Хөдөө орон нутгаас оюутнууд
ирээд нийслэлийн хөл хөдөлгөөн эрс нэмэгдээд буй. Энэ жил их, дээд сургуульд элсэн
орохоор хотод анх ирсэн оюутнуудтай ярилцлаа.
Улаанбаатарын их сургуулийн нэгдүгээр курст элсэн орох Ц.Баярцэнгэл ийн ярьсан юм.
-Улаанбаатар хотод анх удаа ирж
байна уу?
-Тийм ээ. Энэ сарын 16-нд ирлээ. Анх
удаа хот үзэж байна. Их гоё санагдлаа. Өндөр хөгжилтэй улс шиг. Техник, технологи,
интернэт хөгжсөн. Ер нь их гоё юм байна.
-Хаана очиж үзсэн бэ?
-Барсын гүүр орсон. Өчигдөр “Нисэх”
орлоо. Маш хол юм байна лээ. Зах орсон. Зах дээр хоёр, гурван удаа очсон.
-Сүхбаатарын талбай орсон уу?
-Талбай их гоё санагдсан. Цэцгээр
гэр хийсэн байна лээ. Зургаа татуулсан.
-Ганцаараа хотоор явбал төөрөхөөр
байгаа биз дээ?
-Ээжтэйгээ гадуур их явлаа. Одоохондоо
хоттой сайн танилцаагүй учраас төөрнө. Хаашаа л харна өндөр байшин тулаад байх
юм. Манай суманд хамгийн өндөр нь гурван давхар байшин байдаг. Хотод өндөр байшин
их учраас хаана юу байгаа нь мэдэгдэхгүй юм.
Мэдэхгүй газраа хүмүүсээс асуухаар
зааж өгдөг л дөө. Тэгээд заасных нь дагуу
явахаар л өндөр байшингийн цаагуур ороод төөрчихдөг. Ээжийгээ буцахаас нь өмнө
хоттой танилцаад л байна. Одоо хүртэл толгой эргээд байгаа.
-Аль сургуульд орсон бэ?
-Улаанбаатарын их сургуульд орсон. МУИС-ийн харьяа сургууль
юм байна лээ. Төрийн менежмент, нутгийн удирдлагын анги.
-Яагаад
энэ мэргэжлийг сонгосон юм бол. Онц сурна биз дээ?
-Миний сонгосон мэргэжил хот хөдөөгийн
хөгжилд чухал үүрэгтэй. Тиймээс хотын гэр хорооллоор явж үзэх бодолтой байна.
Зохион байгуулалт нь ямар байна гэдгийг судалж үзнэ. Хогтой байна уу, хоггүй цэвэрхэн
байна уу гэдгийг судална. Сургуулиа төгсөөд нутагтаа очиж ажиллана. Сумынхаа дарга
болж, хөгжүүлнэ. Багаасаа том дарга хүн болно гэж бодож байсан. Тиймээс энэ мэргэжлийг
сонгосон юм. Одоо нэг үеэ бодвол манай сум хөгжиж байгаа шүү. Мэдээж онц сурна.
Их, дээд сургуульд суралцана гэдэг бол амьдралд хөл тавихад чухал үүрэгтэй. Насанд
хүрч амьдралын гараагаа эхэлж байна гэсэн үг шүү дээ.
-Сургууль
дээрээ очсон уу. Ангийнхантайгаа уулзав уу?
-Сургууль дээрээ очиж үзээгүй. Багцаагаар
л хаана байдгийг нь мэднэ. Зах руу явж байхдаа автобусны цонхоор барааг нь харсан.
Ангийнхантайгаа уулзаж амжаагүй байна. Маргааш уулзана гэсэн.
-Кино
театр орсон уу. Ямар санагдав?
-“Тэнгис” кино театрын хажуугаар
нь өнгөрсөн. Орж үзээгүй. Нэлээд олон газрыг үзсэн. Газрынхаа нэрийг нь сайн
цээжлэхгүй мартчихаад байх юм.
-Хэцүү
зүйл байна уу?
-Түгжрэл хэцүү санагдсан. Дуу чимээ
ихтэй. Бачимдмаар. Машины түгжрэл ихтэйгээс гадна хүний түгжрэл их. “Нарантуул”
зах дээр хүмүүс түгжрээд явахгүй. Дотор бачуурдаг юм байна. Хөдөө чинь дураараа
гүйж байдаг болохоор олон хүний дунд орж түгжрэхээр хэцүү санагдаж байсан. Гэхдээ
машиныг сондгой тэгш тоогоор явуулж эхэлснээс хойш түгжрэл багассан юм шиг санагдсан
шүү. Хэд хоногийн өмнө автобусанд суугаад явтал аймар удаан явж байсан. Буугаад
алхчихмаар санагдаж байсан ч газар сайн мэдэхгүй учраас гүрийгээд л байлаа.
Бас юмны үнэ нэмэгдэж байна. Аймагт конкурс өгөхөд манай сургуулийн
сургалтын төлбөр 1.4 сая төгрөг гэж байсан чинь хотод иртэл 1.6 сая төгрөг болж
нэмэгдсэн байна.
-Ер
нь хот том санагдаж байна уу?
-Анх хотод буучихаад Зургаан буудал
руу явсан юм. Тэр үед би Улаанбаатар жижигхэн л юм байна ш дээ. Ингээд л болоо
юу гэж ээжид хэлж байсан юм. Тэгсэн чинь аймаар том юм байна. Нисэх явлаа, нэлээд
хол. Бас хотын төвөөр явсан чинь үнэхээр том санагдсан. Ирснээсээ хойш хотод байдаг
хамаатнуудынхаараа хэслээ. Сайн сураарай гээд олон хүн мөнгө өгсөн. Итгэлийг нь
дааж сайн сурна гэж бодож байна.
-Сургууль
руугаа хэдэн автобус дамжиж явахаа мэдэж байгаа юу?
-Манайх одоо 13 дугаар хороололд байр
авах гэж байгаа. Тэгэхээр автобусанд суухгүй явган гүйгээд л сургууль руугаа орчихно
гэсэн. Ээж маань нутаг руугаа явна. Энд би эмээтэйгээ хамаатныхаа дүүтэй цуг амьдарна.
-Гэрээ
санаж байна уу?
-Гайгүй байна. Хот их сонирхолтой
учраас гэрээ санахгүй гэж бодож байна. Сургуульдаа ороод олон шинэ хүүхэдтэй танилцахаар
уйдахгүй.
-Очиж
үзэх юмсан гэж бодсон газар байна уу?
-Зөндөө байна. Гэхдээ газрынхаа нэрийг
сайн мэдэхгүй учраас хаана гэж хэлэхэд хэцүү юм. Гэр хорооллоор явж үзсэн. Өндөр уулын орой дээр
айлууд байхыг хараад гайхлаа. Манай нутагт айлууд нь талаар нэг тарсан учраас уулан
дээр байгаа айлд орж үзэхэд сонин юм байна лээ. Цонхоор нь харахад доошоо нурж унах
гээд байгаа юм шиг.
-Орон
сууцны айлд орсон хэрэг үү?
-Есөн давхар орон сууцанд амьдардаг
айлд орсон. Цонхоор нь харахад сүртэй байсан.
-Ээж
нь юу захисан бэ?
-Хотын хүүхдүүд чамаас өөр. Буруу
зүйлд битгий уруу татагдаарай. Гэмт хэрэг их гардаг. Хот газар чиний бодож байгаагаас
өөр. Болгоомжтой явж байгаарай. Хулгай дээрэм их гардаг гээд олон зүйл захисан.
-Хотын
залуучууд шоуддаг. Энэ тухай ямар бодолтой явдаг вэ?
-Баасан гариг тэмдэглэдэг талаар
зөндөө сонссон. Би архи, тамхи хэрэглэдэггүй. Цаашдаа ч хэрэглэхгүй гэж бодож
байна. Мөнгөө дэмий зүйлд үрэхгүй. Сайн сураад ээжийнхээ ачийг хариулахгүй бол болохгүй.
Дөрвөн жилд зургаан сая төгрөг сургалтын төлбөрт өгөх юм байна лээ. Сургалтын
төлбөрөөс гадна олон зүйлд мөнгө хэрэгтэй болно шүү дээ. Ээж маань ганцаараа ажиллаж дүү бид хоёрыг тэжээдэг
болохоор буруу зүйлд уруу татагдахгүй.
-Сумынхан
нь гаргаж өгч байна уу?
-Ах, эгч нар маань гаргаж өгсөн. Би
багаасаа морь унаж өссөн. Нэг ахындаа хурдан морь унадаг байсан юм. Тэр ах маань
намайг хот руу оюутан болоод явна гэсэн чинь уйлсан. Ахыгаа уйлж байгааг харсан
чинь сэтгэл их сонин болсон. Сайн яваарай гээд нулимс нь цийлэгнээд л байна лээ.
Удаан уулзахгүй шүү дээ гээд уйлж байсан.
-Мөнгө өгч байна уу?
-Зөндөө мөнгө өгсөн. Хамгийн их мөнгийг тэр ах маань өгсөн.
250.000 төгрөг өгсөн. Бусад айлууд 20.000, 50.000 төгрөг өгсөн. Хол явна гэж бодохоор
сэтгэл хоргодоод байсан гэв.
Улаанбаатарт
төөрөхөөрөө аав руугаа залгаад ямар автобусанд суухаа заалгадаг
Хөвсгөлийн Рашаант сумаас ирсэн
Т.Удвалтай ярилцлаа.
–Хотод өмнө нь ирж байсан уу?
-Ирж байсан. Гэхдээ ээж, аавтайгаа
ирээд ганц нэг хоноод буцаж байсан учраас хотын тухай сайн мэдэж чадаагүй. Одоо
ч гэсэн хоттой сайн танилцаж амжаагүй л байна. Гэхдээ гэрээсээ сургууль руу ганцаараа
явж чадна.
-Аль
сургуулийн оюутан болсон бэ?
-ШУТИС-ийн биотехнологийн ангид
орсон. Яагаад энэ мэргэжлийн сонгосон гэхээр, эрэлттэй 20 мэргэжлийн жагсаалтад
орсон учраас. Ирээдүйд сургуулиа төгсөөд ажлын байр их олдоно гэсэн үг. Бас өөрийнхөө
хүсэл зорилгынхоо дагуу сонгосон. Ээж, ааваасаа зөвлөгөө авсан. Элсэлтийн ерөнхий
шалгалт өгөхдөө их сандарч байлаа. Шалгалтаа өгчөөд дүнгээ сонсохдоо бүр их сандарч, догдолж байсан.
Манай Хөвсгөл аймаг том. Энэ жил маш олон хүүхэд оюутан болж байгаа юм байна лээ.
Тиймээс өрсөлдөгч их байсан.
-Оюутан
болох ямар санагдаж байна?
–Биеэ дааж хариуцлагатай болох ёстой. Сурагч байхад ээж,
аав хичээлээ давтаарай гэж сануулдаг байсан бол оюутан болоод өөрөө биеэ дааж, зорилготой
байж, мэрийлттэй байхгүй бол болохгүй. Сургууль нь шинэ, хүүхдүүд нь шинэ гээд
шал өөр орчинд орж байгаа учраас их сонирхолтой санагдаж байгаа.
–Сургуулиа
төгсөөд ямар чиглэлээр ажиллах вэ?
-Хүнсний томоохон аж ахуйн нэгжүүдийн
бүтээгдэхүүнийг лабораторид шинжилнэ. Бас эрдэм шинжилгээний ажилтан болж болно.
-Оюутны
ангийн хүүхдүүдтэйгээ уулзсан уу?
-Уулзсан. Танилцах уулзалт хийсэн.
Ангийн хүүхдүүддээ өөрийгөө танилцуулж, Хөвсгөл аймгийн Рашаант сумаас ирсэн гэсэн
чинь “Энэ нөхөр чинь танк хүлдэг хүн байна” гэж шоолж байна лээ. Манай ангийн хүүхдүүдийн
ихэнх нь орон нутгаас ирсэн. Бид хотын тухай их ярьсан. Замын түгжрэл, машины дуу
чимээ гээд олон зүйлийн талаар ярьсан. Шинэ орчин учраас мэдээж сурах зүйл маш
олон байна.
-Улаанбаатар
хотын залуучуудын сонсдог дуу хөгжим, өмсдөг хувцас хэрэглэл нь өөр байна уу?
-Нэлээд ялгаатай юм. Ангийнхантайгаа
уулзах гээд хамгийн гоё хувцсаа өмсөөд очсон ч гэсэн ялгардаг юм байна лээ. Гэхдээ
удахгүй ялгарахгүй болчихдог гэсэн.
-Энд
хаана амьдрах вэ. Ганцаараа хотоор явбал төөрөх үү?
-Манайх хотод нүүж ирсэн. Ээж маань
хөдөө сумандаа ажиллана. Хотод би аавтайгаа амьдарна. Аав маань хотод ажил хийгээд
намайг сургууль төгсөх хүртэл бид хоёр цуг амьдарна. Анх хотод орж ирээд ганцаараа
явж чаддаггүй. Заримдаа төөрчихөөрөө аав руугаа утсаар ярьж заалгадаг. Ямар автобусанд
суух вэ гээд л. Манайх Чулуун-Овоонд байдаг байхад 32 номерын автобусанд суугаад
Багшийн дээд ордог байсан юм. Нэг өдөр 32 номерын автобусанд суусан чинь дотроо
“Шархад” гээд өөр хаягтай байхаар нэг буудал яваад сандраад буусан. Буугаад хартал
32 номерын автобус мөн байсан. Тэгээд аав руугаа утсаар залгаад одоо яах вэ гэж
асуусан. Би автобусаар явахдаа байнга цонхоор хотыг ажигладаг. Манай сургууль автобусны
буудлаасаа жаахан зайтай. Тэгээд автобусны цонхоор харахаар сааралжин төмөр хашаа
харагддаг юм. Тэр хашааг хараад манай сургууль дөхөж байна гээд хаалга руу ойртож
зогсдог. Заримдаа кондуктороос асуудаг байсан. Одоо бол ганцаараа сургууль руугаа
яваад сурчихсан учраас төөрөхгүй. Уг нь автобусны цонхоор харж явснаас алхаад явахаар
хотын хаана нь юу байдгийг сайн тогтоодог
юм байна лээ. Тэгээд хоёулаа явж байвал автобусанд суухгүй алхаад явъя гэж гуйдаг
юм.
-Гэрээ
санаж байна уу?
-Анх хотод орж ирчихээд гэрээ их
санасан. Нутагтаа хурдан очих юмсан гэж бодсон. Хотод яаж дөрвөн жил амьдарна
даа гээд л. Гэхдээ том зорилготой байсан учраас шантраагүй. Хэцүү зүйл нь дуу чимээ
ихтэй юм. Хөдөө нам гүм шүү дээ. Ээжийгээ буцахад уйлсан. Тэгсэн чинь манай эгч
“Анх оюутан болохоор гэртээ харимаар санагдаад нулимс бөмбөрөөд байдаг юм. Хотод
удаан байгаад ирэхээр хот руугаа яараад
байдаг болчихдог” гэсэн.
-Хотын
хүмүүс ямар санагдав?
-Танихгүй хүмүүстэй байхад зарим талаараа
амар юм шиг. Эвгүй байдалд орвол намайг танихгүй юм чинь гэж бодохоор ичиж сандрахгүй
өөрийгөө тайвшруулдаг.
–Эвгүй
байдалд орж байсан юм уу?
-Хотын залуучуудын мэддэг энгийн зүйлийг
хөдөө, орон нутгаас ирсэн бид сайн мэдэхгүй байх нь бий. Иймхэн юм мэдэхгүй гээд
шоолбол намайг сайн танихгүй юм чинь гээд өөрийгөө тайвшруулдаг.
-Айж,
болгоомжлох зүйл байна уу?
-Автобусанд явахдаа цүнхээ сайн харж
яваарай, танихгүй хүмүүс худлаа хэлж хуурдаг шүү гээд ээж, аав захисан. Ялангуяа
том зүйл амлаж хуурдаг хүмүүс байдаг гэсэн. Ангийнхантайгаа өчигдөр Сүхбаатарын
талбай дээр уулзсан юм. Тэгсэн чинь гэрийнхэн бүгдээрээ залгаад “Хүүеэ оройтчихлоо.
17.00 цаг өнгөрч байна. Замаа олохгүй төөрнө шүү” гээд санаа зовж байсан. Манай
ангийнхан талбай дээр зургаа авахуулаад дугуй унаж тоглосон. Тэгээд гэрээс утасдаад
байсан болохоор бүгдээрээ удаагүй тарцгаасан. Ер нь төөрчихнө гээд айгаад хамаагүй
явж чадахгүй байгаа. Нэг удаа өөр газар очиж үзмээр санагдаад мэдэхгүй автобусанд
сууж үзлээ. Нэлээд хол явахаар нь хотоос гарчих юм шиг санагдаад буугаад нөгөө талаас
нь микро автобусанд суугаад гэртээ ирсэн. Уг нь намайг оюутны дотуур байранд байлгана
гэж байсан юм. Тэгээд байр олдохгүй учраас
аавтайгаа хотод амьдрахаар болсон. Айлд байснаас байранд байвал дээр гэсэн.
-Очиж
үзэхээр төлөвлөсөн газар байна уу?
-Эхлээд сургуультайгаа сайн танилцана.
Дараа нь ангийнхантайгаа Зайсан толгой гарахаар төлөвлөсөн байгаа. Зайсан дээр
би ээж, аавтайгаа гарч байсан л даа. Хот үнэхээр гоё харагдсан. Хотын хүмүүс
их орой унтдаг юм байна лээ. Намайг ээж, аавтайгаа орой харанхуй болсон хойно Зайсан
дээр гарахад манай хотынхон 12.00 цаг өнгөрч байхад байж л байсан. Хамгийн их очихыг
хүсч байгаа газар бол кино театр, үндэсний соёл амралтын газар, хүүхдийн парк дээр
очиж үзмээр байна.
Х.ЦЭНД-АЮУШ