Монголоор дүүрэн турж эцэх тухай ярьсан хүүхнүүд. Туранхай хэрнээ л турна гэж ярих. “Яана аа би хэцүүдлээ” гэж ирээд л хоорондоо хэрхэн жингээ хасах, багасгах, хоолоо хасах тухай ярьцгаана. Энэ нь чухам өнөө цагийн аяс бололтой. Тэрнээс урьдын хүүхнүүдийн дунд ийм яриа байгаагүй байх. Анзаарч байгаагаар бол энэхүү турах тухай яриа хүүхнүүдийн дунд зүгээр л моод бололтой юм. Ингэж ярихгүй бол хоцрогдсон бүдүүлэг, орчин үелэг биш… өөр юу байдаг юм, тийм л нэг цаг үеэсээ хоцорсон мэт харагдахгүй байх хэлбэрдэлт бус уу.
Үүнийг юугаар батлах вэ гэхээр турах тухай ярьж байгаа бүсгүйчүүдийн лавтай 99 хувь нь хэв хэвээрээ тарга тэвээрэгтэй байсаар байдагт юм. Үүн дээр бас нэг нэмэгддэг зүйл нь турж байгаа нь энэ гээд элдэв цай цүү, эм бэлдмэл зүйлсийг биестэйгээ уралдан, хөөрөлдөн ууцгаах нь инээд хүрмээр.
За энэ хүүхэн ч одоо нэвт турах байх даа гээд хэд хоногийн дараа харах нь ээ “Байхгүй, сая баяраар идээд форм алдчихлаа” гэх шиг юм яриад бүр ч бүдүүрчихсэн сууж байх. Тэгэхээрээ тэр идлэг уулга бас нэгнийгээ дуурайдаг моод төдийхөн бололтой. Үүгээрээ юу хэлэх гээд байна гэхээр монголчуудын дунд амны бэлгэ гэж нэг юм бий.
Энэ цаг дор Монголын бүх хүүхэн турна гэж худлаа ярьцгаасаар нээрэн Ленинградын бүслэлтийн үеийн хүүхнүүд шиг цаг үе ирчих вий дээ гэж. Зүгээр сайхан мах мяраатайгаа байцгаа л даа. Чаддаг нэг хувь нь гүрийж байгаад яс арьс болдог юм байгаа биз. Бусад нь худлаа ярихаа, мөнгөө үрэхээ болих хэрэгтэй. Ямар эр хүн яс арьс болсон хүүхэн тэврээд хэвтэхийг бодох юм бэ.
П.Хашчулуун