Categories
арын-нүүр булангууд мэдээ нийгэм

Далайгаас өөр гарцгүй, газаргүй орнуудын зовлон гэж бас байж таараа

Эрт урьд цагт дээд өвөг маань тэнгис далайг гэтэлж ирээд “Болдсайхан эмч” нэрт нэгэн хөвүүн төрүүлснээс хойш дахиж араас уснаас ирэх тухай гомдол гаргаагүй санагдах юм. (МНТ номноос сурв) Харин буцаад далайдаа гарч тив дэлхийгээр тойрон бэдэрч арилжаа наймаа хийж байх тухай санал гомдлыг байнга тавьсаар ирсэн байдаг. Одоо бүр цаг сайхан болж Хятад улсын найман ч боомтоор гарах эрх нээгдэн Монголын далбаатай усан онгоцнууд ярайж өгөх нь.

Тэдгээрийг түрээсэлдэг, лизенц олгодог, туг далбаагаа ашиглуулах гээд маш ашигтай, янзын гоё албан тушаал байдаг гэж сонссоноос цаашгүй.

Жюль Верний “Нууцат арал” зохиол дээр гардаг лугаа амьдрал буцалж байсан ганц арлыг нь галт уул дэлбэлж орхивол хязгааргүй далайн дунд юу ч үгүй торойж үлдэх том жижиг олон ард түмэн бий. Ялангуяа дэлхий дулаарч, усанд үйж болзошгүй арлын Япон шиг олон улс орнуудын асуудлыг шийдэхийн тулд олон улсын байгууллагаас далайд гарцтай болгосны хариуд хуурай газрын гарцнаасаа илүүчлэх ээлж ирэхийг үгүйсгэх аргагүй юм.

Ж.ГАНГАА

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *