Есөн сарын
нэгэн болж, эрдмийн эрэлд жолоо сунгасан аавын хүү, ээжийн охид хичээлдээ орлоо.
Жил бүрийн энэ л үеэр сэтгэл өөрийн эрхгүй догдолж
“Ардын сургуулийн
алтан босгыг
Алхаж орсон
анхны өдрөөс
Арвин эрдмийн
шимийг хүртсээр
Арван жилийг
ардаа орхилоо
Хүслийн жигүүр
ургуулж өгсөн
Хүрэх ирээдүйг
угтуулж заасан
Арван жилийн
сургуулиа дурсаж
Ачит багш
нараа санаж явна аа” гэсэн сайхан дуу чихэнд сонсогдох шиг болно. Ай даа, сурагч
ахуйн гэгээн үе минь.
“Хэдхэн чихрээ
таллан хувааж
Хэцүү хичээлээ
хамтран давтсан
Сурагчийн
хувцсаар ижилдэн гоёсон
Сургуулийн
жилүүдэд дэндүү дасчээ” гэж дүрлэн хонгор тэр минь дүүрэн гунигтай гитардан дуулах
шиг санагдана.
Төрийн соёрхолт
хөгжмийн зохиолч Цэдэн-Ишийн Чинзориг өмнөх зууны далаад онд Багшийн сургуулиа төгсчихөөд
багшилж байхдаа эл сайхан дууныхаа аялгууг биччихээд Бавуугийн Лхагвасүрэнд шүлэг
захиалахад мөнөөх нь хүүхдийн зохиолч Д.Содномдоржид хэлснээр нэгэн сайхан дуу төрсөн
гэдэг. “Учран золгохын ерөөл” хэмээх энэ сайхан дуу хөгжмийн зохиолчийнхоо сурч
асан Булган аймгийн ерөнхий боловсролын хоёрдугаар сургуулийн талбайд удахгүй хөшөө
болон сүндэрлэх гэж байна.
Дуун хөшөөг
Ц.Чинзориг агсны нагац ах Шагдарын үр сад мөнхөлж байгаа гэхээр сэтгэлд нэг л гэгээтэй
сонстоно. Булган хотод зочлогсод энэ л дуун хөшөөг түшин
“Ажил амьдралын
замыг дагаад
Арван зүгтээ
замнан одоод
Уудам нутагтаа
таран суусан ч
Учран золгохын
ерөөл байна аа” гэж сэтгэлийн хадаг намируулан зогсох цаг ойрхон л байна даа.
Л.БАТЦЭНгЭЛ