Тэртээ 1962 онд нэгдүгээр ангид орж, улмаар арван жил тохой нийлүүлэн хамт сурсан нэг ангийнхан уулзалдаад ийнхүү ярьжээ. Ангийнхаа хүүхдүүдтэй уулзаад арван насаар залуужаад авлаа гэж. Хүүхэд насны ариун гэгээлэг дурсамжаа хуваалцан, инээд хөөрөөр дүүрэн байдаг үе бол яах аргагүй нэг ангиараа уулзах тэр л мөч. “Чи яг хэвээрээ байна, ямар гоё харагдаж байна” хэмээн өдгөө 60 нас хүрч буй ахмадууд олон жилийн дараа уулзаад нэг нэгэндээ хэлэх нь юутай аз жаргалтай. “Ангийн охид оо”, “ангийн хөвгүүд ээ” гэж нэгнийгээ дуудах ахмадууд буцаад хүүхэд насандаа очсон юм шиг баяр хөөрөөр дүүрэн байх.
Сургуулиа төгсөөд 40-өөд жилийн дараа уулзалдаж буй энэ анги бол Төв аймгийн Баянчандмань сумын найман жилийн дунд сургуульд 1962 онд элсэн орсон Хандсүрэн багштай анги юм. 1970 онд наймдугаар ангиа сумынхаа сургуульд дүүргэж, ес, аравдугаар ангиа Жаргалантын арван жилд суралцан төгссөн байна. Тухайн үед Баянчандмань суманд арван жилийн сургууль байгаагүй учраас ийнхүү найм төгсөөд Жаргалантад очиж, арван жилээ дүүргэж байсан гэдэг. Тэдний анги сургуульдаа төдийгүй аймагтаа урлаг спорт, сурлагаараа тэргүүлэгч байсан гэнэ. 1960, 1970-аад оны үед хүүхэд залуучуудыг спортоор хичээллэхэд улсаас түлхүү анхаардаг байж. Ялангуяа цана, тэшүүр гээд уулын спортоор олон залуучууд хичээллэдэг байжээ. Үүний жишгээр тэдний ангийн олон хүүхэд спортоор шаргуу хичээллэж уралдаан тэмцээнд оролцон орон нутагтаа төдийгүй, аймагтаа тэргүүлж байсан байна. Тиймээс спортлог анги гэдэг нэртэй. Мөн сайхан дуулдаг, бүжиглэдэг охид олон. Сургуульдаа дуулж бүжиглэж байсан охид, хөвгүүд ажил дээр гарсан ч сумын театрт урлагийн тоглолтод оролцож дуулж, бүжиглэдэг байсан гэдэг.
Урлаг, спортоор тэргүүлэхээс гадна сурлагаараа дээгүүрт орно. Аймаг, улсын олимпиадад оролцож, шагналт байранд орж байсан гээд яриад байвал олон амжилтыг өгүүлж болох нь. Амжилт гаргаж байсан гол шалтгаан нь яах аргагүй сайн багш нарын ач. Тухайлбал, уран зохиолын хичээл заадаг Равдан багшийн хичээлийг одоо хүртэл мартдаггүй гэнэ. Равдан багш роман, зохиолыг яг кино үзэж байгаа мэт ярьдаг байж. Тиймээс ангийн хүүхдүүд бүгд номонд дурлаж бие биетэйгээ уралдаж ном уншдаг байсан гэдэг. Гэртээ очоод аав, ээждээ тусалж ажлаа хийж дуусчихаад гэрийнхээ даалгаврыг хийнэ
Тэртээ 1962 онд нэгдүгээр ангид орж, улмаар арван жил тохой нийлүүлэн хамт сурсан нэг ангийнхан уулзалдаад ийнхүү ярьжээ. Ангийнхаа хүүхдүүдтэй уулзаад арван насаар залуужаад авлаа гэж. Хүүхэд насны ариун гэгээлэг дурсамжаа хуваалцан, инээд хөөрөөр дүүрэн байдаг үе бол яах аргагүй нэг ангиараа уулзах тэр л мөч. “Чи яг хэвээрээ байна, ямар гоё харагдаж байна” хэмээн өдгөө 60 нас хүрч буй ахмадууд олон жилийн дараа уулзаад нэг нэгэндээ хэлэх нь юутай аз жаргалтай. “Ангийн охид оо”, “ангийн хөвгүүд ээ” гэж нэгнийгээ дуудах ахмадууд буцаад хүүхэд насандаа очсон юм шиг баяр хөөрөөр дүүрэн байх.
ургуулиа төгсөөд 40-өөд жилийн дараа уулзалдаж буй энэ анги бол Төв аймгийн Баянчандмань сумын найман жилийн дунд сургуульд 1962 онд элсэн орсон Хандсүрэн багштай анги юм. 1970 онд наймдугаар ангиа сумынхаа сургуульд дүүргэж, ес, аравдугаар ангиа Жаргалантын арван жилд суралцан төгссөн байна. Тухайн үед Баянчандмань суманд арван жилийн сургууль байгаагүй учраас ийнхүү найм төгсөөд Жаргалантад очиж, арван жилээ дүүргэж байсан гэдэг. Тэдний анги сургуульдаа төдийгүй аймагтаа урлаг спорт, сурлагаараа тэргүүлэгч байсан гэнэ. 1960, 1970-аад оны үед хүүхэд залуучуудыг спортоор хичээллэхэд улсаас түлхүү анхаардаг байж. Ялангуяа цана, тэшүүр гээд уулын спортоор олон залуучууд хичээллэдэг байжээ. Үүний жишгээр тэдний ангийн олон хүүхэд спортоор шаргуу хичээллэж уралдаан тэмцээнд оролцон орон нутагтаа төдийгүй, аймагтаа тэргүүлж байсан байна. Тиймээс спортлог анги гэдэг нэртэй. Мөн сайхан дуулдаг, бүжиглэдэг охид олон. Сургуульдаа дуулж бүжиглэж байсан охид, хөвгүүд ажил дээр гарсан ч сумын театрт урлагийн тоглолтод оролцож дуулж, бүжиглэдэг байсан гэдэг.
Урлаг, спортоор тэргүүлэхээс гадна сурлагаараа дээгүүрт орно. Аймаг, улсын олимпиадад оролцож, шагналт байранд орж байсан гээд яриад байвал олон амжилтыг өгүүлж болох нь. Амжилт гаргаж байсан гол шалтгаан нь яах аргагүй сайн багш нарын ач. Тухайлбал, уран зохиолын хичээл заадаг Равдан багшийн хичээлийг одоо хүртэл мартдаггүй гэнэ. Равдан багш роман, зохиолыг яг кино үзэж байгаа мэт ярьдаг байж. Тиймээс ангийн хүүхдүүд бүгд номонд дурлаж бие биетэйгээ уралдаж ном уншдаг байсан гэдэг. Гэртээ очоод аав, ээждээ тусалж ажлаа хийж дуусчихаад гэрийнхээ даалгаврыг хийнэ.