Сүүлийн үед
хөлбөмбөг сонирхогчдын анхаарлыг маш их татаж байгаа “Ливерпүүл”-ийн домогт довтлогч
Стивен Жеррардын намтрыг өгүүлсэн номын хэсгээс хүргэе.
Тоглолт эхлэх тэр
өглөө надад нэг л сонин мэдрэмж төрөөд байсан юм. Бие халаалт хийх гээд талбайд
гарах үед “Юнайтед”-ын хөгжөөн дэмжигчид намайг доромжилдог дуугаа чарлаж эхлэлээ.
Стиви Жеррард,
Жеррард
Санаандгүй байтал
өгзгөөрөө ойчлоо
Демба Бад бөмбөгөө
алдчихлаа
Дэмий юм хийчихлээ
дээ, Стиви Жеррард
Тэд хэсэг ийнхүү дуулж
байснаа залхсан юм байлгүй дуулах дуртай доромжлол руугаа шилжин “Чи бараг л аварга
болсон. Чи бараг л аварга болсон, гэхдээ л чадаагүй, чи аварга болоход жаахан дутсан”
хэмээн дуулах үед уур хилэн дээд цэгтээ тулж байлаа.
Эхний үеийн тоглолт
“Ливерпүүл”-“МЮ”-ийн тулаан гэж хэлэхээргүй тун тайван өрнөж байсныг гайхмаар. Уг
нь бид чинь бие биесээ хяргадаг байхгүй юу. Хоёрдугаар үе эхлэхийн өмнө би биеэ
халаангаа домогт “Энфилд”-ээ тойруулж хараад талбайд гарахаар бэлтгэж эхэллээ. Энэ
миний хувьд хамаг залуу насаа өнгөрөөсөн төрөлх хотынхоо хөлбөмбөгийн ногоон талбайд
заналт дайсныхаа эсрэг сүүлчийн удаа гарч буй мөч юм шүү дээ. Хоёрдугаар үеийн тоглолт
эхлэнгүүт би Хуан Мататай тулж бөмбөг хаашаа ч юм ойгоод алга болов. Эргээд хартал
Андреас Эррера над руу хамаг хурдаараа гүйж орон зайг минь таглах нь ээ. Намайг
дамжуулалт өгөх агшинд түүний хөл гулсаад л хажууханд хүрээд ирлээ. Би тэвчсэнгүй.
Миний бутсын хадаас түүний хөлийн булчингийн хамгаалалт байхгүй хэсэг рүү нь шигдэж
байгаа нь мэдрэгдээд. Мэдээж тэр их л өвдсөн байх. Гэхдээ би гараа өргөж “Юу ч болоогүй
байхад ямар бааштай амьтан бэ” гэх царай гаргахыг хичээн ямар ч мэргэжлийн хөлбөмбөгч
ийм тохиолдолд аюулыг хэрхэн өөрөөсөө зайлуулдаг билээ тийм л аргыг бодож байлаа.
Даанч талбайн шүүгч Аткинсоны над руу шийдэмгий алхах хөдөлгөөн таалагдсангүй, тэр
ч хүрч ирээд шууд л улаан хуудас өглөө. Заналт дайсан “Юнайтед”-ын эсрэг тоглож
буй сүүлчийн тоглолтдоо 38-хан секунд тоглоод улаан хуудас авч хөөгдөж буй би өөрийгөө
“Чи юу хийчих вэ, усан тэнэг чинь” хэмээн хараахаас өөр яах билээ.
Намайг “Манчестер
Юнайтед”-ыг үзэн ядах хүмүүжлээр бойжуулж өсгөсөн юм. Ийм үзлийг бидний тархинд,
зүрхэнд суулгаж “Ливерпүүл”-ийн балиашиг хэмээх онцгой хүмүүс болгосон бөлгөө. Энэ
хоёр баг, энэ хоёр хот хэзээ ч хоорондоо эвтэй найртай байсангүй. Манай “Ливерпүүл”
амжилтаараа өнө олон жилийн туршид тэдний дээр байсан ч харамсалтай нь Алекс Фергюсоны
үеэс энэ давуу талаа алдаж эхэлсэн дээ. Цаг хугацаа өнгөрч би улсынхаа шигшээд дуудагдаж
эхлэх үеэсээ Бекхэм, Невилл, Руни зэрэгтэй мөр зэрэгцэн тоглох болсноор энэ үзэн
ядалт бага зэрэг намжсан ч алга болоогүй. “Юнайтед”-ын эсрэг тоглох бүртээ бид бие
биенээ хурцалж, шүүгчийн шүглийн дуу дуусах хугацааг зарлах хүртэл яс махаа тасартал
үзэлцдэг байлаа. 26 жилийн туршид би энэ замаар явсан. Миний гэрт, миний эсрэг тоглож
байсан олон багийн, олон хөлбөмбөгчийн надтай солилцсон цамц дурсгал болон хадгалагдаж
байдаг. Би маш олон хөлбөмбөгчидтэй тэмцээний дараа футболкоо солилцож байлаа. Гэхдээ
“Юнайтед”-ын нэг ч хөлбөмбөгчтэй солилцож байгаагүй. Тийм ч учраас тэднийхэн надтай
цамцаа сольё гэж санал тавьдаггүй. Тийм ч учраас тэдний улаан цамц манай гэрт байхгүй.
Миний төлөөлөгч Струан
Маршалл нэг удаа надад “МЮ”-ын ахлах дасгалжуулагч Фергюсон намайг багтаа элсүүлэхийн
тулд зальжин арга бэлдэж байгаа тухай санууллаа. Дараахан нь Гари Невилл шигшээгийн
цугларалтын үеэр намайг “Юнайтед”-ын эгнээнд багтвал бүгд баярлах болно, тэсэн ядан
хүлээж байна, түүнийг сэр Алекс явуулсан, чи “за” гэхэд л болно гээд л ятгасан юм.
2004 онд Фергюсон намайг “Английн хамгийн их нөлөөтэй хөлбөмбөгч” гэж зарлаад “Жеррардыг
багтаа багтаахыг ямар ч дасгалжуулагч мөрөөддөг” гээд л ярилцлага өгч байлаа шүү
дээ. Гэтэл 13 жилийн дараа хэвлэгдэн гарсан номондоо намайг байдаг л нэг жирийн
хөлбөмбөгч гээд л бичдэг юм даа. Бидний харьцаа нэг ийм л байсан. Юм үнэнээрээ байх
сайхан. Би дасгалжуулагч Фергюсоныг хүндэтгэдэг.
Заримдаа Скоулз, Кин
нар манайд байсан бол “Ливерпүүл” хэдэн удаа аваргалах байсан бол, би Бекхэмтэй,
төвдөө Кинтэй, зүүн талдаа Гиггзтэй, довтолгоондоо Руд ван Нистелройтой гүйсэн бол
гайхалтай байх байжээ гэж боддог. Ийм багт
би ч нэг их төвөг учруулахгүй тоглож чадах байсан шүү.
Бэлтгэсэн
Д.БАТ-ЭРДЭНЭ