Хэлний ангийн оюутнууд саяхансалхинд гарлаа. Богд уулын Жаргалантынамныдээшээ уул мод руу нь гарсангүй.Байгаль хамгаалагчаас нь зөвшөөрөл аваад тэгшхэн талд нь таван цаг болоод буцлаа.Агаар салхинд гарангааамралтын өдөр ордогхичээлээ арай өөр байдлаар явуулсан хэрэг.Гадаад багш нарыг урьж, нэг ёсондоо оюутнуудаа ярианы дадлага хийлгэх зорилгоор багш нарынх нь удирдлага дор энэ өдрийн хичээлийг ийнзохион байгуулав.Буцах замдаа талаар нэг цацсан хогтой газар дайралдахыг хараадцэвэрлэе гэдэгсанаачилга оюутнуудаас гарсныг бусад нь дэмжлээ.Ингээд хог цэвэрлэх үйл ажиллагаа явж байталдээд талын модтой амнаас утаа нүүгэлтэж эхэллээ. Ташхайн аманд түймэр гарсан нь тэр. Гэтэл цагаан жийптэй нөхөр давхиж ирээд “Газар авахаас нь өмнө очоод унтраачихъя. Ийм олон оюутан байгаа юм чинь дороо” гэв. Тэгэхэд нь багш“Эх орон шатаж байхад хойш суух юм алга л даа. Гэхдээ эрэгтэй оюутан цөөн.Эмэгтэй голдуу хүүхдүүд байна. Иймээ тиймээ юм болбол оюутнуудаа хариуцаад явж байгаа бид дараа нь асуудалд орохгүй байгаа” хэмээв. Нөгөө эр “Цаана чинь эх орон шатаж байхад та нар ингэж болохгүй”гэж ирээд л загнах маягтай.Тиймээс тэнд байсан эрчүүд явж түймэр унтраах юм болов. Тэгтэл өнөө эрийн машин дотроос эхнэр нь бололтой хүүхэн “Онцгойгийнхон ирчихлээ гэнэ ээ” хэмээн түүнийг дуудсан тул яаран одлоо.Сураг сонсох нь ээ,эх орон шатах нь гээд цээжээ дэлдээд байсан эх оронч маань түймэрт өртөж болзошгүй нэг амралтын газрын эзэн нь байсан тухайхүмүүс жиг жуг хийхийг сонсов. Үнэндээ Монголд ийм лэх орончид дээр дооргүй олширч дээ гэдэг бодол төрж байлаа.
Я.МӨНГӨНЦЭЦЭГ