-ЦУС ОЙРТСОН ХҮНИЙ СЭТГЭЛГЭЭ НЬ ЗӨВХӨН ХАР АМИА БОДОХ, БУСДЫГ ҮЛ ТООМСОРЛОХОД ХҮРГЭДЭГ-
Сэтгэл судлалын ухааны доктор Б.Энхмаатай ярилцлаа.
-Манай улсад сүүлийн үед сэтгэл зүйн тулгамдсан асуудалтай хүмүүс их болсон гэдгийг зарим судлаачид хэлж байсан. Энэ талаар яриагаа эхэлье?
-Аливаа улсын хөгжил болон үндэсний аюулгүй байдлыг хангахад нийгмийн сэтгэл зүй нь тулгуур болж өгдөг. Иймээс нийгмийн сэтгэл зүйг төлөвшүүлэхэд төрийн зүгээс ухаалаг, үр дүнтэй бодлого боловсруулж, оролцох шаардлага тулгарч байна. Нийгэм, эдийн засаг, амьдралын нөхцөл байдлаас шалтгаалж, түр зуурын дасан зохицох чадвараа алдах, хямралд өртөх, биеэ барих чадвараа түр зуур алдах, түгших нь сэтгэл зүйн тулгамдсан асуудлын наад захын ойлголт юм. Сэтгэл зүйн асуудал гэдэгт сэтгэл санааны болон эрүүл мэндийн асуудлууд багтана. Сүүлийн үед хүмүүс төрөл бүрийн мэдээлэл дунд төөрч, бие биедээ таагүй үг хэлэх, сэтгэл эмзэглүүлсэн үйлдлүүд гаргах нь хүний сэтгэл зүйд маш их сөргөөр нөлөөлж байна. Ядуурал, ажилгүйдэл, тухайн хүн хөдөлмөрөө бодитой үнэлүүлж чадахгүй байгаа зэрэг нь яах аргагүй сэтгэл зүйн тогтворгүй байдлыг бий болгодог гэсэн үг. Тухайлбал, төрийн байгууллагын ажилтан, албан хаагчдын ажлын байрны асуудал анхаарал татахуйц хэмжээнд хүрч байгаа. Учир нь улс төрийн тавцанд тухайн салбарын талаар мэдэхгүй залуус ирж, самарч хаяад явдаг. Харин мэддэг чаддаг олон жил ажилласан албан тушаалтнууд нь шүүсийг нь шахаад ч юм гарахааргүй өөрийгөө хайрцаглачихсан. Ямар ч салхи ороод нэмэргүй дагтаршчихсан. Тэд шинэчлэл хийх гэсэн залуусын сэтгэлийг нь мохоож, ажиллах эрч хүч, урам өгөх нь байтугай, ууцыг нь хугалж гаргана гэгчээр ханддаг болжээ. Эсвэл өөрсдийн адил хөгждөггүй хайрцагандаа залуусыг булшлах өнгө аястайгаар харилцаж буй нь илт байгаа юм. Энэ бол төрийн албанд шинээр орсон залуус болон шинэчлэлийн салхийг эрэлхийлсэн мэргэжилтнүүдэд тулгамдаад байгаа хамгийн түгээмэл сэтгэл зүйн асуудал болсон.
Мөн “Бүрэг эрийг эмд тооцвол эм олон” гэдэг шиг эр эм нь мэдэгдэхгүй, мэдэхгүйгээ мэддэггүй хүмүүс олшроод байгаа болохоор сэтгэл зүйн тулгамдсан асуудалтай хүн олон болсон.
-Сэтгэл зүйн тулгамдсан асуудалтай хүнийг дотор нь хэд ангилдаг вэ?
-Сэтгэл зүйн асуудлууд нь ил, нуугдмал, сэтгэлийн гүний гэсэн хэлбэртэй байдаг. Үүсч буй нөхцөл байдлаасаа хамааран гэр бүлийн, харилцааны, нийгмийн, хувь хүний гэх зэргээр ангилж болно. Энд нэг зүйлийг тодруулъя. Сэтгэл зүйн тулгамдсан асуудлууд (психологические проблемы) болон сэтгэцийн тулгамдсан асуудлууд нь (психические проблемы) хоёр өөр ойлголт.
-Хөгжлийн хэрээр хүмүүс аливаа зүйлээс шалтгаалж, стресстэх нь ихэсч байна. Тухайлбал, замын түгжрэлээс болж, иргэд нэгийгээ ёс бусаар хараах, хүлээцтэй хандаж чадахгүй байх тохиолдол олон гардаг. Мөн гэр бүлийн хүчирхийлэл их болсон гэсэн. Энэ нь цус ойртолттой холбоотой юу. Нэг ёсондоо монголчуудын цус ойртолт ямар хэмжээнд байгаа юм бэ?
-Манай улсад цус ойртолтын асуудал аюулын харанга дэлдсэн хэмжээнд байгаа. Үүнийг эрдэмтэн, судлаачдын хийсэн судалгааны үр дүнгээс харж болно. Таны асуултыг ёс суртахуунтай холбоотой асуудал хэмээн үзэж байна.
-Аминч үзэл, өөрийгөө дөвийлгөх үзэл сэтгэлзүйн нэг төрлийн өвчин үү?
“…Чимхээр эс бол нэг савтай хоолонд
Чихэр давс хоёрыг ханатал нь хийж болдоггүй…” гэдэг шиг тунг нь тааруулбал өвчин болтлоо даамжрахгүй.
-Өөрийгөө бодох, аминч үзэл цус ойртолтын шинж тэмдгийн нэгт орно гэдгийг судалгаагаар тогтоосон…
-Анагаах ухааны доктор Э.Энхмаа “Цус ойртолтын улмаас хүн амын дотор аминчхан, амиа аргацаах сэтгэлгээтэй хүмүүсийн эзлэх хувь байнга нэмэгддэг” гэсэн байдаг. Я.Цэвэлийн тайлбар толиноос “Аминчхан: ганцагчин, хань болоогүй, зөвхөн амин хувиа бодогч. Амиа аргацаах: Амиа борлуулж довоо шарлуулах” хэмээсэн нь бий. Тодруулбал, “Цус ойртсон бие махбод, бие бялдрын хувьд дорой, өвчинд өртөмтгий байдаг. Иймээс байнга өөрийгөө тойглож байх хэрэгтэй болдог. Мөн байнгын дотогшоо чиглэсэн сэтгэлгээ нь зөвхөн хар амиа бодох, бусдыг үл тоомсорлоход хүргэдэг байна” гэж бичсэн байсан. Би үүнтэй санал нэг байна. Манайд монгол хүний удам судар, угийн бичиг, генетикийн хөгжлийг судалдаг томоохон эрдэмтэд олон бий. Тэдгээр эрдэмтэд сайн тайлбарласан байдаг юм.
-Монголчууд улам л амиа бодож, шуналтай болоод байгааг зарим сэтгэл судлаачид хэлдэг. Энэ нь юутай холбоотой вэ?
-Нийгэм, эдийн засгийн байдалтай холбоотой. Амиа бодож довоо шарлуулаад, миний эрх бусдын эрхээр хязгаарлагддаг гэдгийг мэддэг бол өвчин болтлоо хүндрэхгүй л дээ.
-Сэтгэл зүйд аминч үзлийг юунаас эхтэй гэж үздэг вэ. Аминч үзэл сэтгэлзүйн хэвийн үзэгдэл мөн үү?
-Аминч үзэл, амиа бодохуй буюу эгоизм нь хүний зан төлөвийн нэгэн хэлбэр. Тухайлбал, тухайн хүн өөрийн төлөө бусдыг ашиглах, тэднийг өөрийнхөө амжилтад хүрэх, дэвшин дээшилж мандан бадрахад хэрэглэх арга хэрэгслүүрээ болгох явдал юм. Миний хэрэг бүтвэл бусдын явдал бүтнэ гэдгийг мэдэхгүй. Нэг тийм “би л” болж байвал бусад нь яадаг юм гэх зэргээр хандаж байгааг амиа бодсон хүмүүс хэмээн нэрлээд орчуулж хэрэглээд дасчихжээ. Бас арга ч үгүй юм уу даа. (инээв) 1990-ээд оноос өмнөхөн ард түмний дунд хувиа бодох, амиа аргацаах нь социалист иргэн бие хүнд байж боломгүй чанар хэмээн үздэг байв. Нэг ёсондоо нийгмийн тогтолцоотой хүн ардынх нь сэтгэлгээнд одоо хүртэл хадаастай байдаг зүйл юм билээ.
-Гадаа гудамжинд ил бие засах, шүлс нусаа хаях, нэгнийхээ урдуур дайрах зэрэг үйлдлүүд манайхан дунд их ажиглагддаг. Тэнэгрэлийн шинж тэмдэг нь ичиж зовохоо болих гэдэг. Мэдээлэл, хөгжлийн эрин зуунд бид яагаад тэнэг бүдүүлэг хэвээрээ байгаа юм бол?
-Биднийг багад сэтгүүлийн мэдээгээр ухаан тэлж, оюун хөгжихгүй. Тиймээс ном унш гэдэг байлаа. гэтэл одоо манайхан иргэний нийгмийн байгууллагуудаар дамжуулан маш олон төсөл хөтөлбөр хэрэгжүүлдэг. Санхүүжүүлэгч тал нь тэнэг хүн ч уншаад ойлгохоор хялбархан, зураг түлхүү оруулсан гарын авлага хэвлүүлэхийг шаарддаг юм шиг байна. Жаахан бүдүүлэг мэт боловч үнэнд ойр үүднээс ингэж хэллээ. Энэ бол маш том эмгэнэл. Юмыг хялбарчлах тусам хүнд үлдэх нь бага болдог.
Ёс зүйн тухай, ёс суртахууны хүмүүжилгүй хүмүүсийн асуудал л даа. Тэнэгрэл өвчний улмаас хүний оюун ухаанд засаршгүй өөрчлөлт орж, сэтгэлгээний чадвар буурч сулрах нь сэтгэцийн өвчин юм. Түүнээс биш ичих булчирхайгүй байх нь ийм өвчин үүсгэх шалтгаан гэж хэлж болохгүй.
Уг нь монголчууд аливаад дасан зохицох чадвар маш сайтай ард түмэн шүү дээ. Дэлхийд “Төрөө дээдэлдэг ард түмэн монголчуудаас өөр үгүй билээ” гэж ярьж байсан цаг саяхан. Харин сүүлийн үед “Унхиагүй ноён Урагшгүй ард” гэдэг шиг л чадамжгүй түшээдийг сонгон чадамжгүй төрийг бий болгочихоо юу даа гэж халаглах юм. Гэхдээ бүх зүйл өөрчлөгдөөд сайхан болно гэдэгт итгэж байна. Төрийн хууль хатуу чанга, жинхэнэ утгаараа хэрэгждэг болбол ийм асуудал үүсэхгүй байх.
-Монголчуудаас адгууслаг араншин илрэх нь түлхүү болоод байгааг зарим сэтгэл судлаачид хэлсэн байдаг. Энэ талаар ярихгүй юу?
-Нийгэм, эдийн засаг, амьдралын нөхцөл байдлаас шалтгаалан хүн чанар, ёс суртахууны байдал доройтсон тал бий. Энэ нь гэр бүл төлөвлөлт, гэрийн хүмүүжил, хүмүүс хоорондын харилцаатай холбоотой.
-Бидний өвөг дээдсээс монгол ухаан хүмүүжлээр байгаль дэлхий, хүний жам ёсны харилцааг амьдрал дээр энгийнээр зааж сургаж ирсэн. Энэ хүмүүжил, сургаал яагаад алдагдаж байна…
-Нүүдлийн мал аж ахуй эрхэлдэг монголын ард түмэн суурьшмал иргэншилд шилжсэнтэй холбоотой хэмээн бодож байна. Иймээс уламжлалт сэтгэлгээ, ахуй соёлоосоо нэлээд алсарч дагаж мөрддөг ёс зүйн наад захын хэм хэмжээ үгүй болсон.
-Боловсролыг багаас нь олгох ёстой гэдэг маргаангүй үнэн. Монгол хүний онцлог, ёс суртахуунд тохирсон боловсрол олгоход одоогоор юун дээр анхаарах хэрэгтэй вэ. Цаашид хувь хүний сэтгэл зүйтэй холбогдолтой хичээл ордог болвол, үр дүн гарах уу?
-Орон нутгийн газар зүйн байрлал бүтэцтэй холбоотойгоор энэ асуудлыг яривал арай л дээр болов уу гэж бодож байна. Мэдээж боловсролыг системтэйгээр бүх нийтийг хамруулан олгох нь хамгийн зөв. гэхдээ нас зүйн хувьд ялангуяа зургаан наснаас нь дунд сургуульд хамруулан сургахдаа хөдөө орон нутаг, хот гэж арай өөр бодлогоор боловсролыг олговол гэр бүл салалт, хүүхдийн сэтгэл зүйг гэмтээхгүй байж болох юм шиг санагддаг. Миний бодлоор хот, аймгийн төвийн суурин амьдралтай хүүхдүүдийг зургаан наснаас нь дунд сургуульд хамруулан сургахад асуудал багатай. Харин сум, багт амьдардаг, мал дээр буй иргэдийн хүүхдийг долоон наснаас нь эхлэн сургах нь үр дүнтэй. Учир нь тэд ээжийнхээ мөөмнөөс салаагүй, гэрээсээ хол ганцаараа байж чадахгүй байх нь ч бий. Ингээд сургуулийн байранд орно, эсвэл танил айл, хамаатан, төрөл садан нь тухайн хүүхдийг авч, сургуульд сургахаар төв барааддаг юм билээ. Үүний улмаас дээр дурдсан асуудал үүсч эхэлдэг. Дунд сургуулийн хичээлийн хөтөлбөрүүдэд сэтгэл зүйн шинжлэх ухааны холбогдолтой асуудлууд тусгайлан хичээл болж ордоггүй. гэвч зарим нэг хичээлүүдэд үндсэн ойлголтууд орсон байдаг. Ер нь бол барууны өндөр хөгжилтэй орнуудын дунд сургуулийн хичээлийн хөтөлбөрт тавдугаар ангиас нь эхлэн төгсөх хүртлээ “Сэтгэл судлал” гэсэн хичээлийг сурагчид судалдаг. Манайд ч гэсэн цаашид тусгай хичээл ордог болно байх.
-Дэлхийн өндөр хөгжилтэй орнуудад тухайн хувь хүний сэтгэл зүйн тулгамдсан асуудлыг хэрхэн шийдвэрлэдэг юм бэ?
-Ихэвчлэн иргэний нийгмийн байгууллагуудад ханддаг. Ер нь бүх байгууллагад 2-3 сэтгэл зүйч ажилладаг.
-Нутгархдаг, жалга довны үзэл сэтгэл зүйн талаасаа өнөөдөр хэвийн үзэгдэлд орох уу?
-Хэрвээ хүмүүс бусдын хийсэн зүйлээс сайныг нь харж чаддаг бол, бусдын хийсэн муу үйлээс сургамж авдаг бол, бусдын гаргасан санаачилгыг дэмжин тусалж, харилцан мэдээлэл солилцон, хамтран ажиллаж чаддаг бол иймэрхүү тулга тойрсон жижиг сажиг зүйл ярьж явахгүй байсан болов уу хэмээн бодож байна. Юм үзэж нүд тайлаагүй хүмүүс амиа хоохойлох гэсэн башир аргатай холбоотой ч юм шиг санагдаад байдаг юм.
-Энэ нь явсаар юунд хүргэх вэ. Энэ бүхэн яаж зөв чиглэлдээ орох ёстой юм бэ?
-Манайхан тулгамдаж буй олон асуудлыг яриад л байдаг. Тэгээд олон гарц бий гээд л ярина. зангууны үлгэр шиг манайхан нэг тойргоосоо гарч чадахгүй байгаа шиг санагддаг. өөрөөр хэлбэл, томоор сэтгэж, мөрөөдөх хэрэгтэй юм болов уу. Аливаад хандаж буй хандлагаа өөрчлөх хэрэгтэй. Хэрхэн, яаж гэдгийг мэдмээр байвал томоор хар, сэтгэ, мөрөөд, бод, бясалгал хийхэд цаг гаргах ёстой. Нэг ёсондоо хүн бүр зовлон тоочихгүй байх шаардлагатай. зовлон тоочих нь тухайн хүн өөрийгөө улам л сул дорой болгоод байна гэсэн үг. Нүцгэн ирээд нүцгэн буцах хорвоо шүү дээ. Сэтгэлийн амар амгалан, өөртөө үнэнч байх, бусдын эрхийг хүндэтгэн тэдэнд саад болохгүйгээр хандлагаа өөрчлөн амьдрах нь хамгийн зөв сонголт.
-Монголчууд стрессээ тайлахын тулд архи ууж, сүүлдээ донтож байна гэдгийг Сэтгэцийн Эрүүл мэндийн үндэсний төвөөс мэдээлсэн. Мөн залуучууд архи, хар тамхины хамааралд орох гээд байдаг болсон. Тиймээс тухайн хүн сэтгэл зүйн тулгамдсан асуудлаа хэрхэн зөв шийдвэрлэх хэрэгтэй юм бол?
-Ажиглаад байхад манайхан сэтгэл бухимдалтай, стресстэй байгаагаа мэддэггүй. зөв хооллож, сайн унтаж амарч, өөрт хамаатай зүйлдээ л ач холбогдол өгч сурах хэрэгтэй. Бодож бясалгахад цаг зав гаргахыг хичээх ёстой. Чөлөөт цаг гаргаж юу ч бодохгүйгээр хөгжилд, эрүүл байя гэж хүсвэл хөдөлгөөнтэй байх нь зүйтэй.
-Сэтгэцийн өвчин, цус ойртолтоос урьдчилан сэргийлэхийн тулд бид юу хийх ёстой вэ?
-Эрт унтаж эрт босвол бие эрүүл, сэтгэл тайван байна. Мөн зөв хооллолт чухал байр суурийг эзэлнэ. Хүн өөрийгөө ажиглаад байхад их л мундаг зүйл яриад байдаг. Харин хэрэг дээрээ хэрэгжүүлж, хэвшүүлж чаддаггүй тал ч бий.
Тиймээс аль болох өөртөө үнэнч байж, эртхэн унтаж эртхэн босоод сурчих хэрэгтэй юм. Бага насны хүүхдүүдэд эцэг, эхчүүд нь анхаарал халамжтай хандах ёстой. Мөн Угийн бичгийг сайтар хөтөлж, есөн үеэ нэрлэж чаддаг, мэддэг бол цус ойртолтын тухай асуудал сөхөгдөхгүй байж болно.
-Манай улсад сэтгэл судлалын төв болон сэтгэл судлаачдын хүрэлцээ ямар байгаа бол. Үүнд төр, засгаас хэрхэн анхаарах шаардлагатай байна вэ?
-Төрийн бодлого зохицуулалт ихээхэн үгүйлэгдэж буй салбар. Сэтгэл зүйчдийн эрх ашгийг хамгаалдаг, хөдөлмөрийг нь бодитой үнэлдэг, үйл ажиллагаа, үйлдэлд нь хариуцлага тооцох, албан ёсны дүрэм журамтай нэг том байгууллага үүсч байгуулагдах хэрэгцээ бий.
Мөн мэргэжлийн нэгдсэн нэр томьёотой болох хэрэгтэй байна. Энэ асуудал ганц сэтгэл судлалынхан биш нэлээдгүй байгууллагуудад тулгамдаад байгаа асуудал болсон. Иймээс цогц бодлогоор авч үзэх хэрэгтэй юм.
Б.УРАНЧИМЭГ