Ямар ч хямрал болсон хөдөлгөж, өөрчилж болдоггүй зүйлс гэж байдаг. Гэвч үзэл баримтлал, үнэт зүйл нь тодорхойгүй манайхны хувьд хамгийн түрүүнд л тэр зүйлдээ гар хүрчих гээд байдаг гэмтэй.
Бид Улаанбаатарын утаанд мөн ч их мөнгө урсгасан даа. Утаат хот болгох шалтгаан болсон нүүрсний хэрэглээг багасгах нь хамгийн чухал асуудал байх. Сэргээгдэх эрчим хүчийг ашигладаг айл өрхийг дэмжиж, дор хаяж дулааны асуудлаа шийдэхийн тулд цахилгааны эх үүсвэрийг ашигладаг гэр бүлд цахилгааны хөнгөлөлт үзүүлэх ёстой. Гэвч хямралын сургаар энэ чиглэлд таналтаа хийгээд эхэлсэн нь харамсалтай. Өмнөх жилүүдэд цахилгаанаар халаалтаа шийддэг айлуудад үзүүлдэг байсан хөнгөлөлт энэ оны эхнээс алга болжээ. Засгийн газраас эрчим хүчнийхэнд өгдөг байсан төсөв алга болсон учраас энэ хөнгөлөлтийг зогсоожээ. Тэгэхээр нүүрснээс татгалзаж, цахилгаанаар дулаанаа шийдэж байсан айлууд буцаад л нүүрсэндээ орохоос яах ч билээ дээ. Бас эрчим хүчнийхний хэрэглэгчдэд хүргэж байгаа бас нэг мэдээлэл бол тэд цахилгааны үйлчилгээ үзүүлдэг хүрээгээ улам бүр хумисаар байгаа ажээ. Хуучин айл өрхүүд цахилгаан утасны гэмтэл, монтажны асуудал байвал цахилгаанаа төлдөг баруун, зүүн төвийн цахилгаан түгээх газартаа мэдэгдээд, цахилгааны төлбөр дээрээ нэмэлт төлбөрийг нь төлөөд засуулчихдаг байлаа. Харин сүүлийн үед энэ байгууллага тоолуур, холболтын төв дээрээ гарсан асуудлыг л хариуцна. Бусдыг нь бид хийхгүй гэдэг болжээ. Гэвч цахилгааны ажил бол хүссэн болгон хийчихдэг ч ажил биш шүү дээ. “Танайхан хийхгүй гэвэл иргэд хэнд хандах вэ. Зуун айлын мэргэжилтэй мэргэжилгүй нь мэдэгдэхгүй сайн дурынханд хандах уу” гэхэд “Тэгж л таарна даа” гэж хариулах болсон байна лээ. Хямралын сургаар болж бүтээд байсан нь болохоо байж асуудлыг шийддэг, ажил хийдэг хүмүүс ч байхгүй болж эхэлжээ.
Э.ЭНЭРЭЛ