Манайхан одоо ид гадагшаа аялцгааж байна. Хүүхдийн амралт таарсных, утаатай хотоосоо явж уушги цээжээ цэвэрлэцгээж байна.
Нэгэн цагт адилхан амьжиргаатай байсан улс орнууд биднийгээ хол хаян хөгжиж, цэвэр цэмцгэр тааламжтай сайхан орчин, хямд үнээрээ жуулчдыг даллан дуудаж эхэлжээ. Тэр жуулчдын дунд монголчуудын маань цөөн хэсэг нь багтаж, хүний нутгийн сайхныг гайхаж, үлдсэн бидэндээ гайхуулцгааж явна. Ингэж гадагшаа явдаг, аялдаг монголчууд илүү олон болоосой гэж би хувьдаа боддог. Илүү олуулаа явж, юм үзэж, нүд тайлж, дэлхийн хүмүүс яаж амьдарч байгааг хараад ирэг. Иргэдээ сайхан амьдруулж болдог юм байна, улс орноо хөгжүүлэх гарц гаргалгаа хаана ч байдаг юм байна гэдгийг биеэрээ үзээд ирсэн хүмүүс сонголтоо огт өөрөөр хийх нь дамжиггүй юм.
Монголчууд бид ч гэсэн сайхан амьдрах боломжтой, эрхтэй. Үүнийг олон олон хүн биеэрээ мэдрээд ирэх хэрэгтэй. Ийм ойлголттой болж, тэр мэдрэмжийг авсан хүмүүсийн шаардлага ч, хүсэл тэмүүлэл ч өөр болно. Хэдий болтол Монголд цөөхөөн хэдхэн хүн хагартлаа баяжиж, бусад нь тэдэндээ атаархаж амь зуух билээ.
Хэдий болтол бид Улаанбаатарынхаа утаанд хахаж цацан амьдрах билээ. Хэдий болтол бид маргаашийнхаа хоолыг өнөөдөр зээлж идэх билээ. Ер нь хэдий болтол ч амьдрах билээ…
Илүү олуулаа явж, нийтээрээ хандлагаа өөрчилж, хөгжиж, бусдын адил энгийн сайхан амьдармаар байна.