод хөтлөгч, жүжигчин, эсвэл зураач болдог юм уу. Намайг ганцаараа юу хийж тоглодгийг та мэдэх үү. Гоо сайхны бүтээгдэхүүн зардаг “Шууд ТВ”-гийн хөтлөгч болж, юмаа танилцуулаад сууж байдаг ш дээ(инээв). Дунд өрөөг түгжин ганцаараа яриад, хөтлөгч болж тоглодог. Маралаа, Улаакаа, Үнэнболд, Анужин энэ хэдтэй өвөөгийнд тоглохоор “Чи яг жүжигчин шиг” гэдэг. Би тантай монгол кино таалцсаар байгаад бараг бүх киноны нэрийг цээжилчихсэн.

-Охинтойгоо ингээд ярьсан чинь сонирхолтой байна?

-Та нар ингэж ярьдаггүй ш дээ. Ер нь би өсвөрийн сэргийлэгчид хандана, яадгийм. Тийм юм яваад байгааг мэдэх үү. “Та нар хүүхдүүдтэйгээ ярилцдаггүй болохоор хүүхдийнхээ юунд дуртайг мэдэхгүй” гээд л. Би өсвөр насанд хүрээгүй. Өсвөр насанд хүүхдийн зан ааш улам өөрчлөгддөг гэсэн, тэвчээрэй дээ. Одоо бол би их тэвчиж байгаа. Улаакагаас аваад хар. Ээж нь загнахаар нулимс нь цийлгэнээд, хийж байгаа юмаа хаяад гүйгээд явчихдаг. Ингэхэд хүүхэд томрохоороо тэнэг болчихдог юм байна. Санчир аниа, Есүй аниаг эмээ өвөө өсгөсөн. Тэгсэн чинь тэр хоёр өвөөгийнд очмооргүй байна гэсэн. Яагаад гэсэн чинь “Биднийг зарна” гээд байгаам даа. Би лав тэгэхгүй, том болсон ч эмээ өвөөдөө очно. Короно гэж балай юмнаас болоод өвөө эмээдээ очиж чадахгүй байна. Короно гараагүй бол ээжтэй ингэж зууралдахгүй, Тэшигт хөдөө сайхан байхгүй юу. Бас айл хэсч чадсангүй. Таныг дагаж дэлдэн өвөө (Ардын уран зохиолч П.Бадарч)-гийнд л очсон.

-Англи хэл сайн сурна шүү, хөөе?

-Та нар дугуйланд явуулахгүй байгаа биз дээ. Гадаад хэлнээс английг бас солонгос, хятадыг сурмаар байна.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *