“Би хар багаасаа эгч аав хоёртойгоо өссөн. Ээж таныг энэ байранд байдаг гэж ааваас сонссон. Хэрвээ та миний бичсэнийголж уншсан бол охин Болор-Эрдэнэ чинь байна. Ээж ээ, хайртай шүү. Би таныг аль эрт уучилсан” хэмээн бичжээ. Нэгэнорцныхананд наасан тэр зурвасыг өчигдөр жиргээчид twitter-т онцолжээ. Бичгийн хэв нь зурвасны эзнийгбага ангийн сурагчгэдгийг нотлох аж. Үүнийг бичих сэдэл төрж,бичихээр шийдэж, авчирч наана гэдэг бяцхан охинд ахадсан зориг. Гэвч охины хайр эцэст нь дийлж,түүнээр энэ бүгдийг хийлгэж чадсан байна. Алгын чинээхэн зурвасамьдралын үнэн мөн, хүн хүнээ уучлахнинжин сэтгэлхоёр охиноо тэврээд үлдсэн тэр аавын амьдрал бүгдийг хэлээд өгөв.Ийм л зүрх сэтгэлтэй, хүн хүнээ хайрлаж уучилж чаддагүрсээр, иргэнээр Монгол орон баян байвал сайхан. Бодит байдлаас харвал охин хар нялхаар нь хаяад явсан ээждээ гомдмоор мэт. Гэвч сэтгэлээрээ, хайраараа ээжийгээ өршөөжээ. Энэ агуу уучлал биш гэж үү. Аавынх нь хүмүүжил түүнд ээжийгээ үгүйсгэх орон зайг үлдээгээгүй нь бахархам. Хайрыг хэр их хэмжээгээр хүртэж чадсан нь буцаад тэр хэмжээгээрээ бусдад өршөөл уучлал үзүүлж чаддаг юм шиг санагддаг. Амьдралд хүмүүс боловсролоороо бус хүмүүжлээрээ ялгардаг гэдэг нь энэ биз.
Хүн залбирахдаа нүдээ аньж, үнсч, тэврэхдээ нүдээ аньж, хүслээ шивнэхдээ нүдээ аньдаг. Учир нь энэ дэлхий дээрх сайхан бүхэн нүдэнд биш сэтгэлд харагддаг юм.
Г.ДЭЛГЭРЦЭЦЭГ