Categories
мэдээ цаг-үе

Германы “Grun gold” хамтлагийн бүжигчин Н.Онондарь: Манай хамтлагт нэг австри залуу бий, бусад нь бүгд германчууд

Герман улсын спорт бүжгийн “Grun gold” хамтлагийн бүжигчин Н.Онондарьтай ярилцлаа. Түүний бүжиглэдэг хамтлаг нь Герман улсын шигшээ баг бөгөөд улсын аваргаараа 12, дэлхийн аваргаар ес дэх удаагаа шалгарсан хамтлаг юм. Тэрбээр сүүлийн хоёр жил хамтлагтаа бүжиглэн, ДАШТ-ий аварга болсон билээ.


-Анх ээж тань Хүүхдийн ордны бүжгийн дугуйланд хөтлөн оруулсан гэдэг. Яг хэзээнээс спорт бүжгээр хичээллэх болов?

-Намайг таван настай байхад ээж минь Хүүхдийн ордонд дагуулан очоод “бүжгийн ангид орох уу, хөгжмийн дугуйланд явах уу” гэж асуусан. Би ямар ч эргэлзээгүйгээр бүжгийн ангийг нь сонгосон юм. Хүүхдийн ордонд есөн нас хүртлээ Зулаа багшийнхаа удирдлага дор яваад, Мөнгөө багшийнхаа шавь болсон. Тэр цагаас бүжгийн спорт чиглэл рүүгээ хичээллэсэн гэж хэлж болно.

-NTV телевизийн “Би бүжиглэж чадна” шоунд оролцоод түрүүлсний дараа бүжгийн клуб, хамтлагуудаас санал ирсэн үү?

-“Би бүжиглэж чадна” шоуны дараа ямар нэгэн хамтлаг, клубээс санал ирээгүй. Гэхдээ тэрхүү шоу надад хамгийн том нөлөө үзүүлсэн гэж боддог. Шоуны дараа л жинхэнэ өөрийгөө олсон.

-СУИС-ийг бүжиг дэглээчийн мэргэжлээр төгссөн гэсэн. Яагаад мэргэжлээрээ ажиллаагүй юм бэ?

-СУИС-ийг бүжгийн багш, бүжиг дэглээч мэргэжлээр төгссөн. Анагаахын их сургуулийн “Дэлбээ” хамтлагт нэг жил бүжгийн багшаар ажилласан. Багаасаа Германд очиж үзэх, тэнд сурах хүсэл минь намайг хөтөлсөн байх. Тун удалгүй Герман явах болсон болохоор мэргэжлээрээ үргэлжлүүлэн ажиллаж чадаагүй. Тэгээд Германд ирээд оюутан болсон доо.

-Монголдоо гаргасан амжилт дундаас Бодибилдинг фитнессийн улс болон цомын аварга болсон нь сонирхол татлаа. Бодибилдинг, бүжиг хоёрт төстэй тал бий юү?

-Бодибилдинг, бүжиг хоёр тэс өөр зүйл л дээ. Сүүлийн үед эрүүл мэндийн шалтгаанаас болоод бодибилдингоор хичээллэхгүй байгаа.

-Монголынхоо нэрийн өмнөөс спорт бүжгийн ДАШТ-д оролцож, аравдугаар байрт орсон амжилт үзүүлж байсан. Германд бүжгийн спортоо төрөөс нь хэр дэмждэг вэ?

-Германд бүжгийн спортоо төрөөс дэмжээд байдаггүй. Монголтой адилхан. Миний харьяалагдаж байгаа холбоо улсдаа маш алдартай. Тиймээс маш сайн спонсоруудыг олж чаддаг. Мөн холбооны гишүүд нь сар бүр холбоондоо хураамж төлдөг. Түүгээрээ өөрсдийгөө санхүүжүүлэн олон улсын тэмцээн уралдаанд ордог. Түүнээс төрөөс нь дэмжээд мөнгөн тусламж үзүүлээд, санхүүжүүлээд байх зүйл байдаггүй. Бид холбоондоо хураамж өгнө үү гэхээс ямар ч цалин урамшуулал авдаггүй.

-Спортын сэтгэл зүйч мэргэжлээр яагаад сурах болов. Өөртэйгөө байнга ажилладаг гэсэн. Багийнхантайгаа болон өөр тамирчидтай ажиллаж үзсэн үү. Хүнтэй ажиллах, өөртэйгөө ажиллах аль нь хэцүү вэ?

-Би багаасаа их ном уншдаг хүүхэд байсан л даа. Хүн хэр их бэлтгэлтэй байгаа нь хамаагүй, сэтгэл зүйгээсээ хамаараад дэвжээн дээр гараад сэтгэл зүйгээрээ ихэвчлэн өөрийгөө илэрхийлж дуусгадаг. Ямар ч спорт ямар ч салбарт сэтгэл зүй маш чухал. Тэмцээн болгоны өмнө сэтгэл минь маш их хөдөлдөг болохоор энэ мэргэжлийг сонгосон. Одоогоор ганцхан өөрийнхөө сэтгэл зүй дээр л ажиллаад явж байна. Төгсөөгүй болохоор мэргэшсэн биш, цаашдаа мэргэшиж дуусаад маш сайн мэргэжилтэн болохоор зорьж байгаа.

-Герман дасгалжуулагчийн урилгаар шууд шигшээ хамтлагтай бэлтгэл хийх болоход багийнхны хандлага харилцаа ямар байсан бэ?

-Би дотроо маш их баярласан. Анх бэлтгэлдээ очихдоо маш дотноор найрсаг хүлээж авах байх гэж төсөөлж байсан л даа. Гэтэл ерөөсөө тийм байгаагүй. Тухайн үедээ жаахан гайхсан. Яагаад ингэж байгаа юм бол гээд. Яваандаа бэлтгэлд ороод цаг хугацаа өнгөрсний дараа ойлгосон. Яагаад гэхээр яг энэхүү хамтлагтаа бүжиглэх хүсэлтэй маш олон герман хүн байдаг. Анх хамтлагт ороход дороосоо эхэлдэг. Тав дугаар хамтлаг, дөрөвдүгээр хамтлаг гэх мэтээр дээшилнэ. Багадаа нэг шат дээшлэхийн тулд нэг жил зарцуулна. Тэгж байж нэгдүгээр хамтлагтаа ордог. Би бол шууд нэгдүгээр хамтлагт бүжиглэж эхэлсэн. Тийм болохоор хамтлагийн гишүүд дуртай байгаагүй юм билээ.

-Герман болон монгол хүний ялгаа юун дээр илүү харагддаг вэ?

-Хүн бол хүн гэдэг шиг бүгдээрээ л адилхан сэтгэл хөдлөлтэй, уурлана, гомдоно, уйлна, баярлана. Ерөнхийдөө адилхан. Гэхдээ нийгмийн онцлогоос шалтгаалаад сэтгэлгээ нь өөр байдаг. Би герман хүмүүсийг ойлгох гэж маш их цаг зарцуулсан. Өдөр, шөнөгүй хамтлагийнхантайгаа байж байж одоо л сэтгэлийг нь арай ойлгодог болсон юмуу даа.

-Хамтлагт танаас өөр өөр улсын гишүүн бий юү. Хандлага харилцаа ямар байдаг вэ?

-Австри улсын нэг залуу бий. Бусад нь дандаа герман улсын иргэд. Харилцаа энгийн сайхан, хамтлагийн гишүүд гэдэг утгаараа чөлөөтэй харилцдаг.

-Хамтлаг нийт 32 гишүүнтэй. Тэмцээнд тэдний хагас нь буюу найман хос оролцдог гэсэн. Тэр дундах өрсөлдөөн маш ширүүн байх. Нэгийгээ хорлох ч юмуу, муу санаалах, тэмцээнд оролцохын тулд юу ч хийхээс буцахгүй үйлдэл гаргах тохиолдол байсан уу?

-Түрүү жил 16 эрэгтэй, 16 эмэгтэй гишүүнтэй байсан. Энэ жил дундаас нь хүмүүс бүжиглэхээ болиод 12 хос үлдсэн. 12 хосоос найм нь ДАШТ-д орсон байгаа. Мэдээж тэр дунд өрсөлдөөн маш ширүүн. Гэхдээ өрсөлдлөө гээд бие биенийгээ хорлох ч юмуу, тийм зүйл байдаггүй. Тодорхой хэмжээний бие биендээ сэтгэл зүйн дарамт ч юмуу, цохилт өгдөг. Муу санаалах зүйл байдаг л байх. Гэхдээ хорлох зүйл байдаггүй.

-Хамтлагтаа гоцлол хийдэг үү. Гоцлол хийх үеэр хамтлагийнхан яаж харьцдаг вэ?

-Энэ хамтлагт ямар ч гоцлол бүжигчин юмуу, гоцлол хийдэг хүн гэж байдаггүй. Бүгд нэг зэрэг, нэг хүн шиг бүжиглэдэг. Түрүү жилийн ДАШТ-ий үеэр би эхний хэдэн секундэд гоцлол хийсэн. Түүнийг бол хүн хүнээсээ л шалтгаалж хүлээж авдаг байх. Дасгалжуулагч юу хэлнэ, түүнийг нь бид даган биелүүлэх ёстой. Дасгалжуулагч маань намайг гоцлолыг хий гэсэн. Тэгээд л би гоцлол хийсэн.

-Шантрах үе гардаг уу. Өөрийгөө яаж зоригжуулдаг вэ?

-Бараг л өдөр бүр гарна даа. Өөрийгөө зоригжуулахаас илүү тэвчээр заадаг болсон. Урьд нь бол зовж хийдэг байсан. Одоо бол юмыг орхиж сурч байгаа. Тайван орхиод өөрийгөө зовоолгүй, хааяа ээжтэйгээ яриад, ээжийгээ бодохоор ямар нэгэн зүйлд санаа зовохоо больсон.

-Гэр бүлээ танилцуулаач. Танайхан бүжигт хэр хайртай хүмүүс вэ?

-Аавыг минь Д.Нэргүй гэдэг. Ээжийг минь Ү.Баасанхүү гэдэг. Би хоёр ахтай. Анхбаяр, Цэнд-Аюуш гээд. Манайхан бүжгийн спортын маш том фэнүүд. Үзэх маш дуртай. Намайг бага байхаас л тэмцээн уралдаанд ороход байнга ирж үздэг байсан. Манай ээж, ах нар байнгын үзэгчид. Тиймээс надаар дамжуулаад бүжигт хайртай байх гэж бодож байна.


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *