Categories
онцлох-нийтлэл туслах-ангилал

Эдийн засгийн өршөөлийн тухай хуулийг баталж байж Монгол Улс хөгжинө

2011 онд Монголын эдийн засаг арван долоон хувийн өсөлттэй гарсан. Түүнд нөлөөлөх гол шалтгаан нь 2008 онд баталсан Татварын өршөөлийн тухай хууль гэж эдийн засагчид нэгэн дуугаар хүлээн зөвшөөрдөг. Уг хуульд 44 мянган аж ахуйн нэгжийг хамруулахаар тооцоолсон ч 28 мянга нь хамрагдаж, тэдгээрийн орлого3-5 дахин нэмэгдэн тухайн үед дөрвөн тэрбум ам.доллар ил гарч эдийн засгийн эргэлтэд орсон байдаг.

Эдийн засгийн ил тод байдлыг дэмжих тухай болон Эдийн засгийн өршөөлийн тухай хууль батлагдсанаар айдас, дарамтын цаана нуугдаж байгаа 7-8 их наяд төгрөг эдийн засгийн эргэлтэд орох бололцоотой гэх урьдчилсан таамгийг Монголын үндэсний худалдаа аж үйлдвэрийн танхимаас гаргаад байгаа. Мөн Үндэсний статистикийн хорооноос мэдэгдэж буйгаар Монголын далд эдийн засаг дотоодын нийт бүтээгдэхүүний 27 хувьтай тэнцүү гэсэн тооцооллыг ч гаргаад байна. Эдгээр үзүүлэлтээс харсан ч, улс орны өнөөгийн нөхцөл байдал цаашдын ирээдүйг бодсон ч, олон улсын жишгийг аваад үзсэн ч Монгол Улс Эдийн засгийн өршөөлийн тухай хуулийг нэн даруй батлах хэрэгтэй байна.

Саяхан ОХУ-ын Ерөнхий­лөгч Б.Путин баялаг бүтээгч, бизнес эрхлэгчдэдээ эдийн засгийн өршөөл үзүүлэхээ албан ёсоор мэдэгдсэн. Тэрээр “Татвар төлөгч өөрийн өмчлөлийн хөрөнгөө ОХУ-д ил гаргах тохиолдолд эд хөрөнгийн гарал үүсэл, ямар арга замаар бий болгосныг татварын алба, хууль хяналтын байгууллагуудаар захиргааны болон эрүүгийн мөрдөн мөшгих ажиллагаа явуулахыг хатуу хориглоно” хэмээн мэдэгдсэн юм. Оросын бизнес эрхлэгчид болон Засгийн газар нь Татварын өршөөлийн тухай хуулийг боловсруулан Төрийн Думд өргөн бариад байна. Путины эдийн засгийн өршөөлийн хуулиар Оросын Эрүүгийн хуулийн 13 зүйл заалт, Захиргааны хариуцлагын болон Татварын хуулийн нийт 12 зүйл заалтаас бизнес эрхлэгчид бүрэн чөлөөлөгдөх боломжтой болж байгаа юм.

Тодруулбал “Гадаадын орнуудад эзэмшиж буй хөдлөх болон үл хөдлөх хөрөнгө, үнэт цаас, хувьцаа, банкны хадгаламжаа тайлагнах, оффшор бүсэд бүртгэлтэй аж ахуйн нэгжид эзэмших хувь хэмжээгээ тайлагнах, гуравдагч этгээдийн нэр дээр бүртгэлтэй эд хөрөнгийг өөрийн нэр дээр бүртгүүлэхэд үүсэх татварыг чөлөөлөх, оффшор бүсэд байрлалтай хөрөнгийг ОХУ руу шилжүүлэхэд үүсэх татварыг чөлөөлөх” гэсэн зүйл заалтууд өршөөлийн хуульд хамрагдахаар болжээ. Ингэж Орос гүрэн бизнес эрхлэгчдэдээ боломж олгон хувь хүмүүс болон аж ахуйн нэгжүүд эзэмшиж буй хөрөнгөө олон нийтэд тайлагнахыг таслан зогсоож, татварын дарамтаас бүрэн чөлөөлж байна.

Путины эдийн засгийн өршөөлийн хууль, Засгийн хэрэг эрхлэх газрын газрын дарга С.Баярцогт нарын санаачилсан Эдийн засгийн өршөөл үзүүлэх тухай хуулиуд зүйл заалтын хувьд ижил байгаа юм. Цагаан сарын өмнөхөн Их хурлын даргад өргөн барьсан Эдийн засгийн өршөөл үзүүлэх тухай хуулийн дөрөвдүгээр зүйлийн “Ял шийтгэлээс өршөөн хэлтрүүлэх” хэсгийн 4.1-д энэ хуулийн гуравдугаар зүйлд заасан хугацаанаас өмнө Эрүүгийн хуулийн 158, 158.1, 159, 161, 166, 168 дугаар зүйл, 175 дугаар зүйлийн 175.1 дэх хэсэгт заасан гэмт хэрэг үйлдэж, хорих ялаар шийтгүүлсэн ялтны оногдуулсан болон биечлэн эдэлсэн ялын хугацааг үл харгалзан эдлээгүй үлдсэн үндсэн болон нэмэгдэл ялыг өршөөн хэлтрүүлнэ. 4.3-т энэ хуулийн гуравдугаар зүйлд заасан хугацаанаас өмнө Захиргааны хариуцлагын тухай хуулийн 42, 43 дугаар зүйлд заасан зөрчил гаргаж, захиргааны шийтгэл хүлээсэн этгээдийн биелүүлээгүй үлдсэн үндсэн болон нэмэгдэл шийтгэлийн хувь хэмжээг өршөөн хэлтрүүлнэ. 5.1-д дээрх зүйлд заасан зөрчил гаргаж захиргааны хариуцлага хүлээсэн этгээдийн дор дурдсан хугацааг хэрэгсэхгүй болгоно гэсэн заалтууд байгаа.

Эдгээр заалтуудыг нарийвчлан авч үзвэл Эрүүгийн хуулийн 158 дугаар зүйл гэдэг нь “Үнэт цаасны тухай хууль тогтоомж зөрчих” хэсэг юм. Үүнд “Үнэт цаас гаргах, гүйлгээнд оруулах, худалдах, арилжих, түүгээр төлбөр тооцоо хийх, брокер дилерийн үйл ажиллагаа явуулах журмыг зөрчсөний улмаас бусдад их хэмжээний хохирол учирсан бол тодорхой албан тушаал эрхлэх үйл ажиллагаа явуулах эрхийг гурван жил хүртэл хугацаагаар хасах буюу хасахгүйгээр хөдөлмөрийн хөлсний доод хэмжээг нэг зуун тавин нэгээс хоёр зуу дахин нэмэгдүүлсэнтэй тэнцэх хэмжээний төгрөгөөр торгох, гурваас дээш зургаан сар хүртэлх хугацаагаар баривчлах эсвэл хоёр жил хүртэлх хугацаагаар хорих ялаар шийтгэнэ” гэж заасан байдаг.

За тэгээд 1581-ийн Даатгалын тухай хууль тогтоомж зөрчих, 159-ийн Аудитын тухай хууль тогтоомж зөрчих, 161-ийн Хориглосон үйлдвэрлэл, үйлчилгээ, худалдаа эрхлэх,166-ийн Татвар төлөхөөс зайлсхийх, 168-ийн Барааны тэмдэг, аж ахуйн нэгжийн нэрийг хууль бусаар ашиглах, 175-ын Эд зүйлийг хууль бусаар хил нэвтрүүлэх, 175.1-ийн Хориглосон буюу хязгаарласан эд зүйлийг бага бус хэмжээгээр, ховор амьтан, түүнчлэн их хэмжээний валют, валютын үнэт зүйл, эрдэнэс, эрдэс, түүнчлэн байгалийн төрцийг улсын хилээр хууль бусаар нэвтрүүлсэн гэсэн зүйл заалтуудыг зөрчсөн гэсэн этгээд энэхүү өршөөлд хамрагдах боломжтой. Мөн Захиргааны хариуцлагын тухай хуулийн 42-ийн Худалдаа үйлчилгээний журам зөрчих, 43-ын Заасан тайлан, мэдээ, тооллого, бүртгэлийн журмыг зөрчсөн этгээдүүд хамрагдахаар заагдсан байгаа юм.

Эдийн засгийн өршөөлийн хуулийг хэрэгжүүлсэн дэлхийн анхдагч орнуудын нэгийг Швейцарь гэж онцолдог. Дэлхийн хоёрдугаар дайны дараа нацист Германы удирдлага болон бизнес эрхлэгчдийн нуун дарагдуулсан эд хөрөнгөд өршөөл үзүүлснээр Швейцарь улс банкны системээ бэхжүүлж авсан түүхтэй. Итали улс хоёр мянгаад оны эхээр өршөөлийн хуулийг амжилттай хэрэгжүүлж эхэлжээ. Нуун дарагдуулсан эд хөрөнгөө тайлагнахдаа нийт дүнгийн 2.5 хувьтай тэнцэхүйц татвар төлнө, эсвэл нийт дүнгийн 12 хувьтай тэнцэхүйц хөрөнгөөр Итали улсын үнэт цаас худалдан авахаар заажээ. Тус хууль хэрэгжсэний эхний хоёр сард л Итали улсад 61 тэрбум еврогийн хөрөнгө ил гарсан бөгөөд татварын шимтгэлд 24 тэрбум евро төвлөрч, нэг удаагийн татвараар 1.4 тэрбум евро төвлөрүүлж чадсан гэх тоон үзүүлэлт байна.

Энэ мэтчилэн дэлхийн улс орнуудын эдийн засгийн өршөөлийн хуультай холбоотой олон түүхээс дурдаж болно. Харин Монголын улс төр, эдийн засгийн хүрээний эрхмүүд ямар байр суурьтай байгааг сонирхуулъя. Х.Тэмүүжин Хууль зүйн сайд байхдаа Их хурлын чуулган дээр “Эдийн засгийн өршөөлийн хууль Монгол Улсад зайлшгүй хэрэгтэй. Манайд эдийн засгийн хямрал нүүрлэж, хөрөнгө оруулалтын орчин яагаад муудав гэхээр Монголд эргэлдэж байгаа мөнгөний тодорхой хэсэг нь далд байна. Бид гадны хөрөнгө оруулалтаас илүү дотооддоо нуугдаж байгаа хөрөнгийг ил гаргаж, баялаг бүтээгчид айдасгүй болох хэрэгтэй. Бизнес эрхлэгчид хуримтлал үүсгэж, ажлын байр бий болгож ард иргэдийг орлоготой болгосноороо өөрөө гэмт хэрэгтэн мэтээр буруудах нөхцөл бий болсон. Манай хуулийн байгууллагууд мөнгөтэй хүмүүс рүү улайран дайрдаг болсон. Хуулийн байгууллагуудын туслалцаатайгаар зарим нэг бизнес улс төрийн бүлэглэлүүд өрсөлдөгчөө онилж байна” гэж мэдэгдсэн.

“Эдийн засгийн ил тод байдлын тухай хуулийг батлуулснаар компаниуддаа санхүүгийн “зэмсэг” ашиглах эрх чөлөөг нь өгч буй хэрэг. Хувийн хэвшлийнхний, иргэний, төрийн санхүү нэг гараанаас эхэлнэ. Ингэж санхүүгийн реформ хийж, нэг гараанаас эхлэхгүй бол Монгол Улс цаашаа хөгжихгүй” гэж эдийн засагч Б.Лхагважав онцолж байлаа. Ийнхүү Эдийн засгийн өршөөлийн хууль батлагдсанаар улс оронд итгэлцэл гэдэг зүйл бий болж, улс төрийн бохир аргаар нэгнийхээ нэр хүндэд халдах, хийсэн бүтээснийг нь үгүйсгэх өдгөө хүчээ авч буй аймшигт популизм таслагдах учиртай. Үндсэндээ өршөөлийн хууль гарснаар хүн бүгд ижил тэгш эрхтэй болчихож байгаа хэрэг. Хувийн хэвшил, төр, иргэний санхүү нэг гараанаас гарна гэдэг энэ л дээ. Бизнес эрхлэгчид рүү “Чи энэ хөрөнгөө хаанаас босгосон бэ. Чи яаж баяжсан бэ” гэж захын хүн дайрч давшлаад, эд хөрөнгө нэр төрд нь халдаж булаалт дээрэм явуулах зүйн орчин хаалттай болж байгаа юм.

Мөн хэвлэл мэдээллээр олон нийтэд хувь хүний данс, хадгаламжийг дэлгэх, авлигач зэрэг элдэв муухайгаар зарлах, хувийн хөрөнгөтэй хүн гэмт хэрэгтэн мэтээр гадуурхагдаж, хэвлэл мэдээллийнхэн энэ бүгдийг хөөрөгддөг байдал зогсоно. Н.Алтанхуягийн засгийн үед яригдаж байсан Эдийн засгийн өршөөлийн хуульд хөрөнгө мөнгөтэй хүмүүсийг авлигачнаар зарласан сэтгүүлчийг 5-50 сая төгрөгөөр торгоно гэж заасан байдаг. Энэ бол туйлын зөв. В.Путины өршөөлийн хуульд “Банкны хадгаламжаа тайлагнах, оффшор бүсэд бүртгэлтэй аж ахуйн нэгжид эзэмших хувь хэмжээгээ тайлагнах”-ыг хатуу хориглосноос харахад дэлхийн гүрнүүд ингэж үздэг байна.

Бид сүүлийн хорин таван жилийн хугацаанд тасралтгүй улс төржиж, намчирхаж, хэн нэгнийхээ муу муухайг олон нийтэд зарлаж, баялаг бүтээгчид рүүгээ дайрч, цагаан захтнуудаа шоронд бөөн бөөнөөр нь явуулахаас өөрийг хийсэнгүй. Үүнийхээ горыг амсаж нэг ч бүтээн цогцлоосон зүйлгүй, эдийн засгийн хувьд элгээрээ харуулдчихаад байж байна. Эл бүхнийг даруйхан таслан зогсоож Эдийн засгийн өршөөлийн тухай хуулийг батлах цаг нь болжээ.

Н.ГАНТУЛГА

Categories
мэдээ цаг-үе

Гавьяат жүжигчин Н.Ариунболд буюу Бооёо: Төрсөн дүү шигээ хайрладаг Билгүүнийхээ араас ямар их харамсаж байна вэ

Шинэ үе” продакшны захирал, Монгол Улсын гавьяат жүжигчин Намсрайжавын Ариунболдтой ярилцлаа.

Юуны өмнө танд баярын мэнд хүргэе. Инээдмийн баярын өдөр (өчигдөр) уулзаж байна. “Азтай бадарчин” болоод л, хошин урлагийн үе үеийн жүжигчдийн нэгдсэн тоглолт болоод л, тэр бүгдэд та гол дүрд нь байсан. Харин энэ удаа чимээ аниргүйхэн баярын өдрөө өнгөрүүлж байх шиг байна. Сонин хэвлэлд ч яриа өгөлгүй багагүй хугацаа өнгөрчээ?

-Жил бүрийн дөрөвдүгээр сарын нэгнийг инээдмийн баяр гэж дэлхийн олон оронд тэмдэглэдэг. Манайд ч ялгаагүй. Зарим хүмүүс нэгнээ хуурдаг өдөр гэж ойлгох нь бий. Миний хувьд инээдмийн баяр гэдгээр нь талархан хүлээн авдаг. Архи дарс, бэлэг сэлт гээд ямар нэгэн чирэгдэл, зовлонгүйгээр тэмдэглэдэг хамгийн гэгээн баяр юм. Эдийн засгийн хямрал гээд хэн хүнгүй л бухимдалтай, гачигдалтай байх шиг байна. Тиймээс энэ өдөр бүхнийг умартаж, хүн бүр хөл хөгжөөнтэй, баяр цэнгэлтэй байгаа нь мэдээж. Бичигдээгүй хууль гэдэг шиг монголчууд инээдмийн баярыг хөл хөгжөөн болгон тэмдэглэж чаддаг ард түмэн дээ. Хошин урлагийн тоглолт үзэх, орой гэртээ инээдмийн кино үзэх, тэр өдрийн сониноос хошин зураг үзэж баясах, хошин урлагийнхны яриа хөөрөөг уншиж сэтгэлийн цэнгэл эдэлдэг.Ийм л өдөр уулзлаа, бэлгэшээлтэй байна.

Нэгэнт инээдмийн баяраас яриагаа эхэлснийх хошин урлагийн өмнөх жүжигчдийнхээ тухай дурсахгүй юу. “Элдэв зураг”-ийн Жанчивдорж, Дашхүү, за тэгээд Дорлигжав, Цэвээнравдан, алиалагч Батсүх, Латиф гээд аваргууд байлаа даа?

-“Шинэ үе” продакшнаа байгуулчихаад байх үедээ Жанчивдорж гуай, Дашхүү ах хоёрыг урьж тоглолтдоо оролцуулдаг байлаа. Алиалагч Батсүх ах маань бидэнтэй мөн л уран бүтээл хамтарч хийгээд явж байсан. Тэр он жилүүд энүүхэнд л юм шиг санагдаж байна.

Цэрэнпагма, Дорлигжав, Цэвээнравдан энэ хэд бол инээдэм гэдгийг жинхэнэ утгаар нь олон түмэнд мэдрүүлдэг, хошин урлагийн жүжигчдийн ур чадвар ямар байхыг үлгэрлэн үзүүлсэн авьяастнууд. Тэд үе үеийн уран бүтээлчдийн зүрхэнд мөнхөрч үлдсэн байна. Бүгдийнх нь зүрхэнд өөрсдийнхөө бүтээсэн дүрээрээ тамга дарчихаад яваад өгсөн байна. Тэдний л гар хөлөөс зүүгдэж хошин урлагийн босгыг алхжээ. Баачка ах (гавьяат жүжигчин Д.Батсүх) надад хэлдэг байсан. “Миний хүү мундаг шүү. Инээдэм гэдгийг зөв мэдэрч тоглож байгаа чинь сайн хэрэг” гэж урмын үгээр шагнаж байлаа. Инээдэм гэдэг бол хэт их маазрал бас биш, жинхэнэ жүжигчний ур чадварыг шалгадаг төрөл жанр юм байна гэдгийг аваргуудаас сонсоод ойлгож байлаа. Батзаяа, Сосорбарам, Чаминчулуун, Туяа гээд бүгд л бидэнд үлгэрлэж ирсэн, хошин урлагийн зам мөрөөр замнасан уран бүтээлчид. Бүгдийнх нь тухай л яримаар байна.

Та хэсэгтээ л чимээгүй байлаа. Чимээтэй байлаа гээд ч яах билээ. Танай хамтлагийн жүжигчин бүсгүйчүүд нэгнээ халуун усаар шалзалж, нийгэмд дуулиан дэгдээсэн. Уг хэрэг түүнийг тойрсон шуугиан намжиж амжаагүй байтал танай хамтлагийн авьяаслаг залуу жүжигчдийн нэг Билгүүн автын ослоор, цаг бусаар амиа алдаж дараалсан айхтар юм боллоо?

-Морь жил надад их хатуу байлаа. Дараалсан хоёр айхтар зүйл гэж өөрөө манай продакшнтай холбогдуулж хэлж байна. Миний хувьд бас нэг айхтар зүйл, уй гашуу тохиосон. Олон түмэн мэдэж байгаа. Оюутан ахуй цагаасаа салалгүй нөхөрлөсөн уран бүтээлийн анд Амбий маань бурхны оронд одсон. Үүнд маш харамссан. Сэтгэлийн дарамт, уй гашуу энэ бүхнийг хүн даваад л гарах хэрэгтэй. Хүмүүний амьдралын зовлон гунигийг тойрч өнгөрч болдоггүй. Хатуу бэрхийг сэтгэлийн хатаар даагаад л гарах чадвар хүнд байх л учиртай. Миний бие энэ хугацаанд ингэж л бодож, өөрийгөө зоригжуулж, хатуужиж байлаа. Манай хамтлагийн хувьд дараалсан хоёр айхтар зүйл тохиосон. Зовлон зүдгүүр амсаад ирэхээр хүн өөрийн эрхгүй хатууждаг юм байна. Хүнээрээ байж хорвоог туулахсан гэж боддог юм байна. Бусдынхаа зовлонг өөрийнх мэт хуваалцаж, уй гунигийг нь хамтдаа амсах учиртайг ойлгодог юм байна. Бусдын жаргалыг мөн өөрийнх мэтхүлээн авч чин зүрхнээсээ баярлаж чаддаг байх хэрэгтэйг сайтар ухаарлаа.

Манай “Шинэ үе”-ийн залуучууд энэ бүхнийг хамтдаа л давж гарсан. Хүмүүний амьдралын баяр гуниг ээлжилдэг шиг жаргал зовлон хэмжээтэй байдаг хойно бидэнд учирсан аюул зовлон ингээд дуусч байгаа байх гэж итгэж найдаж байна даа. Хэн хэн нь хүлээцтэй, тэвчээртэй байж чадалгүй тийм айхтар зүйл хийсэн уран бүтээлч хоёр дүүгийнхээ өмнөөс харамсаж байна. За тэгээд төрсөн дүү шигээ сэтгэлдээ хадгалж, хайрлаж явсан бүрлээч Билгүүнийхээ араас ямар их харамсаж байна гээч. Харамсаад ч ханахгүй юм. “Шинэ үе” продакшныг байгуулж залуучууд, дүү нараа олны танил болгосон гэхээсээ илүү тэд өөрсдөө хошин урлагт тодрон гарч ирсэн авьяастнууд байсан. Бооёогийн хүчээр биш тэд өөрсдийнхөө хүч хөдөлмөр, авьяас чадвараараа мандсан юм шүү. Би ингэж хэлэх дуртай. Хүнд бэрх цагт бидний зовлонг хамт хуваалцаж, гудманд таараад “За Бооёо минь хугарч, нугарч болохгүй шүү. Зовлонг даагаад гарна шүү. Билгүүний осол золгүй явдал. Түүнд чи өөрийгөө буруутгаад шаналаад байх хэрэггүй. Ард түмэн чамайг, та бүгдийг урьдынхаараа л хайрлана” гэж хэлэхэд нүдний нулимс гарах шиг болж байсан үе надад бий. Сэтгэлийн дэм өгч, уй гунигийг минь хуваалцаж байсан ард түмэндээ баярлаж байна.

Оюунтуул, Алдармаа хоёрын дуулианы дараа та манай сонинд ярилцлага өгч байсан. Түүнээс хойш чимээгүй байлаа. Шүүх хурлын явцын талаар танаас асуух гэсэн юм. “Олон хүний нэр төрийн асуудал яригдана” гээд шүүх хурал хаалттай болсон. Тэр ямар учиртай юм бол?

-Яалт ч үгүй л нэг тогооноос хоол идэж явсан хоёр уран бүтээлч дүү минь. Тэр хоёрхэн хэн нь гэмшдэгээ гэмшээд бүх зүйл болоод өнгөрсөн. Миний бие нэгэнт болоод өнгөрсөн тэр хоёрын асуудлыг сэргээж, сэдрээж, үйл тамыг нь үзэх гэж байгаа юм шиг дахин дахин ярихыг хүсэхгүй байна. Нэг нь эмчилгээндээ яваад, нөгөөдөх нь хариуцлагаа хүлээгээд байж байгаа. Хоорондоо сайн ойлголцсон. Амьдралын зам гэдэг урт шүү дээ. Залуу хүнд алдах онох зүйл бишгүй л тохиолдоно. Тэр хоёрыг олон сайхан ирээдүй, он жилүүд хүлээж байгаа. Бүхнийг дахиад шинээр эхлээд зүтгэхэд залуу хүмүүст цаг хугацаа байна. Цаашид урлагтаа зүтгэх үү, өөр салбарт хүч сорих уу гэдэг тэдний өөрсдийн асуудал. Хэрвээ урлагт хайртай гээд бидэн дээрээ хүрээд ирвэл цаашаа гэхгүй. Шинэ бүтээлдээ дүр хуваарилаад урьдынхаараа ажилдаа орно.

Талийгаач Билгүүний талаар танаас бас л асуухгүй өнгөрч болохгүй нь уучлаарай. Та түрүүнд хэллээ, төрсөн дүү шигээ хажуудаа авч явжээ гэж. Үнэхээр авьяаслаг сайхан залуу байсан. Даанч богино настай байжээ?

-Хамтлагтаа залуу жүжигчид сонгож авах гэж Соёл урлагийн их сургуулийн кино драмын ангид очихдоо Билгүүнийг анх олж билээ. Найдангийн Ганхуяг багшийн анги л даа. 110 тоотод хоёрдугаар курсынхэн хичээллэж байхад нь би орсон юм. Отгоо, Ганбаа, Билгүүн гурав чинь нэг ангийнхан. Хуруу зааж, өөрийн биеэр зүсэлж авсан дүү нар минь юм. Билгүүн шууд л нүдэнд тусч билээ. Туранхай, жижгэвтэр, дэлдэн банди нүд нь гялалзаад зогсож байсан сан. Их сэргэлэн, хурц нүдтэй хүүхэд харагдсан. Ангийн нөхдийнх нь өмнө зогсоож байгаад “Ах нь чамайг хамтлагтаа авна. Чи маш их таалагдаж байна. Хаанахынх вэ” гэж асуутал “Төмөр замынх” гэв. Бид хоёр чинь нэг дорынх юм байна гэж бодтол миний төгссөн 51 дүгээр сургуулийг төгссөн болж таараад бүр ойртуулчихаж билээ. Ингэж хоёрдугаар курсын оюутан хүү манай хамтлагт орж ирээд амьдралынхаа сүүлчийн мөч хүртэл ахынхаа дэргэд явсан. Үеийнхэн дундаа үнэндээ цахиур хагалсан жүжигчин байлаа. Нэгнээ амьдад нь магтаж, хайрлаж байя гэж хүмүүс хэлдэг. Би дүүгээ сэрүүн тунгалагт нь нүүрэн дээр нь хэлдэг байсан. “Чи бол үеийнхнээсээ тасарч байна шүү” гээд л хэлнэ. “Үнэн үү, Бооёо ахаа” гээд баярлаад ирнэ. Үнэндээ золгүй, азгүй юм болсон л доо. Манай жүжигчин Аси тэргүүтэй гурав дөрвөн уран бүтээлч хамт явсан. Бусад нь зүгээр. Аси маань одоо киноны уран бүтээлд орчихоод явж байна.

Удахгүй танай продакшны кино нээлтээ хийх гэж байна. Тэр талаар мэдээлэл өгөхгүй юу?

-“Хөгжилтэй гэр бүл” гэж инээдмийн кино юм. Уг бүтээл дөрвөн гол дүртэй. Түүний нэгд манай бүрлээч тоглосон. Уран бүтээлч хүн хэдий орчлонгоос явсан ч гэсэн хүмүүсийн сэтгэлд дэлгэцийн бүтээлээрээ гэрэлт цамхаг босгодог. Талийгаач дүү минь “Хөгжилтэй гэр бүл” киноны дүрээр тийм гэрэлт цамхаг босгож чадсан. Бид бүхний дараа үеийн ур чадвар энэ киноноос харагдана гэж бардам хэлэх байна. Билгүүнийг “За чи, нам авлаа ш дээ. Угийн од хүн. Гэвч энэ кино чамайг улам бүр мандуулнаа” гэж хэлж байсан. Гэвч киноныхоо нээлтийг үзэж чадсангүй нь харамсалтай. Энэ бүтээлд урилгаар гавьяат жүжигчин Чаминчулуун, Оюундарь, драмын театрын жүжигчин Нармандах, Пүрэвдорж болоод хошин урлагийн Өлзийхүү, Аси гээд олон уран бүтээлчид оролцсон. Инээдмийн жанрын гол бүтээл болно байх гэж итгэж байна.

Монголын хошин урлаг нэгэн үеийн гол төлөөллүүд бүр тодруулж хэлбэл, тулгын гурван чулуу нь Амбий, Хүрлээ та гурав байсан. Хамтарч уран бүтээл хийж байхдаа олныг хэрхэн яаж байлдан дагуулж байлаа. Хошин урлагийнхан гэхээр хүмүүст Амбий, Бооёо, Хүрлээ гэсэн нэр л шууд буудаг. Гэвч уран бүтээлийн анд тань хорвоог орхилоо. Анх танилцаж байсан дурсамжаасаа хуваалцахгүй юу?

-Сайхан хүнийг дурсах сайхан байдаг. Инээдмийн баярын энэ өдөр андаа дурсаад сууж байгаа минь надад сайхан байна. Нэг талаар сонин сэтгэгдэл төрж байна. Итгэхгүй ч байгаа юм шиг. Хүрлээ бид гурав ямархан уран бүтээлчид байсан, хэр хэмжээний уран бүтээл олонд хүргэж сэтгэлийн цэнгэл эдлүүлснийг яриад баршгүй. Манай Амбий бол хошин урлагийн төлөө төрсөн, хүмүүст инээдэм хөгжөөн, сэтгэлийн баяр баясгалан өгөх гэж хорвоод ирсэн уран бүтээлч байлаа. Бид хамтарч ажиллаад дараа нь тус тусынхаа бизнесийг хөөсөн. Амбий маань өөрөө бас хамтлаг байгуулсан. Гэвч сэтгэл зүрхнээсээ алхам ч холдоогүй дээ.

Би муу найзыгаа үргэлж бодож, бие хаа нь гайгүй л байгаа даа. Ойрд ямар бүтээл дээр ажиллаад манаргаж байгаа бол гэж боддог байлаа. Сүүлд өнгөрөхийнх нь өмнө очиж уулзсан. Огтхон ч гуньж гутралгүй хорвоог орхисон.

Бид хоёрын танилцсан түүх бас сонин. Би СУИС-ийн оюутан боллоо. Манай хүн Дорнодоос мөн оюутан болоод ирж байгаа юм. Бид хоёр удаа ч үгүй дотно нөхөрлөлөө. Манайхаар орж гарч, хооллож ундалж хамаг л юманд хамт байлаа. Тэгтэл Амбийгийн аав Цэвэгсүрэн гуай Дорнодоос яриад “Миний хүү яажшуухан байна. Наана чинь аавтай нь хамт Дорнодын театрт ажиллаж байсан Намсрайжав гэж найруулагч бий. Тэднийхийг сураад очдог юм шүү” гэж хэлэхэд мань эр хэдийнэ олоод ирчихсэн, хүүтэй нь нөхөрлөчихсөн байж билээ. Ингэж хорь ч хүрээгүй хонгор зүстэйгээсээ нөхөрлөсөн юм. Соёл урлагийн их сургуульд хамт суралцаж, хамт төгсөж, драмын театрт хамт ажиллаж, дараа нь “Шинэ үе”-ийг хамтдаа байгуулж байсан гээд бодохгүй юу. Найзынхаа тоглосон бүхий л уран бүтээлийг нь үздэг. Хамгийн сүүлд “Содура” киног нь үзээд өөрийн эрхгүй найзынхаа авьяас билгээр бахдаж сууна. Ийм л дотнынхоо андыг, төрснөөс ялгаагүй хайрт дүүгээ ойрхон алдлаа. Ахиад хэлэхэд, баяр гуниг ээлжилдэг хорвоо юм даа. Илүү ихийг хийж бүтээх он жилүүд намайг хүлээж байгаа гэдэгт итгэл дүүрэн байнаа, ах нь.

Ярилцсан Н.ГАНТУЛГА

Categories
онцлох-нийтлэл туслах-ангилал

Хайгуулын лицензээс тэрбум доллар байтугай, нэг төгрөг ч олохгүй юм байна

Ашигт малтмалын тухай хуульд нэмэлт өөрчлөлт оруулах тухай хуулийг өнгөрөгч оны долдугаар сард Их хурлаар баталсан. Уг хууль батлагдсаны дараахан Засгийн газрын “Хайгуулын тусгай зөвшөөрөл олгох талбайг солбицлоор тогтоох тухай” тогтоол гарснаар уул уурхайгаа түшиглэж, Монголын эдийн засагт үлэмж хэмжээний хөрөнгө оруулалт нэмэгдэх эрх зүйн орчин бүрдсэн юм. Ингээд сүүлийн таван жилийн хугацаанд олгогдолгүй хүлээгдээд байсан хайгуулын лиценз хүсэгчдийн өргөдлийг Ашигт малтмалын газраас энэ оны нэгдүгээр сарын 26-наас олгож эхэлсэн. Лиценз олголт эхнээсээ л гомдол маргаан, хардлага сэрдлэг төрүүлж хэл ам дагуулсан.

Шударга өрсөлдөөн хэрэглэгчийн төлөө газраас “Ашигт малтмалын газар нь ямар нэгэн хуулийн зохицуулалтгүйгээр аж ахуйн нэгжүүдэд 280 мянган төгрөгөөр төхөөрөмж, 500 мянгаас хоёр сая хүртэлх төгрөгөөр цахим системд нэвтрэх дугаарыг худалдаж байна. Дээрх төлбөрийг авах эрх олгосон хүчин төгөлдөр шийдвэр буюу эрх зүйн үндэслэл байхгүй” гэсэн мэдэгдэл хүртэл гаргаж байсан. Ердөө 40-хөн секундэд 120 аж ахуйн нэгжийг бүртгэн авсан нь хачирхалтай, тийм боломж байхгүй гэх лиценз тойрсон шуугиан тасраагүй. Гэвч ашигт малтмалын газрынхан ард иргэдийн гомдлыг хүлээн авч, цаг тухай бүрт олон нийтэд мэдээлж байлаа.

Д.Үүрийнтуяа даргын сүүлд өгсөн мэдээллээр бол Ашигт малтмалын газарт бүртгүүлсэн аж ахуйн нэгжүүдийн 676 нь VPN төхөөрөмж, 268 нь системд нэвтрэх эрхээ сунгуулан цахим хэлбэрээр өргөдлийн дугаар хүссэн ажээ. Тэрээр “219 өргөдөл гаргасан талбайд хайгуулын тусгай зөвшөөрөл олгох боломжтой гэж үзээд тухайн орон нутгийн удирдлагаас санал авахаар мэдэгдэл хүргүүлсэн. Үүнээс гадна 78 талбайд санал авах мэдэгдэл хүргүүлэхээр ашигт малтмалын газрын кадастрын хэлтэст хянагдаж байна” гэсэн тайлбарыг өгч байсан. Гэвч тэдний хэлж буй 219 хайгуулын тусгай зөвшөөрлөөс ердөө есөн лицензийг тухайн орон нутаг зөвшөөрсөн хариу ирүүлжээ. Үндсэндээ Ашигт малтмалын газраас одоо есөн газарт л хайгуулын тусгай зөвшөөрөл олгох сонгон шалгаруулалтыг зарлах болоод байна.

Ийнхүү ашигт малтмалын тусгай лицензээр уул уурхай дахин эргэлтэд орох, гадны томоохон хөрөнгө оруулагчид буцаад Монгол руу хандах, Монголын эдийн засгийн орчин баталгаатай болж, судсаар нь бага ч болов доллар гүйж эхлэх нь гэсэн хүлээлт талаар өнгөрлөө. “Хэдэн мал бэлчээрлэх нутаггүй болох нь” гэж хийрхсэн малчдын, эх орон, газар шороо, тусгаар тогтнол гэж худлаа цээжээ дэлдэж попиулизм хийж буй нөхдийн балаг, тэдний гар хөл болсон орон нутгийн удирдлагуудын улс орныхоо нэгдмэл эрх ашгийг уландаа гишгэлсэн сэтгэлгээ Монголын эдийн засгийг дахиад л туйлдуулж эхэллээ. Монголын төр орон нутагт бүх эрх мэдлийг нь өгч, жалга жалганд “тусгаар улс” байгуулж ноёдууд бий болгосныхоо горыг амсаж эхлэв бололтой.

Төр засагт доошоогоо тулах хөл байхгүй, данхагар том толгой цээжин биенээс өөр суурьгүй болж ганхаж буйн нэгэн тод баталгаа нь энэхүү лиценз олголтын шийдвэр гээд хэлчихэд даваадуулсан болохгүй биз ээ. Төр хэрвээ хөлтэй гартай, орон нутгаа удирдаж бүрэн дүүрэн гаргасан шийдвэр, хууль тогтоомжоо үг дуугүй дагаж мөрдүүлдэг, хэрвээ биелүүлээгүй тохиолдолд төрийн цээрлэл хүлээлгэдэг, ажлаас нь халдаг, төрийн дээр сандайлах гэсэн санаархлыг нь тас цохидог байсан бол өнөөдөр “дошны ноёд”-доо ингээд дарлуулаад, өөдөөс нь хэлэх үггүй суухгүй биз дээ. Монголын төр тулах цэггүй, суурьгүй болон ганхаж буй нь харамсалтай.

“Монголын төрийн голлох шийдвэрийг яг хэн гаргадаг юм бэ. Дөрвөн жил тутамд төрийн эрх барих байгууллагын сонгууль явуулсны дараа бүрдүүлдэг төр засаг уу, эсвэл түр зуурын зохион байгуулалтад орсон иргэний байгууллагууд эрх барьдаг орон уу. Жинхэнэ утгаараа Монголд засгийн эрхийг хэн барьж байна вэ. Ноён уул болон бусад улс төр эдийн засгийн ноён шийдвэрүүд гарсан процедурыг ажиглахад Монголд засаглалын онцгой шинжүүд тодрон гардаг. Шинжүүд нь Монголын хөгж­лийн одоогийн шатны төлөв болон тусгаар тогтно­лынх нь ирээдүйг тодорхойлон шинжих бололцоог олгож байна. Ноён уулаас эхлээд Монголын эдийн засаг, улс төрийн асуудлыг шийдэх гарцыг заадаг ноён нь Монголын ард түмэн үү, төр нь үү, эсэргүүцлийн хөдөлгөөн үү, эсвэл энэ бүхнийг цаанаас нь удирддаг өөр хүчин байна уу” гэж “Өдрийн сонин”-ы нэгдүгээр орлогч эрхлэгч төрийн шагналт Б.Цэнддоо “XXI зууны Монгол: Тоглоомын улсаас тоглоомон улс” алдарт нийтлэлдээ саяхан бичсэн нь бий.

“Жалга бүхэн жасаатай” гэдэг шиг дошны ноёдын жишээ захаас аваад байж байна. Тэр жил яалаа. “Эрдэнэс таван толгой” компанид Засгийн газраас Балгасын нуурын орчимд усны хайгуул, олборлолт хийхийг зөвшөөрсөн. Гэвч Өмнөговь аймгийн засаг захиргаа тус газрыг орон нутгийн тусгай хэрэгцээндээ авчихсан гээд хавьтуулаагүй. Үүнээс болж Эрдэнэс таван толгойн баяжуулах үйлдвэр барих ажил зогсож байсан түүхийг бид мэднэ. Өнөө дээр доргүй яриад байгаа популизм гэдэг чинь жинхэнэ утгаараа орон нутагт хэрэгжиж, алдаа завхрал муу муухай бүхнийг даллаж байна уу даа. Эдийн засгийн эсрэг тэмцэнэ гэдэг үнэн чанартаа эх орныхоо эсрэг тэмцэж буй хэрэг шүү дээ.

Монгол Улсын хууль тогтнолын дагуу хайгуул, олборлолт хийх эрхээ аваад ирж буй компани, хөрөнгө оруулагчдыг, нутаг орныг нь сайхан болгоё, үйлдвэрлэл үйлчилгээ явуулж бүтээн байгуулалт өрнүүлье, иргэдийг нь ажилтай орлоготой болгоё хэмээн зорилго тавиад, хөтөлбөр боловсруулаад зүтгэж буй баялаг бүтээгчдийг тэд арай л буу шагайж угтах нь холгүй юм болдог. Шууд эсэргүүцэж тэмцэж эхэлдэг. Хөөж тууж, ална шудна даа хүрдэг. Өмч хөрөнгө рүү нь дайрч эвдэж сүйтгэдэг.

“Тийм өвөг дээдсийн минь үе удмаараа мал хуйгаа өсгөж ирсэн нутаг. Тахилгатай, савдагтай, булш бунхантай, түүх соёлын…” гээд хэн нэгэн нөхөр оройлоод эхэлнэ дээ. Яг үнэндээ оройлж тэмцээд, нутгийн иргэдийг турхираад байгаа хүн ачир дээрээ тэр нутгийнх биш болж таардаг. Ийм л популист үйл ажиллагаа явагддаг юм. Үүний өмнө Монголын төр сул дорой гэдгээ харуулсаар байгаа. Улстөрчид улс төрийн зоримог алхам хийхгүй, улаан нүүрээ хамгаалж, амиа хоохойлж байна. Энэ бүхний баталгаа хайгуулын лицензийн тусгай зөвшөөрөл боллоо л доо. Лицензээр нэг тэрбум ам.долларын ашиг олно гэж Уул уурхайн яамныхан баримт нотолгоотой мэдэгдсэн. Баялаг бүтээгч, капитал үйлдвэрлэгчид лицензийн тусгай зөвшөөрөл итгэл төрүүлсэн юм.

Уул уурхайн үндэсний ассоциацийн гүйцэтгэх захирал Н.Алгаа энэ талаар байр сууриа тодорхой илэрхийлдэг нэгэн. Тэрээр “Хайгуулын тусгай зөвшөөрлийг Монгол Улсын нутаг дэвсгэрийн 19.9 хувь буюу 31 сая га талбайд олгоно. Хайгуулын тусгай зөвшөөрөл олгохыг хориглосон буюу хязгаарласан талбай Монгол Улсын нутаг дэвсгэрийн 71.5 хувийг эзэлж байна. Монгол Улсын нутаг дэвсгэрийн 13.4 хувь буюу 20.9 сая га талбайд өргөдлийн журмаар хайгуулын тусгай зөвшөөрөл, харин 6.5 хувь буюу 10.1 сая га талбайд сонгон шалгаруулалтын журмаар тусгай зөвшөөрөл олгоно гээд хуулинд заачихсан. Түүний дагуу лицензийн тусгай зөвшөөрөл явагдлаа. 200 гаруй тусгай зөвшөөрлийн ердөө есхөнийг орон нутаг зөвшөөрсөн байна. Монгол Улсын нэгдмэл байр суурийн эсрэг хандлаа. Төр засгийн шийдвэрийг уул нь хуулийн дагуу дэмжих хэрэгтэй. Орон нутаг ийм хандлага үзүүлнэ гэдгийг эртнээс мэдэж байсан. Ашигт малтмалын тухай хуулинд 2006 онд шинэчилсэн найруулга хийгдэхэд, мөн 2001 онд Аж ахуйн үйл ажиллагааны тусгай зөвшөөрлийн хууль батлагдахад миний бие саналаа хэлсэн. Гэвч төр засаг хүлээж аваагүй. Уг хоёр хуулинд өөрчлөлт оруулах гээд бараагүй. Бидний дэвшүүлсэн саналаар лицензийн шийдвэр гарахын өмнө Засгийн газар орон нутагтай яриад зөвшилцөх хэрэгтэй. Тэгвэл ямар нэгэн хэл ам гарахгүй. Аж ахуйн нэгжүүдэд ийм чирэгдэл дарамт учрахгүй. Төхөөрөмж худалдаж авчихаад, 500 мянгаас хоёр, гурван сая хүртэлх төгрөгөөр дугаарын эрх авчихаад орон нутагт очоод өмнөөсөө салаавч гаргуулна гэдэг хөрөнгө оруулагчдад байж боломгүй зүйл. Эрх зүйн зохицуулалт муу, төр нь сул дорой улс орнуудад ийм байдал ажиглагддаг. Орон нутагтаа эрх мэдлийг нь өгсөн улс орнууд эдийн засгийн хувьд хэдхэн хүн баяжаад л, сууриараа дампуурдаг. Монголд ийм аюул болохгүй гэх баталгаа алга” хэмээн хатуухан хэлээд авсан.

Өнгөрөгч онд мөн Засгийн газраас шүүхийн шийдвэрээр тусгай зөвшөөрөл нь хүчингүй болсон 106 талбайд тусгай зөвшөөрөл олгох сонгон шалгаруулалтыг баталсан. Уг журмын дагуу өнгөрсөн оны наймдугаар сараас зургаан удаагийн сонгон шалгаруулалт явагдаж, 29 талбайд шинээр хайгуулын тусгай зөвшөөрөл олгосон байна. Гэтэл дээрх 29 лицензийн наймыг нь орон нутаг зөвшөөрөөд бусдыг нь мөн л сурсан зангаараа тас гүрийгээд хэвтчихжээ. Ингэж жалгын популистууд Монголын эдийн засгийг боомилж гүйцлээ. Хувийн эрх ашгаа улсын эрх ашгаас дээгүүр тавьж, таван халтар цаасны төлөө Монголын тусгаар тогтнолын дархлааг үгүй хийж байна.

Н.ГАНТУЛГА

Categories
онцлох-нийтлэл туслах-ангилал

Чөлөөт хэвлэлийг туших чөдрийн тоо нэмэгдсээр байна

“Өдрийн сонин”-ы өнгөрөгч долоо хоногийн мягмар гаригийн дугаарт доктор Г.Өнөрбаяр чөлөөт хэвлэлд маш харгисаар нөлөөлж, хэвлэл мэдээллийн байгууллага, сэтгүүлчдийн эрхэнд ноцтойгоор халдсан Эрүүгийн болон Зөрчлийн тухай хуулийн тодорхой заалтуудын талаар яриа дэлгэсэн. Эрүүгийн болон Зөрчлийн тухайн хуулиуд энэ хаврын чуулганаар хэлэлцэгдэхээр хүлээгдэж байгаа. Уг хоёр хуулинд чөлөөт хэвлэлийг тас багалзуурдсан, сэтгүүлчдийг боомилсон, хэвлэл мэдээллийн хэрэгслийг ор үндсээр нь, сууриар нь байхгүй болгох гэсэн харгис заалтууд тусгагдсан юм. Тодруулбал, Зөрчлийн тухай хуулийнтөслийн 10.4.3-т “Мэдээлэх хэрэгсэл ашиглан сурвалжлага, мэдээ, тоймчийн нийтлэл болон зар сурталчилгааны бус хэлбэрээр зар сурталчилгаа байрлуулсан, түгээсний төлөө төлбөр авсан бол хувь хүнийг 250 тооцооны нэгжтэй тэнцэх хэмжээний төгрөгөөр, хуулийн этгээдийг 2500 тооцооны нэгжтэй тэнцэх хэмжээний төгрөгөөр торгох ял шийтгэнэ” гэж заажээ.

Мөн тухайн хуулийн 10.4.1-д “Сэрэмжлүүлэг, зар сурталчилгааг тухайн хэвлэл мэдээллийн хэрэгслийн нэвтрүүлгийн хөтөлбөрийг харгалзалгүйгээр холбогдох шийдвэрт заасан давтамжаар үнэ төлбөргүйгээр түгээгээгүй бол хувь хүнийг 250, хуулийн этгээдийг 2500 тооцооны нэгжтэй тэнцэх хэмжээний төгрөгөөр торгох ял шийтгэл хүлээлгэнэ” гэж заасан байна. “Тооцооны нэгж” гэж ам.доллараар торгоно гэдгээ хэлж буй хэрэг юм. Өмнө нь хуулинд заасны дагуу хөдөлмөрийн хөлсний доод хэмжээний мөнгөн дүнгээр торгодог байсан. Тэгвэл “шийдлийн” гэх тодотголтой Засгийн газраас өргөн баригдсан дээрх хоёр хуулинд зөрчил гаргагчийг доллараар торгоно гэх заалтыг оруулсан нь, ялангуяа хэвлэл мэдээллийн хэрэгслийг боомилох хуулинд ийм заалт оруулсан нь зэвүүцэл төрүүлж байгаа юм. Ардчилсан засгийн чөлөөт хэвлэлдээ үзүүлж буй тод илэрхийлэл, үнэн нүүр царайнь энэ л дээ. “Хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэл бол хувийн өмч. Хувийн өмчийн үйл ажиллагаанд төр шууд хутгалдан орж буй нь байж боломгүй зүйл. Дуртай шийдвэрээ гаргуулчихаад түүнийгээ сэрэмжлүүлэх зар сурталчилгаа нэрээр хүссэн хэвлэл мэдээллийн хэрэгслээрээ явуулах эрхийг нээх гэж байна” хэмээн олон нийт санал бодлоо илэрхийлж байна.

Ардчилсан засаг сүүлийн хоёр жилийн хугацаанд Монголын чөлөөт хэвлэлд ямар гээчийн хор уршиг тарьж,сэтгүүлч, нийлэлчдийн үзэл бодлоо чөлөөтэй илэрхийлэх, хэвлэн нийтлэх үндсэн эрхэнд хэрхэн балмад бүдүүлгээр халдсаныг судлаачдын баримтаар харуулъя. “Улс орны эдийн засгийн хямралын гол буруутан нь хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэл гэж Алтанхуягийн Засгийн газар дүгнэсэн. “Эзэн-100” хөтөлбөрийн хүрээнд төрийн байгууллагуудыг хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэлтэй гэрээ байгуулахыг хориглосон. Телевизүүдийг дампууруулах зорилгоор эфирийн 50 хувь нь монгол контент байна гэсэн хууль санаачилсан.Facebook, twitter, youtube гэх мэт сошиал сүлжээг эрх баригчид өөрсдийн үйл ажиллагаанд нийцүүлэх зорилгоор “Цахим сүлжээг журамлах тухай” хуулийн төсөл санаачилсан. Эдийн засгийн өршөөлийн хуульд авлигачдыг бичсэн сэтгүүлчдийг 5-50 сая төгрөгөөр торгоно гэж заалт оруулсан. Багагүй олон сайтын үйл ажиллагааг шууд хаасан. Сүүлийн хоёр жил сэтгүүлчдэд эрүүгийн хэрэг үүсгэх үйл явц огцом нэмэгдсэн”. Энэ мэтээр чөлөөт хэвлэлийн хоолойг огтолж, хоншоорыг нь тас цохисон тоо баримтууд үргэлжилнэ.

Ингэж эрх баригч Ардчилсан засаг, өөрийнхөө амин сүнс нь болсон чөлөөт хэвлэлийг туших чөдрөө шөнө бүр зангидан, нойр хоолоо умартан зүтгэж байна. Яавал сэтгүүлчдийг шоронд явуулах уу, яавал хэвлэл мэдээллийн байгууллагын амыг барих уу, хаалга үүдийг нь янгинатал түгжих вэ. Эдийн засгийн хувьд элгээр нь мөлхүүлж, энэ салбарыг үхдэл болгох уу гэдгээ тэд бодож боловсруулан, суман чагттай суран чөдөр зангидаж сууцгаана. Монголын ардчиллыг цагаан морьтой гэдэг. Ардчиллыг манлайлж, Азийн Монголд хөгжүүлэн батжуулсан эрхмүүд хийгээд бүх л партизанууд нь цагаан мориныхоо тухай ярьдаг. “Цагаан морин жилийн…” гээд хэн хүнгүй яриагаа эхэлдгийг бид мэднэ.

Тэгтэл өнөөгийн ардчилагчид тэрхүү “цагаан морь”-оо гурван хөлийг нь гурамсан суран чөдрөөр чөдөрлөж, үлдсэн нэг хөлийг нь богочилж сарвайтал нь газар унагаад, уруулыг нь нарийн цагаан мяндсаар тасартал нь цорводож, толгой, сүүл, дөрвөн мөчөөс нь тал тал тийш тэлтэл татаад огт хөдөлгөөнгүй болгочихлоо. Одоо тэдэнд “цагаан морь”-оо маш шаналгаатайгаар, эмгэнэлтэйгээр, аажуухнаар амьсгал хураахыг нь харах л үлдэж байна даа, хөөрхий. Ийн өгүүлж буйн учир гэвэл ардчиллын амин сүнс, эх сурвалж, уг гарвал нь чөлөөт хэвлэл юм. Чөлөөт хэвлэлгүй, иргэд нь үзэл бодлоо хэн нэгнээс хараат бусаар чөлөөтэй илэрхийлэх боломж нөхцөлгүй улс оронд ардчилал, хүний эрх, эрх чөлөө гэж хичнээн мянган удаа орилоод ч нэмэргүй.

Энэ олон чөдөр тушаанаас эр үхрийн ар зооны ширээр хийж гурамсаж зангидсан, ямар ч эмнэг хангал адуу тасчих нь бүү хэл, морины туурайн сагагийг тас авах гөрмөл суран чөдрийг Ардчилсан намаас Их хуралд сонгогдон төр барьж буй М.Батчимэг гишүүн зангидаж, чөдөрлөхөө хүлээгээд бэлдэж сууна. Тэр нь өнөө алдарт Хэвлэл мэдээллийн эрх чөлөөний тухай хуулийн шинэчилсэн найруулга юм. Уг хуулинд хэвлэл мэдээллийг эх сууриар нь байхгүй болгох арай дэндсэн заалтууд зүйлчлэгдсэн байгаа.Тухайлбал, 8 дугаар зүйлийн 8.1-д “Хэвлэл мэдээллийн байгууллага, түүний үүсгэн байгуулагч, хувь нийлүүлэгч, хувьцаа эзэмшигчийн зүгээс сэтгүүлчийн мэргэжлийн үйл ажиллагаанд улс төрийн цензур тавих, дарамт шахалт үзүүлэхийг хориглоно” гэсэн бол8.2-т “Хэвлэл мэдээллийн байгууллага нь үүсгэн байгуулагч, хувь нийлүүлэгч, хувьцаа эзэмшигчтэй сэтгүүлзүйн мэргэжлийн үйл ажиллагааны хараат бус байдлыг хангах гэрээ байгуулж, байгууллагын дотоод дүрэм, журамд тусгах үүрэг хүлээнэ”, 10.2-т “Хэвлэл мэдээллийн байгууллага иргэн, хуулийн этгээдийн захиалгаар төлбөртэй нийтлэл, нэвтрүүлэг түгээх бол төлбөртэй гэсэн ялгах тэмдэглэгээ хэрэглэж, ивээн тэтгэсэн төлбөр төлсөн иргэн, хуулийн этгээдийн нэрийг дурьдана”, 12.3-т “Хэвлэл мэдээллийн хэрэгслийн мэдээний хөтөлбөрт төлбөртэй, захиалгатай мэдээ, мэдээлэл, нэвтрүүлэг оруулахыг хориглоно”, 12.4-т “Хэвлэл мэдээллийн байгууллага, сэтгүүлч аливаа этгээдийг тодорхой мэдээлэл нийтэлж нэвтрүүлэхээр дарамтлах, шахалт үзүүлэх, нийтэлсэн болон нийтлээгүйн төлөө төлбөр, шан харамж авах, авах оролдлого хийхийг хориглоно” гэсэн нарийн нягт, бууны гол төмөр шиг хонгиносон, сэтгүүлчдийн хоншоорыг тас цохисон заалтуудтай. Ингэж Батчимэг хэвлэл мэдээллийн байгууллагын эзэн редакцийнхаа үйл ажиллагаанд оролцох эрхгүй, редакци нь тусдаа үйл ажиллагаа явуулдаг, төлбөртэй материал хийх эрхгүй, рекламны байгууллагаас тусдаа байхыг хуульчилжээ. Тэгээд зогсохгүй“Хэвлэл мэдээллийн байгууллага өөрийн үүсгэн байгуулагч, хувь нийлүүлэгч, хувьцаа эзэмшигч болон тэдгээрийн эзэмшиж буй хувь хэмжээний талаарх мэдээллийг жил бүр, өөрчлөлт орсон тохиолдол бүрт хэвлэл мэдээллийн хэрэгслээр, эсхүл цахим хуудсаар олон нийтэд мэдээлнэ” гэж хувь хүний өмчид халдсан байж боломгүй бүдүүлэг заалтуудыг толгой дараалан тусгасан байна.

Ардчилсан засаг амин сүнс нь болсон чөлөөт хэвлэл сонин, сэтгүүл, телевиз, радио, интэрнэт сайт, сошиал ертөнц рүүгээ ингэж аймшиггүйгээр хөмхийгөө зуун улайран дайрч буй нь улс орны тусгаар тогтнолын баталгаа алдагдах вий гэсэн айдас төрөх боллоо. Өмнө нь чөлөөт хэвлэлийн судсыг ханасан ямар ямар хуулиуд ар араасаа хэлэлцэгдэж ирснийг бид мэднэ. Их хурлын гишүүн Ц.Оюунбаатар “Төсвийн мөнгөөр хэвлэл мэдээлэлд сурталчилгаа хийх, хаалтын гэрээ байгуулахыг хориглоно” гээд бас л ханцуй шамлаж дайрсан удаатай. Өнөө л сэтгүүл зүйг эдийн засгийн хувьд элгээр нь хэвтүүлж, нэг мөр нүд аниулах гэсэн эрх баригчдын бодлого л доо.

Монгол Улсын Ерөнхийлөгчийн сонгуулийн тухай хуулийн шинэчилсэн найруулгад бас л сонин хэвлэл, цахим сайтыг ад шоо үзсэн заалтууд орсон байдаг. Ерөнхийлөгчийн сонгуулийн тухай хуулийн шинэчилсэн найруулгын 34.1.1-д “Сонгуулийн мөрийн хөтөлбөрөө танилцуулсан хоёр хэвлэлийн хуудас бүхий хоёр сонин”, 34.1.2-т “Сонгуулийн мөрийн хөтөлбөрөө танилцуулсан хоёр хэвлэлийн хуудас бүхий хоёр сэтгүүл” гэснээс өөрөөр зүйлчилсэн нь үгүй.33.5.4-т ганц заалт байгаа нь “Хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэл болон цахим хуудас ашиглан улс төрийн чансаа тогтоох зорилго бүхий аливаа хэлбэрийн шалгаруулалт зохион байгуулахыг хориглоно” гэх боомилсон заалт л даа. Сүүлийн үеийн хуулиудад ийм л зүйл заалтууд орж байна. Одоо эрх баригчид Сонгуулийн тухай хууль гээд хэд хэдэн ноцтой хуулийг Их хурлаар хэлэлцэнэ. Түүнд нь чөлөөт хэвлэлийн орон зай хэрхэн багтахыг таашгүй. Энэ өнгөөрөө бол тэд нэг мөсөн багалзуурдаж, нүд аниулахыг л бодож байгаа байх.

Хэвлэл мэдээллийн энэ олон хууль батлагдаад, хэрэгжээд явсны дараа Монголд юу болох вэ. Чөлөөт хэвлэл хэдэн давхар чөдөр тушаатай, урагшаа ганц ч алхах боломжгүй нам зогсч, элгээр харуулдаад уначихсан байна. Сэтгүүлчид зуданд уруудаж, арай чүү онд мэнд орж байгаа хаврын туранхай янхигар хөхүүл үнээ шиг хэрзийсэн амьтад болно. Харин хэвлэл мэдээллийн байгууллагын эздэд хууль дүрэм огтоос хүртээлгүй. Тэд сониныхоо редакцийг, телевизийнхээ эфирийг хаагаад, үндсэндээ эзэмшил газрынхаа хаалгыг түгжчихээд л яваад өгнө. Хор хохирлыг нь сэтгүүлчид яс махаараа амсах нь дамжиггүй. Тэгэхээр энэ бол сэтгүүлчдийг нухчин дарах гэсэн, салбараас нь өөрийн эрхгүй дайжин зугтаалгах гэсэн зорилго агуулагдаж буй нь илэрхий.

Монголын сэтгүүл зүй эзэнгүй, хуульгүй байгаа юм биш. Монгол Улсын хоёр дахь Үндсэн хууль гэгддэг Э.Бат-Үүл баатрын ерэн найман онд Их хурлаар батлуулсан Хэвлэл мэдээллийн эрх чөлөөний тухай хууль байна. Чөлөөт хэвлэлийн Библи судар болсон уг хууль ердөө дөрөвхөн заалттай. Гэвч чөлөөт хэвлэлийн үндсэн мөн чанар, үнэт зүйл тэрхүү хуулинд бүрэн агуулагддаг. Уг хуулийн хоёрдугаар зүйлийн “Хэвлэл мэдээллийн эрх чөлөөг хангах” хэсэгт “Хэвлэл мэдээллийн эрх чөлөө, хэвлэл мэдээллийн хэрэгслийн чөлөөт байдлыг хязгаарласан хууль батлан гаргахыг хориглоно” гэж заасан. Гуравдугаар зүйлийн “Мэдээлэлд хяналт тавихыг хориглох” хэсгийн 3.1-т “Хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэл нь өөрийн нийтэлж, нэвтрүүлж байгаа зүйлийнхээ төлөө хариуцлага хүлээнэ. Төрөөс олон нийтийн мэдээллийн агуулгад хяналт (цензур) тогтоохгүй”, 3.2-т “Төрөөс хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэлд нийтлэх, нэвтрүүлэх мэдээлэлд хяналт тавих байгууллага байгуулахгүй бөгөөд ийм хяналтын үйл ажиллагааг санхүүжүүлэхгүй”,дөрөвдүгээр зүйлд “Төрийн байгууллага өөрийн мэдэлд хэвлэл мэдээллийн хэрэгсэлтэй байхыг хориглоно” гэж товч бөгөөд тодорхой заасан. Бид ардчиллын цагаан морины нуруун дээр анх мордож, эрх чөлөөг тунхагласан Үүл баатрынхаа “Хэвлэл мэдээллийн эрх чөлөөний тухай хууль”-аа ягштал баримталж, дагаж мөрдөж сэтгүүл зүйн салбарынхан нэгдэн тэмцэх цаг нь болжээ. Тэгэхгүй бол ардчилсан засгийн үед амтай бүхэн л чөлөөт хэвлэлийг боомилох, устгах тухай ярьж, ээлж дараалан чөдөр тушаа зангидсаар байх нь.

Categories
мэдээ цаг-үе

“Дэрэнгийн хар азарга” буюу Цэндийн ЧИМЭДДОРЖ

Цэндийн Чимэддорж Монголын яруу найрагт нэгэн үзэгдэл байлаа. Түүний “Малчин”, “Сэлбэ”, “Цагаан зээр”-ээ омог бардам унших нь “Болор цом”-ын тайзан дээрх содон өнгө нь байсан болов уу. Дотроосоо гэрэлтэн бадарч, асан бадамлаж,долгиотсон гэзэг үсээ намируулж, ирлэсэн тонгорог адил хурц шүлгүүдээ дуудахад энгийн үзэгч олон байтугай найрагч нөхөд нь хүч авдаг байсан биз. Үгийн аялгуут чимээг мэдэрч, ид шидийн тарни мэт бурханлиг чанарыг нь таньж бүтээлээ туурвидаг байж шүү. Тиймдээ яруу найраг нь он он жилүүдийн босго давах амьтай, цаг хугацааны уртад үл бүдгэрэх үнэ цэнтэй, ард олны бодол оюунд ардын дуу шиг мөнхрөх шидийг олсон буй за. Ерээд оны эхэн болоод дунд үеийн “Болор цом”-ыг хэн хүнгүй дурсч, “үгүй ээ, мөн аатай болдог байлаа” гэнэ. Түүний цаана “Дэрэнгийн хар азарга” буюу хийморь лундаа нь үгийнхээ ид шидэнд, гэзэг үснийхээ торгон намианд цахилж явсан Чимэддорж найрагч байжээ гэх бодол төрдөг юм. Дөнгөтийн Цоодолыгоо “Миний муусайн найз нар”-аар хоёр дахиа түрүүлдэг наадамд мань хүн “Цагаан зээр”-ээ уншиж аман хүзүүдсэн байдаг. Тэр жилийн цомыг үзсэн хүмүүс “Чимэддорж найрагч цагаан зээр шүлгээ ар нурууны үс бостол зарайтал уншиж билээ” гэдэг. “Цагаан зээр” бол үнэндээ “зэвүүн” шүлэг л дээ.

“Хэрлэнг салхиар зайдалсан алдуул түймэр сөрж

Хэвгий заяа тэгшлэн сэрвээндээ галтай дүүлсэн

Мичин жилийн зуднаар хар зам татуулж

Мэнэнгийн их хээрээр хялгана сөрмөн цувсан

Шар талын

Шаналан

Ээрэм газрын

Энэлэн

Би цагаан зээр ээ.

Бүргэдийн сүүдэр дор янзага минь бөртийж

Бүхний нүдэн дээр яс минь хирдийж

Хотынхны эрээн хананд эвэр минь сэрийж

Хорготой бурханд хүртэл цус минь үсэрч байхад

Сүргээр нь авла энэ амьтныг гэж

Сүх шиг далайсан тушаалын

Гайтай хөөтэй үг болгон

Галт сумнаас урьтаж намайг оносон

Харлаг шөнөөр гэрэл тавихад нь

Хар саналгүй бүлтэгнэн дөхөхөд

Халуун тугалгаар дал хавсарч

Хагас амьтай минь тэвшин дээр чулуудсан

Газар хөдөлтөл дэргэдэг ооноо үгүйлэн

Ганц хоёроор, шаргачин хомоол үнэрлэн холхиж

Хядуулсан сүргийн минь бүгээн сүнс

Хялганат талдаа зүүдийтэл гэлдрэн

Шүүрхий мах шиг улаан номыг

Шөргөн, эврээрээ сэжлэн байхад

Хүний гарт орж хүзүүгээ мушгиулснаас

Хөх чонын хоол болсон минь дээр ээ

Би

Цуутай Дорнын цагаан зээр

Цусаа үзсэн улаан зээр ээ” гээд уншихад сонсч суугаа хүний оройн үс босолгүй яав гэж. Тийм л сонин мэдрэмжийг түүний шүлэг төрүүлдэг. “Малчин” ч ялгаагүй ээ. “…Албаны тамгатай цаасыг униндаа хавчуулаад мартав ч

Адууныхаа тамгыг болохоор хадганд ороож залсан….

…Мал буянаа яаж адгуулан маллахыг

Марксизмаар ч заалгахгүй гээд хэлчихдэг…” хэмээн өөрчлөлт шинэчлэлт, шинэ цагийн салхи салхилсан цаг дор (1989 он) уншихад олны хөөрөл дээд цэгтээ хүрэлгүй хаачих билээ. “Малчин-гаараа цом авахад нь хөөрч догдолсон олон Соёлын төв өргөөний дээврийг хуу татах шиг болсон” хэмээн Аюурбуньяагийн Лхагва нэгэнтээ дурссан нь бий. “Болор цом эхлэх гээд байдаг. Миний шүлэг дуусч өгдөггүй. Мөнхтуяа загнаад. Одоо явж үз. Цаг нь болохоо байлаа.Цаад цом чинь эхэлчихлээ гээд бараг л хөөж туух дээрээ тулсан” хэмээн өгүүлж байсан. “Малчин” шүлгээ цом болох тэр өдөр гал тогооныхоо өрөөнд маналзуулсан хэрэг.

Ерэн гурван оны “Болор цом” наадмын дараа Цоодол, Чимэддорж хоёр Цоодол найрагчийнхыг зорьжээ. Идэр есийн тэсгим хүйтнийг үл анзааран хэн хэнийгээ сугадалцаад шөнө дүлээр явж байж. Цоодол нь “Миний муусайн найз нар” шүлгээрээ хоёр дахиа түрүүлчихсэн, цомыг нь Чимээ ах тэвэрчихсэн, цомын эзэн Янжинлхам бурханаа хуйлаад сугавчилчихсан. Жаахан халмаг явсан нь мэдээж. Тэгтэл Чимээ нь “Цоодол ах аа, энэ миний гол уу” гэж асуусан байна. “Тийм ээ. Өнөөх чинь мөн дөө” гэхийн зэрэгцээ “Болор цом”-ын шагналд ирсэн цөөнгүй хэдэн төгрөгийг нь халааснаасаа гаргаж цацчихсан байдаг. Маргааш нь “Яана аа, ах минь. Сэтгэл хөдлөөд хамаг мөнгийг чинь өргөчихөж. Одоо очвол байгаа болов уу” гэж асуусан хоржоонтой түүх бий. “Миний гол уу” гэдэг нь Сэлбэ шүү дээ.

“Газрын хөх судас бүдэг бадагхан цохилно

Гал дундуур урсах мэт бөг бөг шогшино

Агсал буурал Туултайгаа хатирч л бэлчирлэдэг усан

Адуу бараадан дагах тушаатай морь шиг дэгэнэ…

…Дүүрэн Сэлбэ биднийг ширгэтлээ сэлбэлээ

Дүнжингаравын хамаатан ус цусанд минь аслаа

Аз жаргалын диваажин сууцны чинь паалан хананы

Асуултын тэмдэг шиг цоргоноос нулимс болон дусалж байна

Улаан голоор чинь урсаж байгаа

Улаанбаатар дундуур чинь сажилж байгаа

Улаан нүүрэн дээр чинь хатаж байгаа

Улс амьтны хөлд гутаж байгаа

Уулсынхаа элгэнд хярж байгаа

Ухаан гуйн залбирч байгаа

Шидмэс шиг гол нэг л үүрээр

Шивнээ нь тасарч амьсгалаа өвөр дээр чинь хураах нь ээ

Тогтоол зарлиг дундуур урсаж байгаа хотын номхон голыг

Тогтоож ч чадалгүй уурга чиргүүлэн алдсан байж

Зэм халдаамгүй Алтайн цаадах

Зэрэглээ залгилсан халтар говийн

Бидэрээ гээтэл цалгилах эмнэг хуланг тогтоох юм гэнэ

Битгий сэрүүн зүүдэлж, сэрж мартацгаа…

Дээгүүр чинь тэгнэх гүүрний хоёр ногоон арслан

Дэргэдүүрээ өнгөрөх болгоноос усаа харамлаж архирах юм

Чулуун арслангаас өөр өмөөрөх эзэнгүй юм бол

Чухамдаа энэ чинь тэгээд хэний гол юм бэ” хэмээн адарч, түшмэдээс ам асууж бас л шуугиан тарьсан. “Майга”, “Дэрэнгийн хар азарга”, “Адарсүрэн”, “Элсэн тасархай”. Түүний шүлэг бүхэн нь шуугиан байлаа. “Дэрэнгийн хар азарга” гэснээс нэг зүйл ер мартагддаггүй. Хөдөөх сургуулийн дунд ангийн сурагч ахуйдаа сонины тасархай дээрээс “Би эхнэрээ Дэрэнгийн хар азаргатай харддаг” гэсэн гарчиг бүхий бичвэрийг уншаад ихэд гайхаж билээ. Эхнэрээ азаргатай харддаг хүн бас байдаг юм байнаа гэх ухааны бодол төрж, хэсэгтээ л алмайрч хоцорсон сон. Эргээд бодох нь ээ, Чимээ ах л байхгүй юу. Мань хүн гэргийгээ өөрөө өөртэйгөө харддагаа хэлсэн хэрэг. Ерэн найман оны зун шүлэг найргаар өвчилж явахдаа Чимэддорж найрагчийн “Тэнгэрийн наадам” номыг нэвчтэл уншиж, морьдын тухай шүлэг бүрийг цээжилчихсэн тууж явсан.

“…Дуранд өртөлгүй торж өнгөрөх

Дуулианы мананг урж өнгөрөх

Дурдатгалын цагаан хаяаг шууж өнгөрөх

Дутуу орхисон дууг гүйцээж өнгөрөх

Хасаанд буусан зандан шагай

Халтар бүргэдийн салхин жигүүр…” гээд л түүний морины шүлгүүд цээжинд минь хадгалагджээ. Сүрэнхорын домогт хээр азарганы тухай

“…Харваж шатсан од шиг түмэн эхийг бодохоор

Хамаг бие минь эгшин цусгүй болчих шиг санагдах юм

Хат ханасан туурай нь хэт цахиур юм сан

Халтар угалзтай дэл нь аргалын гал юм сан

Хадагтай алтан магнай нь хээр нар юм сан

Хазаарын солионоос төөрөг хол адуу сан

Адгаж хөөрсөн наадамчдын зөрсөн загас шиг хүрээнд

Адуундаа л ирж байгаа юм тааваараа давхиад орсиймсон…” гээд уншихад шүлгийнх нь ирэнд автсаных уу, өөрийн эрхгүй хүч сэлбэх шиг болдог сон. Сонин хэвлэлийн зах бараадахдаа сэтгэлд ойр байсан уу, хамгийн анх Чимээ ахаас ярилцлага авсан. Мэдээж “араажав” дээр нь очиж уулзсан. Бичгийн машиныхаа ард, Адараагийнхаа зурагны наана манай хүн гэзэг үсээ намируулаад сууж байв. “Адараатай хундага тулгаагүй хүнийг хохь чинь гэж хэлнэ” хэмээх гарчигтай тэр яриандаа би их хайртай. Сүүлд Соёлын гавьяат болоход нь мөн л яриа хөөрөө ундруулж, “Өдрийн сонин”-доо гаргасан. “Дэрэнгийн хар азарга ингээд сүлдтэй найрагч болдог юм байна” гээд гавьяатын тэмдгээ илбэн байна. Мөн л Адараагаа дурсаад. Түүний энгэрт тэртээ ерээд онд гялалзах энэ тэмдэг явж явж надад ирлээ ч гэх шиг. Тэрээр “Болор цом”-д арван жилийн зайтай хоёр түрүүлсэн. Би есийн тоог бэлгэшээдэг, түүний нэгэн илрэл бол 89, 99 оны “Болор цом” гэж байв. Хоёр дахиа магнайлахдаа

“Хөгнөхаан, Батхаан хоёр их уулсын дунд

Хөл хүндтэй хатад шиг бадаг бадаг элс

Харлаг торлог бурантагласан халуун элс

Эмгэн харганатай бөхийсөн Элсэн тасархай

Газрын заадас шиг энэ элс

Тэнгэрийн заадал руу нурж буйлсан

Галав элээсэн алтан бүргэдэс

Тэмүүжиний хөсөгтэй нүүж буусан

Морь болгон нь тамгатай

Монгол газрын тасархай…” хэмээн уншсан юм. Тийнхүү хорьдугаар зууны сүүлч, хориннэгдүгээр зууны зааг дээрх “Болор цом” хоёр их уулын дунд нурж буйлсан Элсэн тасархайд тогтож билээ. Тэр жил мань хүн Пушкинтай хундага тулган, хэдэн хүүхнээ өмөөрч, “Монгол бүсгүйн өвөрт морьтойгоо давхиж орсон, Монголынхоо шарыг тайлчихаад монхойтол яваад өгсөн, миний муу Адарсүрэн” хэмээн хайлж байлаа.

Нямбуугийн Нямдорж найрагчийн “Онон хатан ижий” наадмыг зорих замд Хэрлэн мөрний хөвөөн дээр Ламжавын Мягмарсүрэн анд нь “Манай Чимээ бол аатай найрагч. Залуучууд нэг л сайхан үнэлэхгүй байна уу даа. Гэхдээ цаад чинь баргийн юмыг тоохгүй том амьтан” гэж аминчлан хэлж байсан. Мягаа ахын тэр үг надад олон зүйлийг бодогдуулдаг. Учир утгагүй, нэг их сүрхий “изм” ярьж хэлбэрдсэн утга зохиолын залуу үеийнхэн найрагч ахыг сэрүүн тунгалагт нь тэр бүр ойлгоогүй шиг, зүгээр л улс төрийн хийрхэл бичсэн, хөдөөний малчдаа өмөөрөн дуулсан найрагч мэтээр ойлгож байсан үе бий. Гэвч тэр бол жинхэнэ яруу найрагчийн тавиланд төрж, булгийн эх ундарга адил билэг авьяас нь багтаж ядан асгарч, үгийн ид шидийг амилуулан, буйлуулан, авьяас мэдрэмжээрээ “зодож” шүлгээ бичдэг найрагч байлаа. Хүнийхээ хувьд зүгээр л хайлан байсан нь найрагч нөхдийнх нь, шавь нарынх нь дурсамж дурдатгалаас харагддаг. Чимээгээ уулсаа дэрлээд удаагүй байхад Ойдовын Содномпил нь, радиогийн Дамбын Шаагаа нь, гарынх нь шавь А.Лхагва нь, Чермоны Дагмидмаа нь эмхэлж “Төгөлдөр” хэмээх дурсамжийн, “Есөн намрын зээргэнэ” шүлэг найраглалын чуулганыг нь ботилон хэвлүүлсэн. Монголын радиод хамт ажиллаж, сэтгэл сэтгэлийнхээ гэгээ, шүлэг найргийнхаа аялгуунаас алхам ч холдолгүй нөхөрлөж явсан Цэрэнжамцын Дашдамба тэргүүтний дурсамжийг уншаад нүдэндээ нулимстай хэд хоног явж билээ. “Юу? гэж дуу алдсанаа хоолой нь зангираад явчихав. Тэгж гэнэт зангирч, бөглөрөх хүн биш дээ, гэргий минь. “Байнаа, за” гэснээ утсаа нааш өгч байна. Хацар дээгүүр нь нулимс бөмбөрч харагдав. Чимээ маань… гээд таг. Үгээ гүйцээх тэнхээгүй болжээ…Манай Мөнхтөр ярьж байна. Яагаав, “Ургацын далай”-гийн. “Зөөлөн зөөлөн замбуулин”-гийн. Чимээг тэнгэрт хальсныг дуулгав. Зөөлөн дуу нь ниргэх шиг. Юу вэ, энэ орчлон чинь. Очиж очиж… Шөнө утас дугарах аймаар. Тэр жил яалаа. Өндөр Баяраа, Мөөгий, аав…ойр дотнынхоо хүмүүсийг энэ орчлонг орхисныг утсаар анх дуулж, хүний нутгийн тэнгэр дор ганцаараа уйлж чаддагүйг амсаж эдэлсэн хүнд шөнө дунд утас дуугарах аймаар” гэж Дашдамба найрагчийн нулимст дурсамж эхэлдэг. Үргэлжлээд амины ганц охин Мөнхжингийнх нь дурсамж хөвөрдөг.

“Яг одоо таныхаа хөргийг хараад, орны тань хажууд үзгээр чинь энэ хэдэн үгсийг нийлүүлж ядан сууна. Энэ бүхэнд итгэхийг хүсэхгүй хэрнээ хийж байгаа үйлдэл минь үнэн гэдгийг хатуухан хэлэх юм. Зургийг чинь харахаар хэзээ мөдгүй ирчих юм шиг, хөдөө томилолтоор явчихсан ч юм шиг, орой ажлаасаа том хар цүнхээ бариад ороод ирэх юм шиг, өглөө нүдээ нээхэд толины өмнө хувцсаа өмсөөд хөндлөн зогсчихсон, үсээ шидлээд “За аав нь ямар байна, Төгөлдөр үү” гэж асуух юм шиг…” гээд цааш нь уншихад бэрхтэй зүрх зүссэн үгс үргэлжилдэг юм.

Адуутай найрагчийнд тэр жил шалдан оюутан очиж том өрөөг нь эзэгнэн, газраар нэг цацагдсан шагайнууд, ханаар нэг эгнэсэн номнуудынх нь дунд унтсанаа яахин мартах билээ. Зүгээр ч очоод амарчихаагүй ээ. Хоёул Төмөрхадуур докторынд өөрийнх нь хэлснээр дөрөө харшуулан бууж, орой үдэш тэднийхээс гаран араажав орж, ажлынх нь шүүгээнээс гэргийгээсээ нууцлан хадгалсан тав арван төгрөгийг нь авч, ганц “юм” ганзагалаад орсон. Морины тухай шүлгүүдийг нь цээжээр уншихад “алив чи байж бай. Би хураанаа, баримтжуулна” гээд араажавынхаа Р7 аппаратыг хэдийнэ гаргаж ирээд пажигнуулчихсан сууна. Энэ мэт тэнгэрлэг найрагчийн тухай, багтаж ядсан авьяас билгийнх нь тухай, монгол ахуй нэвт шингэсэн шүлэг найргийнх нь тухай өгүүлээд барахгүй. Бичсэн шүлэг бүхэн нь уяа нь ханасан морь шиг иртэй байдаг. Өөрөө бол шүлгээ уншихдаа нэг хөлөн дээрээ өрөөлдөж зогсоод, өлмий дээрээ бүжих мэт тийм л донж маягтай уншдаг байсныг хэн хүнгүй мэднэ дээ. Он цаг улирах тусам Чимэддоржийн найраг үнэ цэн нь тодорч, Монголын яруу найрагт эрдэнийн чулуу адил гэрэлтэх биз ээ.

Н.ГАНТУЛГА

Categories
онцлох-нийтлэл туслах-ангилал

Ц.Мөнхбаяр зэвсэгт тэмцлийг турхирсан үйлдэлдээ олны өмнө гэмшиж буруу тэмцэл иргэний дайнд ч хүргэж мэднэ гэдгийг хүлээн зөвшөөрөх хэрэгтэй

Сүүлийн үед Монгол Улсын Ерөнхийлөгчтэй холбоотой мэдээллүүд нийгэмд багагүй шуугиан дэгдээж байна. Их хурлын гишүүдээс ч, энгийн иргэдийн төлөөллөөс ч, хэвлэл мэдээллийн байгууллага сэтгүүлчдээс ч Ерөнхийлөгчийг шүүмжилсэн өнгө аяс мэдрэгдэж эхэлсэн. Оросыг тойруулан төмөр зам тавих гэлээ хэмээн баалжМонгол Улсыг болон Монгол Улсын Ерөнхийлөгчийгдорд үзэн басамжилж шоолцгоож байна.Мөнтөрийн тэргүүн Үндсэн хуулинд заасан бүрэн эрхийнхээ хүрээнд татвар төлөхөөс зайлсхийсэн хэргээр ял эдэлж байсан АНУ-ын иргэн Жастин Капла, Флиппин улсын иргэн Кристобэл Дэвид, Хиларион Кажуком нарт уучлал үзүүлснийг бараг үндэсний эрх ашгийн эсрэг хэрэг урвасан хулгай хэмээн шуугицгааж байна.

Гадаадын хөрөнгө оруулагчдад өршөөл үзүүлснийг Иргэний хөдөлгөөнийхөн болоод УИХ-ын гишүүн Г.Уянга тэргүүтэй нөхөд илт эсэргүүцэжбайгаа. Тэд “35 тэрбум төгрөгийн татвар төлөхөөс зайлсхийж Монголын эдийн засагт ихээхэн хэмжээний хохирол учруулсан “Саусгоби сэндс”-ийн Капла нарт уучлал үзүүлсэн нь буруу шийдвэр болсон” гэж мэдэгдээд, хэрэв өршөөдөг л юм бол нэг муу гадаад өршөөж байхаар“Гал үндэстэн” холбооны тэргүүн Ц.Мөнхбаярыг өршөөгөөч хэмээншаардсан. Ерөнхийлөгчид хандсан тэдний мэдэгдэл, шаардлага, тулгалт өнгөц харахад иргэдээ бодсон шударга мэт боловч бас бодууштай зүйл олон байна. Учир нь “Саусгоби сэндс”-ийн Капла нарын хэрэг, Урт нэртэй хуульд нэмэлт өөрчлөлт оруулахыг эсэргүүцэж тэмцсэн “Гал үндэстэн” холбооны Ц.Мөнхбаяр нарын хэрэг үнэн чанартаа тэнгэр газар шигболон тэмээ ямаа шиг хол зөрүүтэй.

Тэднийг Монгол Улсын Эрүүгийн хуулийн ямар ямар зүйл ангиар буруутгаж ялласныг эргэн сануулъя. Жастин Капла бол Монголын эдийн засагт тодорхой хэмжээний хөрөнгө оруулалт хийсэн гадны компанийн захирал. Тодруулбал, “Саусгоби сэндс” компани нь 2006 онд Монголд бүртгэгдсэн, Канадад төвтэй “Саусгоби Ресурс Лимитед” компанийн Монгол дахь салбар юм. 2008 оны дөрөвдүгээр сараас өмнийн говьд олборлолт явуулж эхэлсэн байдаг. 2007 оноос хойш манай улсад 700 тэрбум төгрөгийн борлуулалт хийж, 200 гаруй тэрбум төгрөгийг татварт төлсөн гэх тоо баримт бий.

Нийслэлийн прокурорын газраас Жастин Каплаг “Саусгоби сэндс” компанийн ерөнхийлөгч бөгөөд гүйцэтгэх захирлаар ажиллаж байхдаа тус компанийн санхүүгийн ерөнхий менежерээр ажиллаж байсан Хиларион Кажукомтой бүлэглэн компанийн 2011 оны санхүүгийн тайлан тэнцлийг гаргахдаа Татварын ерөнхий хуулийн 18.1.1 дэх хэсэг (татвар ноогдох зүйл, татвараа үнэн зөв тодорхойлж тогтоосон хугацаанд төлөх), Аж ахуйн нэгжийн орлогын албан татварын тухай хуулийн 8 дугаар зүйлийн 8.1, 8.1.11, 8.1.2 дахь хэсэг (албан татвар төлөгчийн үйл ажиллагааны дараахь орлогод албан татвар ногдоно, эрх борлуулсны орлого, бусад орлого), 17 дугаар зүйлийн бусад заалтууд, Нэмэгдсэн өртгийн албан татварын тухай хуулийн заалтуудыг зөрчсөн.

Татвар ноогдох орлогын тоон хэмжээг зориудаар нөлөөлж 90 тэрбум 21 сая 466 мянган төгрөгийн орлогод ноогдох 17 тэрбум 441 сая 333 мянган төгрөгийн буюу онц их хэмжээний татвар төлөхөөс санаатайгаар зайлсхийсэн гэмт хэрэгт оролцсон. Мөн тус компанид санхүүгийн нягтлан бодох бүртгэлийн ерөнхий менежерээр ажиллаж байсан Кристобэл Дэвид нар бүлэглэн 17 орчим тэрбум төгрөгийн татвар төлөхөөс зайлсхийсэн болохыг тогтоож Монгол Улсын Эрүүгийн хуулийн ерөнхий ангийн 35.3 дахь хэсгээр журамлан Эрүүгийн хуулийн тусгай ангийн 166.2 дахь хэсэгт зааснаар яллах дүгнэлт үйлдсэн байдаг. Тэдэнд Монголын шүүх 5.6 жилийн ял оноосон юм.

Үүнийг АНУ-ын Элчин сайдын яам, Америк-Монголын зөвлөл болон бусад байгууллагууд эрс эсэргүүцэж байсан. Монголын бизнесийн зөвлөлөөс “Монгол Улсад нүүрлээд буй эдийн засгийн хүндрэлийг даван туулж, 85 хувиар буурсан гадаадын хөрөнгө оруулалтыг сэргээхээр Монголын Засгийн газар эрчимтэй ажиллаж буй энэ үед гадаадын хөрөнгө оруулалттай компаниуд болон тэдгээр компанид ажиллаж буй гадаад иргэдийн эрх ноцтойгоор зөрчигдлөө. Монголд хөрөнгө оруулахыг сонирхож, ажиглан хүлээж байгаа гадны томоохон компаниуд нүүр буруулах хүчин зүйл боллоо. Хөрөнгө оруулалтын ирээдүйд шүүхийн энэхүү шийдвэр сөргөөр нөлөөлөх нь дамжиггүй” гэж мэдэгдсэн.“Эдийн засагт үхлийн цохилт өгч мэдэхээр байгаагаас гадна Монгол Улс олон улсын харилцаандаа, тэр дундаа АНУ-тай харилцах харилцаандаа хүйтэн уур амьсгал оруулж эхэллээ” гэдгийг олон улсын шинжээч, эдийн засагчид тодорхойлж байсан. Капла нарын татварынхэргийн тухайд авч үзэхэд ерөнхийдөө ийм.

Харин одоо Иргэний хөдөлгөөнийхөн болоод, Их хуралд суухаасаа өмнө иргэний хөдөлгөөнийг удирдаж явсан Г.Уянга, С.Ганбаатар нарын Ерөнхийлөгчөөс суллахыг тулган шаардаад байгаа “Гал үндэстэн” холбооны Ц.Мөнхбаяр нарын хэргийг авч үзье. 2013 оны есдүгээр сард Засгийн газраас Их хуралд өргөн барьсан “Гол мөрний урсац бүрэлдэх эх, усны сан бүхий газрын хамгаалалтын бүс, ойн сан бүхий газарт ашигт малтмал хайх, ашиглах хориглох тухай” буюу Урт нэртэй хуулийг дагаж мөрдөх журмын тухай хуульд нэмэлт өөрчлөлт оруулах хуулийн төслийг эсэргүүцэж Ц.Мөнхбаяр тэргүүтэй хүмүүс жагсаал зохион байгуулсан. Энэ үеэр Төрийн ордны хамгаалалтын бүсэд галт зэвсэгтэй нэвтэрснээс гадна “Сэнтрал тауэр”, Засгийн газрын хоёрдугаар байр буюу Уул уурхайн яамны гадна тэсэрч дэлбэрэх бодис байрлуулсан, мөн төрийн албан хаагчийн өмнөөс галт зэвсэг ашигласан хэргийг үйлдсэн юм.

Анхан шатны шүүхээс тэдэнд 21 жил зургаан сарын хорих ял оноож байсан. Тэднийг эрүүгийн хуулийн 177.2 буюу зандалчлах, эрх бүхий байгууллага, албан тушаалтнаас тодорхой шийдвэр гаргуулах буюу гаргахаас татгалзуулахад шууд буюу шууд бусаар нөлөөлөх зорилгоор олон нийтэд айдас төрүүлэхэд чиглэсэн, нийтэд аюултай хүч хэрэглэсэн буюу хэрэглэхээр заналхийлсэн, 149.3 буюу бусдын эд хөрөнгийг бүлэглэн авахаар далайлган сүрдүүлсэн, 185.2 буюу галт зэвсэг, байлдааны галт хэрэгсэл, тэсэрч дэлбэрэх бодис хууль бусаар хийж бэлтгэсэн, хадгалсан гэх үндэслэлүүдээр буруутган ялласан билээ. Харин давж заалдах шатны шүүхээр Ц.Мөнхбаяр нарт Эрүүгийн хуулийн 177 дугаар зүйлийн хоёр дахь хэсэгт зааснаар яллах дүгнэлт үйлдсэнийг хөнгөрүүлж, анх удаа ял шийтгүүлж байгааг харгалзан зандалчлах, хууль бусаар галт зэвсэг олж авч хадгалсан гэм буруутайд тоооцон долоон жилийн хорих ял оноосон юм.

Капла болоод Мөнхбаяр нарын хэрэг товчхондоо энэ. Нэг нь Монголын эдийн засагт хөрөнгө оруулалт хийж, түүнийхээ төлөө зүтгээд эцэст нь татварын хэргээр хоригдсон бол нөгөө нь гадны хөрөнгө оруулагчдын эсрэг тэмцэж галт зэвсэг хэрэглэн иргэдийг төр засгийнхаа эсрэг өдөөн турхирсан. Ийм хоёр хэргийг адилхан хэмээн гөрдөж Ерөнхийлөгчийг “гадаадыг суллахаар монголоо сулла” гээд зүтгэх нь ч бас хаашаа вэ.

Үүнээс гадна үнэхээрЦ.Мөнхбаяр суллагдахыг хүссэн бол эхлээд өөрийнхөө гэм буруутайг хүлээж, галт зэвсгээр өдөөн турхирч цуст аллага, даамжраад иргэний дайндуриалсандаа гэмшиж энэ маш буруу зүйл байжээ гэдгээолон нийтэд мэдэгдэх хэрэгтэй байна.ТэгээдЕрөнхийлөгчөөс иргэнийхээ үүргийн дагуу өршөөл, уучлал хүсэх юм уу, ямар нэгэн алхам хийх нь зүйд нийцэх байх. Төр засгийн буруутай үйл ажиллагааны төлөө үгээ хэлж, жагсаал цуглаан зохион байгуулж буй ард иргэдийн тэмцэл мэдээж зөв. Иргэний хөдөлгөөнүүд байхгүй, эрх баригчдын гаргаж буй шийдвэрийг хэн бүхэн үг дуугүй даган мөрдөх юм бол энэ улс орон нэг л мэдэхэд дарангуйлагч нийгэм болж хувирна. Тиймээс иргэний хөдөлгөөнүүдийн дуу хоолой Монголын нийгэмд хэрэгтэй. Тэд Үндсэн хуулинд заасан бүрэн эрхийнхээ дагуу үгээ хэлж, үзэл бодлоо илэрхийлэх нь зүйтэй.

Харин Ц.Мөнхбаяр иргэний хөдөлгөөнүүдийн нэр хүндийг айхтар унагасан. Галт зэвсэг бариад, Төрийн ордныхоо ойролцоо олон нийтийн газар тэсрэх бөмбөг байрлуулчихаад иргэний тэмцэл хийнэ гэдэг байж боломгүй зүйл. Тэр бол иргэний тэмцэл биш. Иргэний дайны эхлэл юм. Буун дуу тачигнасан дайн дажинтай улс орны ард иргэд хэрхэн яаж зовж, шаналж, амьд явах баталгаагүй, хэзээ үхэхээ хэлж мэдэхгүй дагжин чичирч айдас, түгшүүрийн дор байгаагбид дэлхийн халуун цэгүүдээс бэлхэнээ мэднэ. Иргэдийнх нь хэсэг бүлэг төлөөлөл галт зэвсгээр зэвсэглэн, бусдыгаа уриалан турхирч, дарийн утаа манарган, энд тэндгүй тэсрэх бөмбөг дэлбэлсэн улс орнууд нэг л өдөр сөнөж нуран унадаг нь жам.

Гадны тонуул дээрэмчдийн орогнох байр болж амьд үлдсэн хэсэг нь тамын тэр хотоос дүрвэн алга болж буй гунигт түүхийг Ойрхи Дорнодын цуст мөргөлдөөний үүр уурхай болсон Ливи, Сири,Палестин, Иракаас харж байна. Хамгийн сүүлийн жишээ Украйн. Ард иргэд нь хувьсгал хийнэ гэж хийрхээд түүнийхээ горыг амсч цуст тэмцэл нь улс орноо нурааж мөхөөхийг бид харлаа. Хийрхсэн хувьсгалчид хамгийн түрүүнд улс орныхоо үнэт баялаг, капитал руу дайрдаг. Тухайн улс орон оршин тогтнож ирсэн он жилүүдийнхээ түүхэнд босгож бүтээн цогцлоосон бүхэн хий хоосон эх оронч, хувьсгалчдад ямар ч үнэ цэнэгүй санагддаг. Зэвсэгт тэмцэл гэдэг ийм аюултай.

“Иргэний хөдөлгөөнүүд жагсаал цуглаан зохион байгуулж болно. Харин галт зэвсэг хэрэглэж тэмцэлд уриалж болдоггүй юм байна. Хүчирхийлэлд уриалах нь улс орныг иргэний дайны хөлд үрж дуусдаг юм байна.Ингэх нь улс орноо мөхөөх аюултай” гэдгийг Ц.Мөнхбаяр олон нийтэд сурталчлан ухуулах хэрэгтэй. Түүнийг өмөөрч, шоронгоос суллахыг шаардаж байгаа хүмүүс ч галт зэвсгээр өдөөн турхирсан үйл явдлын буруу уршгийг нийгэмд таниулж, олон нийтэд анхааруулах нь чухал. Иргэний тэмцлийг зэвсэгт тэмцэл гээд ойлгочих юм бол Монгол Улс мөхнө шүү дээ.Мөнхбаярын тэмцэл буруу байсан гэдгийг ойлгуулахын оронд түүнийг суллахыг муйхарлан зүтгээд уриа лоозон барин жагсаж, барууны хөрөнгө оруулагчид уучлал үзүүлснийг эсэргүүцэж байгаа нь харамсалтай. Тэнгэр газар шиг зөрүү гэдэг нь энэ л дээ.Капла нарт уучлалт үзүүлсэн Ерөнхийлөгчийн алхам бол эх орон, үндэсний эрх ашгаасаа урвасан гэж үзэн ядаад, дайрч давшлаад байхаар зүйл огт биш. Харин ч эсрэгээрээ Монгол Улс, Монголын ард түмний төлөө иргэний зориг гаргасанзоримог бөгөөд эрсдэлтэй алхам мөн. Энэ бол зөв шийдвэр. Барууны соёлт орны хөрөнгө оруулагчийг нь хорьчихоод “Та бүхэн хөрөнгө оруулаач. Манай эдийн засаг хүнд байна. Ард түмнийхээ ахуй амьдралыг сайжруулах хэрэгтэй байна” гэж төрийн тэргүүн ямар нүүрээрээ хэлэх вэ. Тэгэхээр уг шийдвэрийг гаргахдаа өөрийгөө бодоогүй, улс төрийн карьераа бодоогүй, ирэх сонгууль болоод намаа бодоогүй ард түмнийхээ эрх ашгийг бодсон гэдгийг аливаад ултай суурьтай ханддаг эрхмүүд эрх биш мэдэж байгаа болов уу.

Төрийн тэргүүн иргэний хөдөлгөөнүүдийн санал санаачилгыг хүлээн авч Ц.Мөнхбаярыг суллана гэхээр зэвсэгт тэмцлийг дэмжих болчихгээдбайх. Тэгвэл нөгөөюун ард түмний эв нэгдлийг хамгаалах.Ийм л зүйл манай нийгэмд болоод байна. Мэргэн уншигчид нэгийг болгоох биз.Энддахин өгүүлэхэд Мөнхбаярын зүгээс хийсэн үйлдэлдээ гэмшиж, галт зэвсэг хэрэглэж болохгүй гэдгийг ард түмэнд сайтар сурталчилбал Ерөнхийлөгчийн зүгээс дэмжлэг авах тал дээр ч, мөн хэвлэл мэдээллийнзүгээс ч бас хэлэх ярих юмтай болох юм даа гэж бодогдох.

Categories
арын-нүүр булангууд мэдээ нийгэм

Монголчууд бид нийгэмшиж сурах хэрэгтэй

Саяхан нэгэн жиргээч “Далай ламтай Японд таа­ралд­лаа. Тэнд байсан монголчууд адис авах гээд бүгд дайрсан учир эхний хэд нь л адис авч чадаад бусад нь авч чадсан­гүй. Замбараагүй байдал үүсээд хэнд нь ч адис өгөх аргагүй болоод хамгаалагч нар нь биднийг зайлуулсан. Харин япончууд хар аяндаа зохион байгуулалтад ороод эгнэн зогсож байгаад бүгд адис авч чадлаа” гэсэн байв.

Ердөө л энэ байдал бидний ямаршуухан хүмүүс вэ гэдгийг харуулаад өгч байгаа юм. Монголчууд энэ тохиолдолд “Хн би урьтаж дайрдаг байж. Тэгвэл адис авчихгүй юу” гэж л бодно. Хэзээ ч бид зохион байгуулалттай байж чадвал би ч адис аваад бусад маань ч адис авчих байсан юм гэж бодохгүй. Хэн нэгэн хэлж ярихгүй л бол бид зохион байгуулалтад орж сураагүй. Дур дураараа л зүтгэдэг улс. Үүнийг талын монголчуудын эрх чөлөөнд дуртай мэдрэмж, эрх чөлөөт хүмүүсийн төрөлх зан гэж нял нял хийх нь утгагүй. Харин биднийг зориудаар ийм байлгаж ирсэн, ингэж сургасан бодлогын хар гай юм.

Яагаад гэвэл Монгол Улс сүүлийн бараг гурван зуун жил гадны төртэй байж ирсэн. Эхний хоёр зуугаад жил Манжийн харьяанд дараагийн зуугаад жил Зөвлөлтийн дагуул улс байсан. Тэд монголчуудыг эвлэлдэн нэгдэх вий, эв гувиндаа орчих вий гэж үргэлж айж байсан байлгүй. Тийм ч учраас талаар нэг тархай бутархай байлгаж, үргэлж бие биенээс нь өрсөлдүүлж хэн түрүүлж ирсэнд нь нэг жоохон юм дусааж, хэн хоцорсныг нь хоосон хаяж байлаа. Бас нийгмийг зориудаар хага­лан бутаргаж ямар нэгэн байдлаар хоорондоо тэм­цэл­дэж л байхгүй бол санаа нь амардаггүй болгожээ. Харин орчин үеийн монгол­чууд өөр болохгүй бол, бусад үндэстнүүд шиг нийгэм­шихгүй бол болохоо байсныг амьдрал бидэнд өдөр болгон сануулсаар байна.

Ж.САНДАГДОРЖ

Categories
мэдээ цаг-үе

М.Өсөхбаяр: Битүүний орой хөдөө суугаа ээж рүү ярьтал өмнөөс уйлаад жигтэйхэн баярлаж байлаа

Булган аймгийн Бүрэгхангай сумын харьяат “Хилчин” спорт хороо, “Жигүүр гранд” групп, “Булган хангай” дэвжээний бөх Монгол Улсын заан Мөнхсайханы Өсөхбаяртай ярилцлаа. Тэрээр модон хонин жилийн сар шинийн барилдаанд залуу заан Ч.Санжаадамбатай үлдэж үзүүр булаасан билээ.

Хонин жилийн сар шинийн барилдаанд үзүүр булаалаа. “Хоёр гуяа савчиж шидлээд ирэхээрээ ч Өсөхөө заан аатай даа” гэж бөх сонирхогч олон хэлдэг. Өөрөө бол задгай барилдаантай бөх. Өнөө жилийн цагаан сараар их сайхан барилдаан үзүүллээ?

-Бэлтгэл ерөнхийдөө гайгүй байсан. Түүний үр нөлөө гарлаа гэж бодож байна. “Булганхангай” дэвжээнийхээ бөхчүүдтэй уламжлал ёсоороо бэлтгэлээ базаасан. Манай дэвжээнд улсын гарьд И.Доржсамбуу, улсын арслан Д.Азжаргалаар ахлуулсан олон хүчтэнүүд бэлтгэл сургуулилтаа хийдгийг бөх сонирхогч олон мэдэх байх. Миний хувьд санасан бодсон хэмжээндээ хүртэл сайхан барилдлаа. Үзэгч олонд түрүүлчихгүй яав гэсэн бодол байсан байх. Сар шинээр золгож, уулзсан бүхэн баяр хүргээд, “Санжаадамбыг барсангүй юу. Өсөхөөгөө түрүүлэх байх гэж харж байлаа” хэмээн хэлж байв. Миний хувьд сар шинийн барилдаанд анх удаа түрүү үзүүрт шалгарч, үзүүр булаасандаа ихэд баярлан, бэлгэшээж байна. Тухайн жилийнхээ өнгийг тодорхойлох барилдаан гэж манайхан хэлдэг. Өнөө жилийн наадмаар сайхан барилдах байх. Тийм итгэл төрлөө.

Өмнө нь цагаан сарын барилдаанд хэрхэн амжилт үзүүлж байв даа?

-2012 оны луу жилийн сар шинийн барилдаанд тав давж их шөвгийн наймд үлдэж байсан юм. Тэр жил чинь Мөнхбат аварга түрүүлж, Мөнхбаатар арслан үзүүрлэж байсан. Говь-Алтайн Ду.Батбаяр начингаар дөрөв, Увсын П.Бүрэнтөгс арслангаар тав давж зургаагийн даваанд Сангисүрэн начинд тахимаа өгсөн. Харин дараа жилийнх нь сар шинийн барилдаанд зодоглож чадаагүй.

Яагаад тэр билээ?

-Олимпийн аварга, эрхэм дотнын анд нөхөр Н.Түвшинбаярын хамт АНУ-ыг зорьж байв. Найз маань өвдөгний хагалгаанд орсон. Тэгэхэд нь хамт байж сар шинийн барилдааныг өнжиж байсан.

Өнөө жилийн сар шинийн барилдаанд Бүрэнтөгс, Батсуурь гээд Увсын залуу арслангуудыг дараалж давсан. Тэд бол төрийн наадамд түрүүлсэн бөхчүүд. Арслангуудтай хэрхэн барилдсанаа хуваалцахгүй юу?

-Гурвын даваанд Өвөрхангай аймгийн арслан Б.Батдоржийг амлаж барилдаад давсан. Батдоржийн хувьд “Хилчин” спорт хороонд улсын арслан Б.Ганбаатарын удирдлага дор бэлтгэл сургуулилтаа хийдэг улсын цолонд ойр яваа бөх. Дараа нь Говь-Алтайн Батбаяр начинтай оноолт таарсан. Өмнө нь олон удаа барилдаж байсан хэн хэнийхээ барилдааныг мэдэхийн хувьд барилдаан таарсан гэж хэлж болно. Тавын даваанд Мөнхбаатар арслан намайг амласан. Миний хувьд хутгах мэх хийгээд давсан. Үндсэндээ шийдсэн мэхээ хийсэн хэрэг. Намайг тийм хурдан мэх хийнэ гэж Мөнхбаатар арслан бодоогүй байх. Ингээд зургаа, долоогийн даваанд Бүрэнтөгс, Батсуурь арслангуудтай хүч үзсэн. Бөх сонирхогч уншигч олон ямархан барилдаан үзүүлснийг санаж байгаа болохоор юу ярих вэ. Ерөнхийдөө шийдсэн мэхээ хийгээд санасан хэмжээндээ барилдсан. Бүрэнтөгс арслантай ч, Батсуурь арслантай ч аль алинтай нь барилдаан таардаг бөхчүүд л дээ.

Санжаадамбыг барсангүй юу нээрээ?

-Санжаадамба заан бол энэ цаг үед үнэхээр л барилдах гэж төрсөн сайхан бөх. Бөхийн ёс жудгийг чандлан хадгалж байгаа залуу хүчтэн гэж Санжаа заанаар бахархдаг. Бид өмнө нь олон таарч барилдсан. Түвшинбаярыг олимпийн аварга болоод ирэхэд Булган аймаг аваргадаа зориулж том баяр хийсэн. Улсын цолтой ихэнх бөхчүүд очиж барилдахад Санжаадамба бид хоёр түрүү үзүүрт үлдэж, миний бие түрүүлж байлаа. Санжаадамба цагаан сарын барилдаанд өмнө нь Өсөхөө аваргыг давж улсын цолгүй түрүүлж байсан удаатай. Даваа өгсөх тусам задгай барилддаг бөх л дөө. Миний хувьд жаахан түргэдсэн тал бий байх. Давуулах гээд буруудчихсан. Гэхдээ харгүй сайхан барилдаад л унасан.

Сар шинийн барилдаанд өөрийгөө түрүү үзүүрт үлдэнэ гэж бодсон уу. Гэр бүлийнхэн болоод ойр хүрээний хүмүүс чинь ихэд баярласан нь мэдээж?

-Ямар ч барилдаанд тэд эд давна гэсэн ойлголт төрөхгүй шүү дээ. Зүгээр л сайхан барилдъя л гэж бодно. Өнөө жилийн цагаан сараар ч ялгаагүй. Тэгж л бодсон. Харин битүүний орой Булганы Бүрэгхангай суманд суугаа ээж рүүгээ ярьсан. “Хүү нь үзүүрлэчихлээ” гэтэл өмнөөс уйлаад, цаана нь байгаа ах дүү нар маань жигтэйхэн их баярлаж байгаа нь утасны цаанаас мэдрэгдэж байлаа. Унах, давах бүрт минь хамт байдаг Баасандорж ах маань мэдээж их баярласан. За тэгээд “Булганхангай” дэвжээний хамт олон, “UFC” группийн ерөнхийлөгч О.Амартүвшин, “Жигүүр гранд” группийн хамт олон маань ихэд баярласан болов уу.

Баасандорж заан яагаад зодоглосонгүй вэ?

-Бэртлийн улмаас зодоглоогүй ээ. Түүнээс Баасандорж ахын бэлтгэл сургуулилт тун сайн байсан. Энэ оны эхээр болсон Шинэ Үндсэн хуулийн ойн барилдаанд харцага Оюунболдтой үлдэж түрүүлж байсан шүү дээ. Манай хүн цагаан сарын барилдаанд өмнө нь их сайн барилдаж байсан. Их шөвөгт ч шалгарч байсан. Энэ удаа бэртлийн улмаас барилдсангүй.

Баасандорж заан та хоёрыг эгч дүүсийн хүүхдүүд гэдгийг хүмүүс мэднэ. Удам гарлынхаа тухай сонирхуулахгүй юу?

-Өвөө маань “Өндөр” Цэрэндолгор гэж аймгийн начин цолтой бөх хүн байсан. Манай аав болохоор огт барилддаггүй хөдөөний малчин хүн байв. Харин аавын төрсөн дүү Ц.Мөнхбаатар гэж сумандаа найман удаа түрүүлсэн сумын заан бий. Бүрэгхангайдаа бол “дархан аварга” юм даа. Д.Баасандорж ах ээжийн төрсөн дүү нь. Тэгэхээр би аав ээжийн аль ч талаасаа бөхийн удамтай гэж хэлж болох юм. Намайг бөх болоход хамгийн их нөлөөлсөн хүн өвөө маань. “Миний хүү мундаг бөх болно” гэж үргэлж урмын үгээр мялаадаг байлаа. Би чинь багаасаа л барилдах өвчтэй, сахилгагүй нөхөр байсан. Дээд ангийнхаа хүүхдүүдтэй нударга зөрүүлээд багш нарын зөвлөгөөний хурлаар олон орсон доо. Сургуулийн захирал Догсом гэж өөрөө бөхөд дуртай залуудаа шаггүй барилддаг хүн байсан. Би бөхийн дугуйланд нь гуравдугаар ангиасаа эхэлж явсан юм. Намайг дүрсгүйтээд хурлаар ороход байнга өмөөрдөг сөн. Гуравдугаар ангийн сурагч аймгийн аварга шалгаруулах хүүхдийн барилдаанд зодоглох гэж очоод бичиг баримтгүй гэж хасагдчихаад уйлж суусан даа. Бөхөд тэгж л амиа тавьдаг байж билээ.

Хүн бүр багадаа тэр хүн шиг л мундаг бөх болно гэж ихэвчлэн мөрөөддөг. Өөрийн тань хувьд?

-Эхлээд сумын заан Ц.Мөнхбаатар ах шигээ бөх болно гэж боддог байлаа. Мөнхөө ахтай хамт зэргэлдээ сумдын наадамд очно. Тэгээдбайнд авсан даагыг нь хөтлөөд буцна шүү дээ. Өөрөө түрүүлчихсэн шиг л баярлана, хөөрнө, догдолно. Тухайн үед ах их л том бөх юм шиг санагддаг сан. Дараа нь улсын цолтой бөхчүүдийг зурагтаар хараад Д.Сумъяабазар аваргаас аваад л олон хүнийг биширч эхэлж байгаа юм чинь. 1994 онд Сумъяа аваргыг начин болох жил нь би хоёрдугаар ангийн жаахан хүүхэд байлаа.

Өсөхөө заан маань хэдийд анх өөрийгөө бөх болох нь гэж урамшиж байв. Хүмүүст сонин байх болов уу?

-2000 онд наймдугаар ангиа төгссөн жил Д.Баасандорж ахтайгаа хамт бөх болно гэж хот руу орж ирсэн. Тэгээд 2001 оны үндэсний бөхийн өсвөрийн улсын аваргад шагналт дөрөвдүгээр байр эзэлж, тэр жилийнхээ цагаан сараар өсвөрийн барилдаанд түрүүлэн ихэд урамшиж байсан. Үнэхээр бөх болчих юм болов уу гэсэн итгэл төрж эхэлсэн нь тэр. 2003 ондКазахстанд болсон самбо бөхийн залуучуудын Азийн аваргад түрүүлж алтан медаль хүртсэн. Эх орныхоо төрийн далбааг харийн тэнгэрт мандуулан, Төрийн дууллаа эгшиглүүлэх ямар бахтайг тэгэхэд анх мэдэрч билээ.

Аймгийн цол хэзээ хүртсэн бэ. Мөн улсын наадамд хэдэн онд анх зодоглосон бол?

-Хоёр мянга дөрвөн онд Булган аймгийнхаа наадамд аймгийн цол хүртчих санаатай зодоглосон юм. Тэгтэл тавын даваанд Түвшээтэйгээ (олимпийн аварга, хөдөлмөрийн баатар) тунаад өвдөг шороодсон. Өнөө цол авах мөрөөдөл будаа болж байгаа хэрэг. Ингээд жаахан гомдолтойхон байж байтал Дорноговь аймгийн наадам наймдугаар сард болох сураг дуулддаг юм байна. Аймгийн цол авчихсан гэж сэрүүн зүүдэлж байгаа үе тэнгийнхээ аваргуудтай давхиад очилгүй хаачихав. Дорноговийн наадам улсын наадмаас хойно болсон болохоор том цолтой бөхчүүд олноороо очсон байсан. Одоогийн улсын аварга Г.Эрхэмбаяр, улсын харцага Т.Амартүвшин нарыг начин цолтой байхад нь өвдөглүүлж тухайн наадмын түрүү бөх болдог юм. Баярласан гэдэг тоймгүй. Ингэж л аймгийн арслан цол хүртэж байлаа. 2005 онд улсын наадамд анх зодоглосон. Төрийн наадам эхлэхийг өмнө нь зурагтаар л харж байсан. Зодог шуудгаа бүслээд цэнгэлдэх рүү ороод ирэхэд их гоё санагдаж билээ. Тэр жил Сэлэнгэ аймгийн начин Ш.Зоригтоор хоёр давж гурвын даваанд одоогийн улсын заан тухайн үед аймгийн арслан цолтой байсан Т.Санчираар тунаж давсан юм. Дөрвийн даваанд Б.Ганбат арсланд тахимаа өгсөн. “Миний дүү сайн бөх болно шүү” гэж хэлэхэд нь баярлаж билээ. Гурвын давааны төгсгөлд Ш.Тогтохбаяр, Т.Өсөх-Ирээдүй, Б.Соронзонболд зэрэг найман залуу бөхийг хэн ч амлаагүй хооронд нь тунааж байсан удаатай. Одоо бүгд л улсын цолтой хүчтэнүүд болж дээ. Төрийн наадамд анх зодоглосон жил Д.Баасандорж ах маань Хэнтийн Одхүү начингаар тав давж улсын цолонд хүрэхэд өөрийн эрхгүй баярлан наадмын талбай дээр уйлаад зогсч байсан.

Өөрөө ахаасаа нэг жилийн дараа буюу 2006 онд начин болж байсан. Бас л өөрийн хүчээр цолонд хүрч их л баярлаж байсан санагдана?

-Тийм ээ, Т.Амартүвшин харцагыг начин цолтой байхад нь тавын даваанд давж өөрийн хүчээр цолонд хүрсэн. Тэр чинь 2006 он. Их Монгол Улс байгуулагдсаны 800 жилийн ой тохиож байсан жил. 1024 бөх зодоглосон төрт ёсны баярт улсын начин цол хүртсэндээ бэлгэшээдэг.

Заан цолыг хэдэн онд хүртлээ?

-2009 онд улсын заан цол хүртсэн. Тэр жил бэлтгэл ч сайн байсан. Улсын харцага Т.Мөнгөнцоожоор тав, шинэхэн начин Эрдэнэбилэгийн Энхбатаар зургаа давсан юм. Зургаагийн даваанд ам сонсоход улсын цол дөнгөж хүртээд байсан гурван залуу байж байлаа. Ц.Содномдорж, Ө.Бат-Орших, Э.Энхбат нар. Тэгээд л Энхбатыгаа авсан. Бид хоёр чинь нэг нутгийн нэг дэвжээний бөхчүүд шүү дээ. Харин долоогийн даваанд Н.Ганбаатар гарьдтай тунасан. Ганбаа гарьд бол надаас биеэр том, чац өндөртэй бөх л дөө. Түүнийг хутгах мэхээрээ давж заан цолонд хүрсэн.

Заан цол хүртсэнийхээ дараа жил мөн л зааны даваанд шалгарч байсан. Тэгэхдээ зургаагийн даваанд өөрийн ах Д.Баасандоржтой тунаж байлаа. Тухайн барилдаанаа эргээд дурсахгүй юу?

-2010 оны наадам шүү дээ. Зургаагийн даваанд яалт ч үгүй Дорж ах (Д.Баасандорж заан)-тай тунадаг юм. Тэгээд яахав, хүч үзсэн. Энгийн амьдал дээр ах дүү болов ч төрийн наадмын дэвжээнд ах дүү гэсэн ойлголт байж болохгүй. Гэхдээ бүр чиг үнэн хүчийг үзээд хоёр биенээ цуцаагаад зүтгэхэд бас хэцүү. Хэн сайн байгаа нь л дээшээ барилдахыг бодно. Ингээд Дорж ахаар зургаа даваад долоогийн даваанд тэр жилийн түрүү бөх Б.Ганбат арсланд унасан юм. Тэр жил Ганбат арслан Өсөхөө аваргыг давж түрүүлснийг манайхан мэднэ. Наадмын түрүү бөх гэдэг арай өөр байдаг юм билээ. Яалт ч үгүй баралгүй унасан юм даг. Дараа жил нь би мөн л наадмын түрүү бөх болох П.Бүрэнтөгс арсланг тавын даваанд амлаж барилдаад тахимаа өгсөн.

Ерэн жилийн ойгоор наадамчин олон Өсөхөө заандаа багагүй итгэл хүлээлгэж байсан. Ер нь цолоо ахиулах болов уу гэж тааварлаж байсан. Тэгтэл зургаагийн даваанд Д.Баасандорж заанд өвдөг шороодсон. Хүмүүс бол ахдаа өгчихлөө дөө гэсэн байдлаар хүлээж авсан даа?

-2011 онд Баасандорж ах үнэхээр гойд байсан. Төрийн наадмын түрүү болчихоод зогсож байхыг нь үгүйсгэх аргагүй байсан. Тийм болохоор ахыгаа дээшээ барилдана гэж бодсон. Тэр жил ах маань Т.Өсөх-Ирээдүй харцагаар долоо давж заан болсон доо.

Ярилцсан Н.ГАНТУЛГА

Categories
онцлох-нийтлэл туслах-ангилал

Хонин жилд монголчууд бүтээн байгуулалтын их түүхээ эхлүүлнэ

Өнөөдөр хаврын тэргүүн сарын шинийн тавны өлзий бэлгэтэй өдөр. Хөндийн жавар уясаж, хөр цасан захаасаа хайлмагтсан сар шинийн тэлэмгэр өдрүүдэд монголчуудын хэлсэн үг, хийсэн үйлдэл бүхэн учир ерөөлтэй байдаг. Аливаад бэлгэшээлийг бодож ирсэн ард түмэн билээ, бид. Тиймийн учир миний биеч бэлгэ ерөөлийг бодож сууна. Модон хонин жилд монголчууд бүтээн байгуулалтын их түүхээ эхлүүлнэ гэдэгт итгэл төгс байна. Морь жилийн сүүл хонин жилийн босгон дээр бид гурван саяулаа болсон. Хүн нэмбэл хүнс нэмдэг нь жам. Энэ онд эдийн засаг сэргэж, газар сайгүй бүтээн байгуулалт өрнөж Монгол Улс улмаа цэцэглэн хөгжих нь дамжиггүй.

Өнгөрөгч онд Монголын эрдэнэт мал сүрэг толгой бүрээр өсөж манай улс 51.9 сая толгой малтай болсон. 2013 онтой харьцуулахад 6.8 саяар буюу 15.1 хувиар өссөн. Мөн сүүлийн хэдэн жил аваагүй арвин ургац хураасан сайхан он жил болсныг бүгд мэднэ. Тодруулбал, 310.2 мянган га-гаас 491.7 мянган тонн үр тариа, 13.3 мянган га-гаас 161.0 мянган тонн төмс, 8.3 мянган га-гаас 102.5 мянган тонн хүнсний ногоо хураан авсан гэх албаны тоо баримт бий. Наяад оны дунд үеэс хойш ийм хэмжээний ургац хураасангүй гэж салбар яамных нь сайд мэдэгдэж байсан.

Эрдэнэт мал сүрэг минь толгой бүрээрээ өсөж, арвин ургац хураасан энэ цагт эдийн засаг хямарлаа, элгээрээ харуулдлаа гэж харуусахын хэрэг юусан билээ дээ. Малын буян, газар эхийн буян, уул усны буян гэж монголчуудад хэмжээлшгүй зүйл бий. Тавин хэдэн сая толгой малтай гурван сая монголчууд хэзээд ч гэдэс цатгалан байж таарна. За тэгээд тариан түрүү алтран сугсарч байхад гурил будаагаар дутахын зовлон гарна гэж үү. Дээрээс нь төрөл бүрийн хүнсний ногоогоо хашаа хашаандаа ургуулаад банжиж байдаг ард түмэн шүү дээ.

Сүүлийн хэдэн жилд бид цатгалдахын өвчнөөс өөр зүйлийг мэдрээгүй шиг санагдана. Өнөө “маханд хахдаг монголчууд машинд хахдаг болж, замбайд хахдаг монголчууд замд хахдаг болж” гэдэг шиг улсын маань нийслэл машин тэргээ багтааж ядахаа байсан. Дэлхийн баячуудын унадаг жийпүүдийг эгэл жирийн залуус хүлэглээд давхиж явна. Бидний амьдрал ийм л сайхан болсон. Гэтэл эдийн засгийн хямрал гэж цагийн салхийг дагаж намираад, юм л болбол ядуу хоосноо гайхан хар амлаж суух минь тийм ч таатай санагдахгүй л байна.

Төрийн орон сууцны корпорациар дамжуулж хичнээн ч иргэд орон байртай болов. Монголын төр найман хувийн зээл гаргаж иргэдээ байртай болгосон. Төрийн албан хаагчид энгийн иргэд хэн ч гэсэн энэхүү зээлд хамрагдах эрхтэй. Наад захын жишээ гэхэд “Буянт-Ухаа-1” хороололд 1764 айлын орон сууц баригдаж эхний таван зуун жар гаруй айл өрх өнгөрөгч оны дөрөвдүгээр сард байрандаа орсон. Аймаг бүрт 1000 айлын орон сууцны төсөл хөтөлбөр хэрэгжээд явж байна.

Гарч буй хонин жилд монголчуудын сүүлийн хэдэн жил хүлээсэн, итгэл найдварын нь гол гогцоо нь болсон Тавантолгойн хөрөнгө оруулалтын төсөл хэрэгжиж эхэлнэ. Одоогийн байдлаар Тавантолгойг ашиглах олон улсын консерциумд Монголын “Энержи ресурс”, Японы “Сумитомо”, Хятадын төрийн өмчит “Шинхуа” гэсэн гурван компани шалгараад байгаа. Оюутолгой хөдөлж эхэлсний дараахь жилүүдэд Монголын эдийн засаг сэргэсэн. Учир нь Оюутолгойн ханган нийлүүлэлтийн далаад хувийг Монголын компаниуд гүйцэтгэж байлаа. Айл өрх бүрт үр шим нь хүрч байлаа.

Тавантолгойн төслийг хэрэгжүүлэх хэлэлцээр амжилттай болбол эхний гурван жилд гурван тэрбум, дараагийн гучин жилд 94 тэрбум долларын ашиг монголчууд хүртэнэ гэсэн урьдчилсан тооцоог ажлын хэсгийнхэн гаргасан байдаг. Гол нь Тавантолгойн мега төслийн хэлэлцээр амжилттай болох хэрэгтэй. Монголчуудын маань амны хишиг, буян заяа гэж дэлхий ээж шигээ дэлгэмэл зүйл бий юм сан. Таван толгой, Оюу толгой хэмээх улс орны ирээдүй,цаашдын хувь заяанд тодорхой хэмжээгээр нөлөөлөх томоохон төслүүд амжилттай хэрэгжиж монгол хүн бүр ашиг шимийг нь хүртэх нь мэдээж. Сар шинийн өмнөхөн Монгол Улсын Үндэсний аюулгүй байдлын зөвлөл хуралдсан. Тус хурлаар Тавантолгойн асуудлыг авч үзэн төслийг саадгүй хэрэгжүүлэх, хөрөнгө оруулалтын гэрээг байгуулах, иргэдэд олгосон “Эрдэнэс Тавантолгой” компанийн хувьцааг эдийн засгийн эргэлтэд оруулах, хэлэлцээний явцын үр дүнг УИХ болон олон нийтэд танилцуулж байх чиглэлийг Засгийн газарт өгснийг энэ дашрамд дуулгая.

Хөхөгчин хэмээх модон хонин жилд Монгол Улс гуравдагч хөрш орон болох Япон улстай байгуулсан эдийн засгийн түүхэн хэлэлцээрээ хэрэгжүүлж эхэлнэ. Цагаан сарын өмнөхөн Монгол Улсын Ерөнхий сайд Япон улсад төрийн айлчлал хийх үеэрээ “Эдийн засгийн түншлэлийн тухай Монгол Улс, Япон Улс хоорондын хэлэлцээр”-т гарын үсэг зурсан. Монголчууд түүхэндээ анх удаа ийм хэлэлцээрийг байгуулж буй нь энэ. Японы хувьд энэхүү хэлэлцээрийг хийж буй 15 дахь орон нь Монгол болж байгаа юм билээ. Наран улстай эдийн засгийн хэлэлцээр хийсэн улс орнуудын хөрөнгө оруулалтын хэмжээ дандаа нэмэгдэж иржээ. Хамгийн өндөр нь Мексик юм гэсэн. Хөрөнгө оруулалт нь 70 хувь нэмэгдсэн жишээ дуулдана. Монгол Улсын эдийн засаг Мексик шиг далан хувиа больё гэхэд 15 хувь нэмэгдэхэд л хангалттай. Илт сэргээд ирнэ. Ийм л түүхэн хэлэлцээрт хонин жилийн босгон дээр хоёр улсын Ерөний сайд гарын үсэг зурсан.

Ерэн оны цагаан морин жилд ардчилал, эрх чөлөөний замыг сонгож хүний эрх, эрх чөлөөг дээдлэхээ дэлхий дахинд тунхагласан Монгол Улс одоо эдийн засгийн хувьд баталгаатай болж, бүтээн байгуулалтын шинэ эринд шилжих цаг нь нэгэнт болжээ. Бид энэхүү хорин таван жилийн хугацаанд алдаж онож, унаж босож ирлээ. Одоо хашир сууж улс шиг улс болох хэрэгтэй. Монгол хүн монгол хүндээ итгэж, бие биенээ дээд зэргээр хайрлан хүндэтгэх тэр сайхан он жил энэхүү хаврын тэргүүн сарын шинэдээс эхлээсэй билээ. Бид нэг нэгийгээ яасан их үзэн ядаж, амжилт гаргасан, гавьяа байгуулсан нэгэн рүүгээ атаа хорсол, арга ядсан муу муухай бүхнээ хайр найргүй цацаж ирэв. Одоо болоо юм биш үү. Юм хэмжээтэй байдаг. Цахим ертөнцөд нүүрээ нуусан хорсогчид ямар их болж улс орныг аалзны тор адил бүрхэв ээ. Монгол төрийн тэргүүн ч үүнийг хүлээн зөвшөөрч “Юмыг бүтээх биш нураах нь сайхан юм шиг. Мөнгө хүчээ үйлдвэрт бүтээн босголтод биш нэгнээ харлуулах, гутаах төлбөрт зориулах нь хожоотой мэт харагдах боллоо. Ингэж л эх орноо “хайрлах” нь зөв мэт. Ийм байдалд олон нийт ч автаж, түүнийг сөрсөн хэсэг нь улам нүд үзүүрлэгдэх янзтай” хэмээн “Өдрийн сонин”-д зориулж бичсэн “Сэтгэлгээний хувьсгал” нийтлэлдээ өгүүлсэн байдаг.

Мөн тэрээр Эрдэнэтийн орд өнөө цагт олдсон бол “Эрдэнэт” үйлдвэр баригдахгүй байх магадлалтайг, өнөө цагт монгол хүнд сансарт анх нисэх хувь тохиосон бол Гүррагчаа нисэхгүй ч байсан байж болохыг хэлээд “сансрын баатар минь цагаа олж төрсөн нь юутай гайхалтай” хэмээн дуу алдсан нь бий.

Монголчууд өөрөөс нь илүүтэй амжилт үзүүлсэн, өөрөөс нь илүү сайхан амьдарч яваа нэгэндээ амиа тавинхорсдог, нэг нүдээрээ ч үзэж чадалгүй элдэв муухайгаар доромжилж, увайгүй атаач зандаа хөтлөгдөж ирсэн учир түүхэндээ юуг ч байгуулж чадаагүй. Ялангуяа сүүлийн хорин таван жилд юуг ч бүтээсэнгүй. Дандаа л нэгнээ хараасан, зүхсэн, үл ойшоосон, гар барьж салаад цааш нэг алхаад л муулсан, хүүхнүүдийг нь больё эрчүүд нь уулзахаар хошуу амаа нийлүүлж хов ярьсан, хор найруулсан, талцсан, хэрэлдсэн ийм л дүр зургийг энэ хэдэн жилийн турш харлаа. Явж ирсэн зам мөр, он жилүүдийнхээ алдаа оноог дэнсэлж монгол хүн, монгол хүндээ итгэж, нэгнээ хүндэтгэж хүнлэг сайхан сэтгэлээр улс орныхоо эрин зууны бүтээн байгуулалтыг хамтдаа цогцлооё.

Н.ГАНТУЛГА

Categories
мэдээ цаг-үе

Д.Мандахсан: Зохиолчдын эвлэлийг алтан гургалдай гэвэл “Уран-өд” дугуйлан түүний нэг өд нь юм

Монголын зохиолчдын эвлэлийн шагналт зохиолч, яруу найрагч Дамдинсүрэнгийн Мандахсантай ярилцлаа

-Та бол насаараа хөдөө сууж буй бичгийн хүн юм. Манай сонин хөдөө суугаа зохиолчдоос ярилцлага авч цувралаар гаргаж байна. Эл удаа танаас яриа авах боллоо. Та бол гучаад оны эхээр төрсөн насны хувьд Сүрэнжав, Бадарч, Цоодол, Урианхай гээд аваргуудаас ахимаг хүн. Тэгэхээр эртний хүн болж таарна. Их утга зохиолын босго хэдий үеэс алхав даа.

-Хотоос зайдуу сууж уран зохиолтой нөхөрлөсөн нь нэг талын их таатай санагддаг шүү. Байгаль дунд, чимээгүйн дунд, хааяа ганцаардлын орон зайд элдвийг бодох сонин байдаг. Магадгүй бие дааж өсөж өндийхөд нөлөөлдөг ч байж мэднэ. Би хөдөөдөө дуртай болохоор, хөдөөгөө өмөөрч байгаа хэрэг. Гэхдээ хөдөө бол хөдөө л байдаг шүү дээ. Гэтэл бичгийн ажил бичгийн ажил байдаг. Багшийн ажил бол бичгийн ажил юм даа.1957 онд дээд сургууль төгсөөд хүүхдийн дунд орж явчихсан нь зураг сонирхдог намайг шүлэг бичихэд хөтөлсөн юм. Он тоо нь эртнийх сонсогдовч 1960-аад оноос сонин хэвлэлтэй нөхөрлөж “Могойт голын модон гүүр” хэмээх хүүхдийн анхны номоо 1986 онд хэвлүүлсэн. Ер нь өөрийн уран бүтээлд хожуу орсон гэж болно. Миний анхны номын зургийг мэргэжлийн зураач Төгс-Оюун зурсан нь би өөрийгөө бас азтайд тооцдог юм.

-Булган хангайн нутгаас авьяас билэгтэй олон сайхан уран бүтээлч гарсан. Ихэнх нь таны шавь нар. “Уран-Өд” гэж дугуйлангийн үе үеийн найрагчдыг та өврөөсөө шувуу шиг нисгэсэн хүн дээ. Тэр тухайгаа ярихгүй юу?

-Миний залуу настай хамт төрсөн дугуйлан бол “Уран-өд” юм. Тэртээ 1957 онд багшлах ажилтай минь хамт буй болсон энэ дугуйлангаас олон зохиолч сэтгүүлч, багш нар төрж гарчээ. Товч дурдахад эхэн үеэс : Соёлын гавьяат зүтгэлтэн С.Оюун, МЗЭ-ийн шагналт Д.Баянтунгалаг, Н.Хишигдорж, Ж.Батцэцэг, Д.Баттогтох, С.Оюунчимэг, Ж.Сэлэнгэ, Л.Ихзаяа, Ц.Чинбат, Б.Цэрэнжамц, Д.Ганчимэг, Б.Баасай, дунд үеэс Б.Эрдэнэсолонго, М.Хангал, Л.Ганзул сүүл үеэс Н.Мөнх-Идэр, Ч.Өсөхболд, Б.Дашравдан, Д.Сосорбарам гээд олон шавь нар бий. Алийг хэлж барах вэ. Он жил холдсон ч үл мартагдах сайхан уулзалт болж байлаа. Уран-өдийнхөн Төрийн шагналт зохиолч Д.Батбаяр, Ж.Лхагва нартайуулзаж Багшийн дээдийн Дашдорж багшийн дугуйлан болон радиогийн М.Шийрэвийн дугуйлантай холбоо харилцаатай байлаа. Монголын радиогийн сэтгүүлч Пүрэвсүрэн манай дугуйлангийн тухай нэвтрүүлэг бэлтгэж түүндээ “МЗЭ-ийг алтан гургалдай гэвээс “Уран-өд” дугуйлан түүний нэг өд нь юм“ гэж тодорхойлсон нь сэтгэлд тод үлджээ.

-Он он жилд хөдөө суудаг болоод тэр үү уран зохиолын аваргуудаас жаахан дөлж явсан уу. Дотны найз нөхөд хийгээд уулзаж учирч явсан зохиолчдынхоо тухай дурсахгүй юу?

-Хөдөөд удсан болохоор хотынхон шиг дотор нь унаж тустал хутгалдаж явсангүй ээ. Харин нутгаараа ирсэн зохиолчдыг таньдаг таньдаггүй ч ирсэн л бол уулзаж, урьж дайлж явлаа. Нэг удаа “Үнэн” сонины сурвалжлагч Дамдинжав гуай М.Цэдэндоржтой анх танилцуулсан юм. Цэдэндорж “Чи арван шүлэг унш.Танайд ирлээ гээд би чамайг магтахгүй гэж билээ”. Би уншлаа. Тэрээр нэлээн дуугүй сууснаа “Шүлгийнхээ төгсгөлийг сайн хий. Төгсгөл дутуу байна.Тэгээд өөрийгөө хэн бэ гэж тань” гэж билээ. Өөр олон юм яриагүй. Харин Солонгосын нэг зохиолчийн амьдралын тухай хүүрнэж байсан сан. Тэрнээс хойш бид хоёр ойр харилцаатай байлаа. Өөрийгөө ойлгоход өөрийгөө хэн бэ гэж бодоход сургасан ачтан гэж одоо ч бодож явдаг юм.

-Зохиолчдын эвлэлийн 70 жилийн ойгоор санагдана, та “Могойт голын модон гүүр” номоороо эвлэлийн шагнал хүртсэн дээ. Тэгэхэд хот хүрээнд ирсэн үү. Ирэхээрээ ямар хүмүүстэй уулздаг вэ?

-Тийм ээ, Хүүхдэд зориулсан шүлгийн номоороо зохиолчдын эвлэлийн шагнал хүртсэн юм. Ц.Хулан, Б.Ичинхорлоо нартай хамт авч байсан санагдана. Хот орж ирэхээрээ зохиолч С.Надмид, Д.Төрбат нартай уулзаж учирч явлаа. Одоо бол шавь нарынхаараа зочилно доо. Тэр бүр хот орж ирэхгүй юм даа.

-Хөдөө очсон зохиолч бүрийнхээ уулзалтынхаа дурсамжаас он он жилээр нь ярихгүй юу. Ухаандаа тэр маань ирээд тэгж тэгж хэд хоног наргиж уран бүтээлээ ярьж онгод хиймориор халгиж байгаад буцтал дахиад тэр тэр нар зөрөөд ирж байгаа юм. Тэгээд л мөн уулзалт үдэшлэг, шүлэг найраг гээд явчихна гэх утгатай дурсамжууд юм шүү, багш аа?

-Юм л бол уран бүтээл ярьж, бие биенээ хөглөж, зөвлөж сургадаг нутаг нугын нэрторчуулагч С.Бадраа гуай, шүүмжлэгч Ц.Мөнх, уран нийтлэлч Д.Дашдорж, яруу найрагч алтан гадаст Жан.Шагдар, АрхангайнСоронзонболд нараас эхлээд Булган аймагт уран үгсийн чуулган болж олон зохиолчдын шүлэг зохиолыг сонсож явлаа. Энэ тухай дараа хөөрөлдье. Одоо эрхэмлэж явдаг хоёр хүний тухай товч дурсья. Намайг уран зохиолд анх хөтөлсөн багш маань Ө.Баасанжав. Би бол аргагүй л гарын нь шавь. Анхны минь номыг өлгийдөж авсан ачтан. Сайн байна уу, багш аа гэхээр “Өвгөний хүү би, өндөр болоод сүрлэг байна гэх. Өөрөө намхан болохоор нь би ихэд хөхөрдөгсөн. Хөгжилтэй сэргэлэн хүн байсан юм. Нөгөө нь хүүхдийн алдарт зохиолч Д.Содномдорж. Шүлэглэдэг, дуулдаг, хөгжимддөг, бүжиглэдэг их авьяаслаг энэ хүнийг би “багш аа” гэж хүндэлж явдаг. Одоо ч дурсдаг аа.

Дамдинсүрэнгийн Мандахсан

Цогтой золбоотой хөвгүүнд

Дамдинцоогийн Содномдорж

Цохолж хэлэх үг байна. гээд өнгийн балаар шүлэг бичээд өгч байлаа. Гарын үсгээ их чамин уран бичдэг байж билээ. Энэ хоёр хүний буянаар би хүүхдийн зохиолч хэмээх эрхэм нэрийг хүртсэн гэж эрхэмлэж явдаг юм.

-Утга зохиолд таны хайрлаж хүндэтгэдэг хүмүүс гэвэл хэн хэн байна?

-Ер хүнийг зохиол бүтээлээр нь, чин сэтгэлээр нь хүндлэх юм даа. Хүндлэх хүн байлгүй яахав. Хүнийг хүндэлснээр өөрөө дор болчихгүй шүү дээ. “Уран-өд” дугуйлан тайлангаа хийхдээ Б.Лхагвасүрэнгийн шүлгээр эхэлж М.Цэдэндоржийн шүлгээр өндөрлөдөг байлаа. Зохиолч Л.Дашням, Д.Урианхай, Г.Аюурзана, Л.Нямаа болон гарын шавь Баянаагаа хүндэлсээр өдий хүрлээ.

-Та бол яруу найргийн нэртэй төлөөллөөс гадна сайн багш хүн. Олон шавьтай. Багшийнхаа эрдмийнхээ талаар, төгссөн сургууль соёлынхооо талаар ярихгүй юу?

-Би УБДС-ийн унаган бүтээгдэхүүн. Нэг насаараа багшийн ажилд сэтгэл зүрхээ зориулав. Даасан 8-р ангиас маань Монгол Улсын гавьяат багш Д.Ганчимэг, 10-р ангиас Сансрын нисгэгч Ж.Гүррагчаа төрж гарсан юм. Барилгачин хүн бүтээж босгосон орд харшаараа бахархдаг бол багш хүн улс орныхоо нэр төрийг өргөж явдаг шавь нараараа бахархдаг онцлогтой. Багшийн мэргэжил сайхан, би багш нартаа баярлаж явдаг.

-Эрдэнэт хотод хэдэн оноос суурьшиж эхлэв. Хичнээн уран бүтээлийн ном туурвисан билээ?

-Би чинь нутагтаа байгаа хүн дээ. 1985 онд Эрдэнэтэд ирсэн. Уул түшсэн амьдралтай сайхан нутаг шүү. Зууны манлай болсон бүтээн байгуулалттай, дэлхийд нэртэй газар. Эрдэнэт бол миний зохиолч болох, өөрийгөө таньж төлөвшихөд нөлөөлсөн гэж омогшиж явдаг. Гэхдээ би олон номгүй гарын арван хуруунд багтах бүтээлтэй хүн юм. “Могойт голын модон гүүр”, “Олддоггүй охин” хүүхдийн ном, “Хүнд аялгуу”, “Навчин ай” зэрэг яруу найргийн номтой. Харин “Үерхэл чамайг нандигнана”, “Гүзээлзгэнэ”, “Малчин болно доо”, “Хонхот хүүхэлдэй”, “Цагтай жаал”, “Ижий дуу” зэрэг олонд хүрсэн дуутай шүү.

-Та бол бүхий л насаараа шүлэг бүтээлээ туурвиж буй найрагч. Ер нь ингэхэд яруу найргийг залуу цагтаа бичдэг гэдгийг үгүйсгэдэг хүн бол та шүү дээ. Сүүлд гаргасан шүлгүүд чинь маш өөр, сонин сэтгэлгээний шүлгүүд байдаг. Тэр тухайгаа?

-Яруу найрагт нас хамаарахгүй гэж бодох дуртай. Он удах тусам харин ч өсөж төгөлдөршиж, буйр сууж, гүнзгийрдэг шиг санагддаг. Авьяастай төрсөн аавын хүү нас нь байдаг юм бол, нэг их яагаа ч үгүйбайж насаараа түрий барин –миний яруу найргийн нас төгслөө гээд байх нь нэг л аятайхан биш! Харин ч бодол нас нь жигдэрч, хур авьяасаа хурцалж гүнзгийрдэг юм биш үү гэж би өөрийгөө уруу татан “тэнэглэх” дуртай. Ийм л юм. Түүнээс залуу насны дүрэлцсэн гал цогийг яахан үгүйсгэнэ. Аль аль нь байж гэмээ нь сайныг бүтээх биз дээ.

Би өөрийгөө “Мандахсан гэж тэмүүлэхээс

Намдахсан гэж бөхийхгүй” хэмээн өдөөж хатгадаг нэгэн билээ. Миний л бодол шүү дээ. Хүн юу гэх ч билээ.

-Хөдөө суугаа зохиолч нөхөдтэйгээ хэр ойр байдаг бол. Холбоо сүлжээ юу байна?

-Одоо цаг бол дуртай цагтаа холбоо барьж ярьж хөөрч болох цаг. Малчин хүн бэлчээр дээрээсээ л хол суугаа хүүхдүүдтэйгээ ярьчихдаг үлгэрийн цаг юм. Би Сүхбаатар луу Амартайвантай, Дархан руу Цэндтэй, Говьсүмбэр лүү Энхтөр, Булган луу Дагваатайгаа ярьчихна шүү дээ. Саяхан П.Батхуяг маань цүнх дүүрэн ном илгээсэн байсан. Эрдэмтэн зохиолч Л.Дашнямынхаа гурван ботийг хүлээн авлаа. Яруу найрагч С.Оюун, Ж.Батцэцэг Б.Хүрэлтогоо нарынхаа шинэхэн бүтээлүүдтэйзолголоо. Энэнээс илүү сэтгэл оюуны сайхан холбоо гэж юу байх вэ. Тийм ээ, хөө.

Н.ГАНТУЛГА